สวัสดีค่ะจริงๆปัญหานี้มันก็ไม่ได้เรียกว่าเป็นปัญหาใหญ่อะไรหรอกนะคะแต่แค่เรารู้สึกอึดอัดกับมันมากๆเลยค่ะ และออกไปทางเสียความรู้สึกด้วย

เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะสนิทกันมากๆคุยกันได้ทุกเรื่องแทบจะเรียกได้ว่าโตมาด้วยกันเลยล่ะค่ะ
แต่พอเข้ามหาลัยเรากับเขาก็เรียนกันคนละที่ค่ะ หลังจากที่แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่เราก็ติดต่อกันตลอดค่ะแชร์ประสบการณ์นู่นนั่นนี่ให้กันฟังแต่ว่าพอระยะเวลาผ่านไปความสัมพันธ์ก็เริ่มห่างเหินไปเขามีสังคมของเขาส่วนเราเป็นพวกเก็บตัวก็มีสังคมของเราแต่อาจจะไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่ ตอนที่เรียนเราทำงานด้วยทำให้มีเงินประมาณนึงค่ะ

ช่วงแรกๆเวลาที่เพื่อนมีปัญหาเขาก็จะมายืมเรามากน้อยแล้วแต่ครั้งไปแต่ก็คืนตลอดนะคะ

แต่พักหลังๆเรารู้สึกว่าเราจะได้คุยกับเขาเฉพาะตอนที่เขามีปัญหาเรื่องเงินค่ะเขาจะทักมาคุยกับเราเล่าเรื่องนั่นนี่ให้ฟังตบท้ายด้วยการลากเข้าไปในเรื่องของเงินทองเงินไม่พอใช้นั่นนี่บางครั้งก็เล่าไปทางน่าสงสารเพื่อให้เราเสนอตัวว่าอยากช่วยและให้เขายืมเงิน

สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกน้อยใจก็คืออะไรต่างๆในชีวิตของเขา ปกติเขาจะเล่าหรือปรึกษาอะไรให้เราฟังแต่ว่าตอนนี้เราต้องเป็นคนทักไปถามถึงจะได้รู้หรือบางครั้งได้รู้ตอนที่มันผ่านไปนานมากๆแล้วเขาแทบจะไม่คุยกับเราเลยค่ะยกเว้นเรื่องเงินในขณะเดียวกันที่เรายังเห็นเขาเป็นเพื่อนคนสำคัญและเพื่อนคนสนิทเหมือนเดิมมันทำให้เรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ

เราควรจัดการกับความรู้สึกและปัญหานี้ยังไงดีคะมันกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเพราะด้วยความสนิทเรารู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นคนหนึ่งในครอบครัวไปแล้ว