สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะเกี่ยวกับครอบครัวของเรา มีกัน 3 คนพ่อ แม่ ลูกค่ะ พ่อออกจากงานตั้งแต่เราอยู่ประถมและที่ผ่านมาแม่เป็นเสาหลักของครอบครัวมาตลอด ส่วนพ่อ บางครั้งเขาก็อยากเข้าไปช่วยที่ร้าน แต่เหมือนทำอะไรก็ไม่ถูกใจแม่เลย เขาเลยได้แต่ทำงานเล็กๆน้อยๆ ที่บ้านมาตลอดค่ะ ที่ผ่านมาสถานการณ์ในบ้านก็ค่อยๆดีขึ้น เราเริ่มมีฐานะมั่นคงขึ้น แต่เมื่อปีที่แล้วเพิ่งตรวจเจอว่าคุณพ่อเป็นมะเร็ง ซึ่งช่วงที่ท่านรักษาเราก็ให้กำลังใจกันตลอด โดยจะมีบางช่วงที่คุณพ่ออารมณ์ไม่ดีบ้าง ไม่ยอมทานอาหารบ้าง ทุกคนก็พยายามเข้าใจว่ามันเป็นผลกระทบจากคีโมและความเครียด แต่สุดท้ายเราก็ผ่านกันมาได้ โดยเมื่อเดือนเมษา คุณหมอก็แจ้งว่าคุณพ่อตอบสนองกับการรักษาดีขึ้นและไม่ต้องให้คีโมอีก
เมื่อวานนี้ก็มีเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน ก็คือคุณพ่อรู้สึกเจ็บชายโครงด้านขวา ท่านจึงตัดสินใจไปพบคุณหมอ และผลเลือดต่างๆก็ออกมาปกติ แต่คุณหมอก็ทำนัดในครั้งถัดไป ทีนี้เมื่อวานเราอยู่ด้วยกันทั้งสามคน แม่ก็เริ่มทำท่าทางเย็นชา เหมือนโกรธอะไรแต่ไม่พูดตรงๆ เราเลยถามว่าแม่มีอะไรหรือเปล่า มีอะไรคุยกันได้นะ แม่ก็เอาแต่เดินหนีบอกไม่เอาขี้เกียจพูดแล้ว เราก็บอกว่าอันนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะแม่ มีอะไรไม่พอใจกันคุยกันดีๆ แม่ก็ตัดบทว่า ในบ้านนี้แม่ทำอะไรก็ผิด แม่มันไม่ดี แล้วก็โยงไปเรื่องที่ตัวเองทำงานหนักเพื่อครอบครัว และเคยฝันว่าจะได้ใช้ชีวิตในบั้นปลายแบบมีความสุขสบาย ไม่ใช่ต้องคอยคุยแต่เรื่องหาหมอแบบนี้ เราก็เลยถามแม่ว่า พ่อไปหาหมอพ่อผิดหรอ แม่ก็บอกว่าก็เขาไม่ดูแลตัวเองสุดท้ายก็ต้องมานั่งรักษากัน ซึ่งทั้งหมดนี้พูดต่อหน้าพ่อ ทำให้เราเสียใจมาก และสงสารพ่อมาก แต่ก็เข้าใจแม่ว่าเขาคงรู้สึกผิดหวัง ที่ผ่านมาวิธีการจัดการกับปัญหาของพ่อกับแม่คือทำตัวเย็นชาใส่กันตลอด พูดกันห้วนๆ ยิ่งพอมีปัญหาใหญ่ยิ่งไม่อยากคุย เหมือนเขารู้สึกโดน attacked ค่ะ
คำถามคือ
1. เราควรจะรับมือหรือพูดคุยอย่างไร กรณีที่เราพยายามขอร้องให้พูดคุยอธิบายดีๆ แล้ว แต่เขาใช้แต่คำประชด เช่น ใช่สิ แม่มันไม่ดีเอง แม่ผิดทุกอย่าง แต่ทั้งหมดนี้มันไม่แก้ปัญหา
2. ปกติเราจะทำงานในเมืองและกลับบ้านพ่อแม่ในวันเสาร์อาทิตย์ ทำให้เรากังวลว่าระหว่างสัปดาห์เขาอาจจะคุยกันแบบประชดกันไปมา มันทำให้บรรยากาศในบ้านมันตึงเครียด แถมพ่อก็เริ่มมีอาการหลงๆลืมๆบ้าง ทำให้บางทีแม่แสดงออกชัดว่าแม่รำคาญหรือตัดบทพ่อไปเลย ทำให้ไม่เกิดบทสนทนากันอีก อย่างนี้เราควรจะแนะนำให้ท่านคุยกันดีๆได้ยังไงบ้างคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
คนในครอบครัวติดนิสัยชอบประชดมาก มีวิธีการคุยยังไงให้รับฟังกันมากขึ้นคะ
เมื่อวานนี้ก็มีเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน ก็คือคุณพ่อรู้สึกเจ็บชายโครงด้านขวา ท่านจึงตัดสินใจไปพบคุณหมอ และผลเลือดต่างๆก็ออกมาปกติ แต่คุณหมอก็ทำนัดในครั้งถัดไป ทีนี้เมื่อวานเราอยู่ด้วยกันทั้งสามคน แม่ก็เริ่มทำท่าทางเย็นชา เหมือนโกรธอะไรแต่ไม่พูดตรงๆ เราเลยถามว่าแม่มีอะไรหรือเปล่า มีอะไรคุยกันได้นะ แม่ก็เอาแต่เดินหนีบอกไม่เอาขี้เกียจพูดแล้ว เราก็บอกว่าอันนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะแม่ มีอะไรไม่พอใจกันคุยกันดีๆ แม่ก็ตัดบทว่า ในบ้านนี้แม่ทำอะไรก็ผิด แม่มันไม่ดี แล้วก็โยงไปเรื่องที่ตัวเองทำงานหนักเพื่อครอบครัว และเคยฝันว่าจะได้ใช้ชีวิตในบั้นปลายแบบมีความสุขสบาย ไม่ใช่ต้องคอยคุยแต่เรื่องหาหมอแบบนี้ เราก็เลยถามแม่ว่า พ่อไปหาหมอพ่อผิดหรอ แม่ก็บอกว่าก็เขาไม่ดูแลตัวเองสุดท้ายก็ต้องมานั่งรักษากัน ซึ่งทั้งหมดนี้พูดต่อหน้าพ่อ ทำให้เราเสียใจมาก และสงสารพ่อมาก แต่ก็เข้าใจแม่ว่าเขาคงรู้สึกผิดหวัง ที่ผ่านมาวิธีการจัดการกับปัญหาของพ่อกับแม่คือทำตัวเย็นชาใส่กันตลอด พูดกันห้วนๆ ยิ่งพอมีปัญหาใหญ่ยิ่งไม่อยากคุย เหมือนเขารู้สึกโดน attacked ค่ะ
คำถามคือ
1. เราควรจะรับมือหรือพูดคุยอย่างไร กรณีที่เราพยายามขอร้องให้พูดคุยอธิบายดีๆ แล้ว แต่เขาใช้แต่คำประชด เช่น ใช่สิ แม่มันไม่ดีเอง แม่ผิดทุกอย่าง แต่ทั้งหมดนี้มันไม่แก้ปัญหา
2. ปกติเราจะทำงานในเมืองและกลับบ้านพ่อแม่ในวันเสาร์อาทิตย์ ทำให้เรากังวลว่าระหว่างสัปดาห์เขาอาจจะคุยกันแบบประชดกันไปมา มันทำให้บรรยากาศในบ้านมันตึงเครียด แถมพ่อก็เริ่มมีอาการหลงๆลืมๆบ้าง ทำให้บางทีแม่แสดงออกชัดว่าแม่รำคาญหรือตัดบทพ่อไปเลย ทำให้ไม่เกิดบทสนทนากันอีก อย่างนี้เราควรจะแนะนำให้ท่านคุยกันดีๆได้ยังไงบ้างคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ