สวัสดีครับ กระทู้นี้อาจะงงหน่อยครับ เพราะเป็นความสับสนของผม ผมอายุ 25 ครับเช่าคอนโดอยู่กับแฟนตั้งแต่เรียนจบ เช่าเดือนละ 6,500- แถวห้วยขวาง  เราสองคนทำงานใจกลางกทม.ทั้งคู่ แฟนมีภาระผ่อนบ้านให้แม่ครับ ผมกับแฟนมีรายได้ต่อเดือนหักหนี้แล้วรวมประมาณ 25,000- ครับ 
ส่วนผมไม่มีภาระอะไร เราสองคนตั้งใจว่าจะไม่มีลูกครับ เลยคิดว่าคอนโดในเมืองตอบโจทย์กว่า จะเป็นมือ 1 หรือ 2 ไม่ติดครับเพียงแค่อยู่ในตัวเมือง เพราะเคยอยู่บ้านแฟนแถวรังสิตไม่ไหวครับ ล้ากับการเดินทาง รวมถึงความเป็นส่วนตัวด้วย
.
.
ส่วนฝั่งพ่อแม่ผมมีบ้านอยู่แถวรังสิตครับไม่เดือดร้อนอะไร เพียงแต่แม่อยากให้ซื้อบ้านเพราะอยากให้ยายที่เลี้ยงมาอยู่ด้วยกัน เนื่องจากตอนนี้ยายอยู่กับพี่น้องอยู่(แม่ห่วงในเรื่องของอนาคต) และแม่ผมอยากให้ซื้อบ้านเพราะการใช้สอยสะดวกกว่าคอนโด ความมั่นคงในอนาคตหรือเหตุผลต่างๆ โดยรวมคือหวังดีครับ เพียงแต่แม่ผมจะดื้อรั้นหน่อยคครับ
.
.
ปัญหาประการแรก คือ ผมกับแฟนสะดวกอยู่กัน 2 คนมากกว่า(เคยอยู่ร่วมกับทั้งฝั่งครอบครัวผมและครอบครัวแฟนแล้ว เละครับ) ดังนั้น ผมเลยไม่อยากให้เกิดความลำบากใจทั้ง 2 ฝ่ายครับ 
ปัญหาประการที่สอง คือ ต่อจากด้านบนเลยครับ เราทำงานในเมือง จะสะดวกเดินทางกว่า เคยลองเดินทางทั้งรถยนต์ มอเตอร์ไซค์ รถสาธารณะ แล้วดูดพลังชีวิตมากครับ ดังนั้น บ้านที่อยู่ตัวเมืองและราคาที่เราเอื้อมถึงจึงไม่มีเลยครับ(ส่วนใหญ่อยู่ชานเมืองหมด)
.
.
ประเด็นคือผมจะคุยกับแม่ยังไงดีครับ ให้แม่ยอมเข้าใจดีครับ ยายผมก็รักครับ แต่ผมก็จำเป็นต้องสร้างครอบครัวเช่นกัน หรือมีทางเลือกใดดีกว่านี้มั้ยนะครับ