สุดท้ายวันนึงคนเราก็ตายอยู่ดี เเถมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ด้วยอาจจะ 2 ปีข้างหน้า 2 เดือนข้างหน้า 2 อาทิตย์ข้างหน้า 2 วันข้างหน้า หรืออาจจะ 2 นาทีหลังจากอ่านกระทู้นี้ บางครั้ง หรือ หลายๆครั้ง หรือเกือบทุกวัน มันจะต้องมีเรื่องให้ทุกทรมานกายเเละใจ ให้เครียดให้เหนื่อย บางครั้งเรื่องเล็ก บางครั้งเรื่องใหญ่ มันจะดีกว่าไหม? ถ้าเราเลือกจบชีวิตวันนี้? จบความทรมานของวันต่อไป เดือนต่อไป ปีต่อไป หลายคนเลือกที่จะจบชีวิตเพื่อยุติความเครียดทุกอย่าง เเละอีกหลายคนที่ยังมีขีวิตอยู่ บางคนไม่อยากตาย บางคนยังมีภาระ บางคนยังมีเป้าหมาย ส่วนตัวผมเเล้ว ผมเบื่อ ไม่ได้มีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ ไม่รู้อยู่ไปทำไม ผม.....มีชีวิตอยู่ไปทำไม? คำตอบคือ ไม่รู้ๆๆๆ หลายครั้งผมอยากตาย เเต่ก็กลัวครอบครัวเสียใจ เลยไม่กล้าลงมือ กลัวเจ็บด้วย ผมได้เเต่ใช้ชีวิตไปวันๆ เเล้วหวังว่าผมจะหลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น (ตอนที่ผมกำลังพิมว่าผมอยากตายผมก็รู้สึกว่ายังไม่อยากตาย แปลกๆ...สรุปผมอยากตายจริงไหมวะเนี่ย?) บางทีผมยังไม่อยากตาย จริงๆผมก็มีเป้าหมายอยู่ เเค่ยังอยากดูการ์ตูนที่อยากดูให้จบ อยากอ่านการ์ตูนบางเรื่องผมก็ยังไม่ได้อ่าน ยังอยากได้ไอเทมบางอย่างในเกม................ คิดไม่ออกละ อยากให้มันจบๆว่ะไม่อยากตื่นเลยพรุ่งนี้ อยากหายไป ได้เเต่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆถ้าตายก็กลัวพลาดอะไรไป ถ้าอยู่ก็เป็นแบบนี้อะ เบื่อว่ะชีวิต ผมอายุ 18 ผมรู้ผมยังเด็ก ผมไม่ได้เรียนต่อ ตอนนี้หาวิธีหาเงินอยู่ ทำงานก็ทำได้ไม่ค่อยดี แถมขี้เกียจอีก มีอะไรดีมั้งวะเนี่ย ผมชอบเล่นเกมนะมันดูได้ทำอะไรดี ผมมีเป้าหมายในเกมนะ ผมเล่นเเก้เบื่อเเต่เหมือนยิ่งเล่นยิ่งเบื่อ ผมก็ไม่เข้าใจ พ่อผมชอบถามโตไปจะทำอะไรกิน จะหาเงินจากไหน จะอยู่ได้ไหม?  ยิ่งถามผมยิ่งเครียด ยิ่งเครียดยิ่งอยากตาย ผมไม่ค่อยคิดถึงอนาคตเพราะผมไม่อยากคิดถึงมั้งมันดูเครียดอะ เหนื่อยว่ะ ไม่ได้ทำอะไรเเท้ทำไมถึงเหนื่อยวะ? ผมไม่อยากคิดถึงอนาคตเพราะยิ่งคิดยิ่งเครียด โอ้ยยยยปวดหัวววว นี่เเค่กะจะมาเขียนพันทิบถามคนอื่นว่าจะมีชีวิตกันต่อไปทำไมนะเนี่ย เป็นแบบนี้ไปซะละ อย่างที่พูดไป มีชีวิตให้เครียดต่อไปทำไม ในเมื่อผมเลือกที่จะจบมันได้? ไอออsus กุไม่กล้าว่ะ กุไม่กล้าแอบเอาปืนพ่อมายิงหัวตัวเองว่ะ เบื่อว่ะ อย่างที่บอกผมไม่ชอบความเจ็บปวด ปืนคือทางออกที่ดีที่สุดเร็วเเละไม่เจ็บ...มั้ง ไม่เคยลอง อย่างที่ว่าไปผมไม่ยิงตัวตายเร็วๆนี้หรอก มั้ง ไม่ต้องห่วงกันเเต่ก็ไม่น่าจะมีคนห่วงหรอก ผมก็แค่เด็กกำลังเครียดกับสิ่งที่เจอกับอนาคตนิดหน่อยๆ เเนวคิดของผมก็เเค่คนเราเกิดมาโดยไร้เหตุผล(จริงๆก็มีเเหละเเต่มันคือพ่อเเม่เอากันเเล้วผมเลยเกิดมาไง ผมเลยว่ามันค่อนค้างไร้ความหมายไปหน่อยผมเลยไม่นับ) จักรวาลเกิดมาจากความว่าเปล่า ก็ถือว่ามนุษย์ก็เกิดมาจากความว่างเปล่า เวลาคนเราตายไปอะ ก็หวนคืนสู่ความว่างเปล่า คนเราตายไปก็เเค่หายไป เวลาผมเครียดผมเลยอยากตายอยากหายไปอยากยุติเเม่งทุกอย่าง ผมเริ่มเขาคนที่เลือกจบชีวิตตัวเองละ นี่ผมหลงประเด็นไปไกลเเค่ไหนเนี่ย? ไม่รู้สิ เบื่อว่ะไม่อยากตื่นเลยพน. ถึงทุกอย่างมันจะว่างเปล่าถึงทุกอย่างมันจะไร้ค่า เเต่ผมก็เกิดมาเเล้ว(เกิดมาทำไมวะ)พ่อเเม่พี่ผมก็รู้จักมาตั้ง 18 ปีเเล้ว ผมคงจบชีวิตตัวเองให้พ่อแม่กับพี่เสียใจง่ายๆหรอก (ยกเว้นพ่อเเม่กับพี่ด่าผมหรือทำร้ายจิตใจจนผมทนไม่ไหว ผมก็ไม่ทน จะอยู่ไปทำไม55555) เห้ออออออ จะเอายังไงกับชีวิตดี อะผมระบายจนพอใจละ จะมีใครอ่านมาถึงไหมเนี่ย55555 อะกลับมาที่จุดประสงค์หลัก   ผมอยากรู้ว่าเหตุผลที่พวกคุณคนอ่านจะลูกเล็กเด็กเเดง ผช ผญ ลุงป้าน้าอา คุณตา คุณยาย พี่ชาย พี่สาว เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเนี่ยคืออะไรผมอยากรู้ จะให้คำเเนะนำก็ได้ จะด่าก็ได้ จะเเซะก็ได้ จะปั่นก็ได้ เเต่ผมอยากรู้เหตุจริงๆ ที่กลั่นออกมาจากประสบการณ์ชีวิตของคุณ ปั่นเสร็จค่อยพิมพ์จริงจังก็ได้