ตอนนี้ อยู่ม.6 แล้วค่ะย้อนกลับไปตอน ม.ต้น เราเป็นคนชอบเข้าสังคมชอบอยู่กับคนเยอะๆ ชอบให้ตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางในกลุ่มเพื่อน  จะเป็นคนอ่อนไหวมาก แคร์เพื่อนมากกว่าเพื่อนไม่รัก กลัวไม่มีเพื่อน ขี้น้อยใจมากๆ 
ในเรื่องเพื่อน พอมา ม.2 เราเริ่มเแนซึมเศร้าค่ะมีหลายอย่างที่ทำให้เป็น เราก็รักษามาเรื่อยๆแต่เรารู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปตอนขึ้น ม.4 ความคิดหรือความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม คือเราไม่ร่าเริงเหมือนเดิม พูดน้อยลง นิ่งมากขึ้นคือรู้สึกเฉยชามาตลอด ไม่มีเพื่อนสนิทเลย ไม่รู้สึกสนิทใจกับใครเลย  คือเรามีเพื่อนเป็นกลุ่มนะคะแต่เรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนเกิน ตอนแรกน้อยใจนะพยายามให้เข้ากันพอมาเรื่อยๆเราเริ่มเหนื่อย จนกระทั่งขึ้น ม.6 เป็นจุดที่แบบไม่สนแล้ว เวลามีเรื่องไรเขารู้กันแต่เราไม่รู้เราอยากรู้แต่เขาไม่บอกตอนแรกเราก็นอยๆ หลังๆคือไม่ก็คือไม่ไม่ถามเซ้าซี้ไม่สนใจ ไปห้องน้ำคนเดียว เดินคนเดียวได้ ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น  เพื่อนไม่มาก็อยู่ได้ 
เงียบ นิ่งมาก  บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองเฉยชาไปเลย แต่พอเป็นแบบนี้เรื่อยๆมันทำให้เราเข้ากับคนยากคือเราไปคุยกับใครก็ได้แค่ผิวเผินเราไม่รู้สึกสนิทกับใครสักคน จนลืมความรู้สึกว่ามีเพื่อนสนิทมันเป็นยังไง เพราะเราอยู่แบบนนี้มาตลอด จนกลายเป็นคนไม่ค่อยพูดเหมือนแต่ก่อน ความร่าเริงหรืออะไรหายไปหมด 

  ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ เราผิดปกติมั้ย