เรามีเพื่อนสนิท2คนค่ะ รวมกันเป็น3 ตั้งแต่วันกีฬาสี  เราก็ถามเพื่อนว่ามีใครจะไปโรงอาหารอีกไหม เพื่อนก็บอกว่ากินข้าวกลางวันกันไปแล้ว เราก็เลยบอกว่าเราจะไปนั่งโต๊ะนั้นนะซึ่งตรงนั้นมีเพื่อนที่หนูคุย แต่พอเดินไปก็ไม่เจอเลยถามเพื่อนที่นั่งข้างเขาเขาบอกเรา ว่าอยู่โรงอาหาร มันก็เลยพอดีที่เราจะไปกินข้าวเราคิดว่าเออไปโรงอาหารกินเสร็จแล้วค่อยกลับมายังไงเพื่อนก็กินกันแล้วนิ เราก็เดินไปคนเดียวแล้วเจอเพื่อนอีกกลุ่มนึงชวนนั่งกินข้าว เราก็ไปนั่งกิน สักพักเพื่อนก็มากันค่ะ พอเรากินเสร็จหนูก็ไปหาเขา สรุปพอไปถึงก็บอกว่า อย่ามายุ่งกับกู อีกคนพอเรียกชื่อก็ไม่หันมาเลย
เขาก็ไม่คุยกับเราด้วย ทั้งวันเลย พอตอนกลับบ้านเพื่อนอีกคนก็มาโบกมือบ่ายๆ ทักก่อนเราก็เลยโบกมือบ๊ายกลับ ส่วนเพื่อนอีกคนเราหันไปก็ยืนยิ้ม เราก็งง
พอวันสุดท้ายของสัปดาห์เปิดเรียนเราก็คืนดีกัน เราก็ขอโทษง้อเพื่อนทั้งคู่ พอช่วงกลางวันเพื่อนอีกคนเขาชวนเราไปสนามฟุตบอลให้ไปเป็นเพื่อนแต่เราไม่ไปเขาเลยบอกว่าไม่คุยกับหนู แต่เพื่อนอีกคนปฏิเสธเขาก็ไม่งอน แถมขอให้ไปด้วยอีก สุดท้ายก็ไม่ไป เขาเลยไปหาเพื่อนคนอื่นแทน พอตกช่วงเย็นเขาก็คุยกับหนูนิดหน่อย
พอมาวันนี้ เค้าดันไม่คุยกับเราเลยค่ะ พอทักไปถามก็ประมาณนี้
เราจะพิมพ์เป็นบทสนทนานะคะ
เรา : เอ็งเป็นอะไร ทำไมไม่พูดกับเค้าวันนี้ เค้าทำอะไรผิดอีกไหม
เพื่อน : เอ็งถามเค้าก็ตอบนิ
เรา: แต่เอ็งเย็นชากับเค้ามากขึ้นนะ
เพื่อน : อ๋อ
เรา : มันไม่ปกติเลยนะ เค้าไปทำอะไรให้เอ็งไม่พอใจ หรือรู้สึกแย่รึเปล่า บอกกันตรงๆ
เพื่อน : ปกติดีๆ
เรา : ปกติแบบไหน
เพื่อน : แบบนี้แหละ
เรา : เค้ายังอยู่ใน close friend อยู่ไหม
เพื่อน : S อยู่
เรา: close friend  ที่ไม่ได้หมายถึงในไอจีนะ
เพื่อน : รู้ๆ
เรา : โอเค
ทุกคนคะ.... เรารู้สึกว่า...การกระทำเขาดูไม่อยากมีเราในชีวิตเขาเลยค่ะ ทำไงดี...ไอ้เราก็ดันแคร์เพื่อนคนนี้มาก อีกคนก็แคร์ค่ะแต่ไม่มีปัญหาหรืออะไรมากเลย