สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ14ย่าง15 ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ หนูอยู่คนเดียวไม่ได้ตั้งแต่ปีสองปีมานี้ ต้องหาเพื่อนอยู่ด้วยในบางครั้ง หนูพยายามเปิดเพลงพยายามหาอะไรทำ แต่สุดท้ายหนูก็ฟุ้งซ่าน บางครั้งหนูก็รู้สึกจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก หัวใจเต้นเร็วมือสั่น หนูพยายามหลับแต่ก็นอนไม่หลับ คล้ายๆอาการแพนิคเล็กน้อย หนูไม่กล้าปรึกษาคนที่บ้านไม่กล้าพบจิตแพทย์ ที่บ้านหนูมักจะมองว่าหนูแค่เพ้อเจ้อว่าตัวเองเป็นนุ่นเป็นนี่หรือคิดไปเองโอเว่อร์ไปเอง เวลาหนูมีเรื่องเครียดอะไรก็มักจะเก็บไว้คนเดียวไม่กล้าที่จะปรึกษาใครเพราะหนูไม่อยากให้คนอื่นมองว่าหนูเป็นเด็กที่เศร้าและคิดมากขนาดนี้ แต่หนูกลับรับพลังลบจากคนอื่นๆมากมาย หนูรู้สึกไม่มีแพชชั่นในการใช้ชีวิต หนูอยากออกไปข้างนอกมาก อยากไปเที่ยวกับเพื่อนหรือคนเดียวหนูอยากผ่อนคลายตัวเองที่ไม่ฝช่อยู่แต่ในบ้าน อยู่บ้านไม่ได้ทำให้หนูมีความสุขเลย แต่ด้วยอายุหนูเท่านี้เองที่บ้านหนูเลยไม่ปล่อยหนูไปไหน หนูเลยไม่รู้ต้อวทำยังไง หนูควรจะปรึกษาจิตแพทย์ผ่านออนไลน์ดีมั้ยคะ หรือว่าหนูควรทำยังไงให้ตัวเองกีขึ้นเพราะมันเริ่มกระทบต่อการเรียนของหนูและการใช้ชีวิต บางทีหนูอยู่โรงเรียนก็ร้องไห้ใส่เพื่อน หรือว่าหนูแค่อาจจะโอเว่อร์ไปเอง