เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นคนมีเพื่อนน้อย และเป็นคน introverted อัมพฤกษ์ครึ่งซีก แล้วคุณพ่อก็คอยมาถามว่า"เมื่อไหร่จะมีเมียจะได้มีคนคุยด้วยตอนเหงา" เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ผมก็บอกไปว่า"ผมสายธรรมมะ และพระอาจารย์ผมแนะนำว่าอย่ามีแฟนอ่ะดีสุด(แล้วก็ขำ)เพราะมันจะสร้างความผูกพันมาใหม่และเราก็จะชอบความสัมพันธ์นั้นมากจนสุข แต่เนื่องจากโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน เกิดวันใดวันนึงแฟนที้งเรา เราก็มีความทุกข์และ move on ลำบากมาก ยิ่งถ้าแฟนที้งตอนมีลูกแล้วยิ่งหนักเพราะมีลูกที่ต้องดูแล" คุยกับพ่อเกือบทุกวัน แม้กระทั้งบางวันผมไป reunion กับเพื่อนเก่าหรือสังคมใหม่ พ่อมักจะถามว่า"มีคนไหนสวยมั้ย" ผมก็ตอบไปว่ามีแต่พวกเขามีแฟนแล้ว แล้วพ่อก็พูดว่า "จีบเลยแฟนของคนที่เราชอบอาจเลิกได้ แม้กระทั่งแต่งงานแล้วเราก็มีหวังเพราะพ่ออยากอุ้มหลาน" คุยเรื่องนี้หลายรอบจนผมเบื่อเพราะผมไม่อยากมีแฟนเพราะไม่อยากเพื้มความผูกพัน แค่มีเพื่อนคือสนุกสุดสำหรับผผ