อนันตยานั่งอยู่กับสิงหราช
"ฉันเดานะ อีกไม่นาน พวกนั้นก็จะโผล่มา" อนันตยาเปรย
สักพัก วรรณากับเจียงหัวโผล่มาจริง ๆ ทั้งคู่เดินมานั่งกับอนันตยาและสิงหราช
"รู้สึกใช่ไหม" อนันตยาถามและทุกคนพยักหน้า
"มีแค่เรา 4 คนเหรอที่พอจะทราบว่าเกิดอะไรขึ้น" วรรณาถาม
"น่าจะเป็นอย่างนั้น" อนันตยาตอบ
อนันตยาทนไม่ไหวจึงถามต่อว่า
"งั้นมีใครพอจะรู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น"
เจียงหัวพูดขึ้น "มันคล้ายกับสิ่งที่เคยมีคนเขียนไว้ในหนังสือ
เขาพยายามบอกว่าอย่ายึดติดกับโลก
เขาบอกว่ามันอาจมีชาตินี้ชาติหน้าหรือไม่ก็อาจมีปรากฏการณ์ที่เรียกว่า
เวลาถูกเขย่า"
"แล้วยังไงต่อ" อนันตยาถาม
แต่คนที่ตอบกลับเป็นสิงหราช

"ถ้าเปรียบเทียบแบบง่าย ๆ สมมติเราเอาหนังสือ 2 เล่ม
ใส่ลงในกล่อง มันก็คือชาตินี้ พอเททิ้ง แล้วเอาปากกาใส่แทน
มันก็คืออีกชาติ ตอนนี้ถ้าเอาของจำนวน 10 ชิ้นวางเรียงในกล่อง
แล้วเราจัดอย่างดี แต่ถ้ามีการเขย่า ของ 10 ชิ้นยังอยู่ครบ
เพียงแต่มันอยู่ในตำแหน่งที่ผิดไปจากเดิม"

อนันตยามองหน้าชายหนุ่มทั้งสอง 
"พวกนายเนี่ย นอกจากจะหล่อถูกใจ ยังรู้เรื่องราวพวกนี้ด้วยเว้ย"
อนันตยาถามต่อ
"กล่องที่พวกนายสองคนบอก มันแทนอะไร ประเทศบางประเทศ
โลกหรือจักรวาล"
ชายหนุ่มทั้งสองทำหน้าครุ่นคิด
เจียงหัวตอบว่า "น่าจะทั้งจักรวาล"
"ทำไมนายคิดอย่างนั้นล่ะ" วรรณาถาม
"ตอนเราเดินเล่นในมหาวิทยาลัยแห่งชาติโสฬส
ฉันเห็น ศิวะ เทพองค์หนึ่งที่หลายคนรู้จักเขา
ตอนที่ไปที่หนานนูเปีย แต่เขากลายมาเป็นพี่ปี 4 อยู่ในมหาวิทยาลัย
แสดงว่าการเขย่า น่าจะกระทบทุกมิติ"

"แสดงว่าอายุเปลี่ยนด้วยเหรอ" อนันตยาเปรย
จากนั้นสาว ๆ ก็เช็คอายุ แล้วก็ลิงโลด เพราะทุกคนอายุน้อยลง
"พอมีใครจะตอบได้ไหมว่าทำไมหลายคนเปลี่ยนวิถีชีวิต
แต่เรา 4 คนไม่เปลี่ยน แถมยังจำเหตุการณ์เมื่อชาติที่แล้วได้อีก
เรียกว่าชาติที่แล้วก็แล้วกันนะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร" อนันตยาถามขึ้น
เจียงหัวตอบว่า
"เอาหลักฐานตามที่เจอ อย่างศิวะ เขาเป็นเทพ แต่มีคนที่หนานนูเปีย
บอกว่าศิวะฝันอย่างจะเป็นนักศึกษาอะไรทำนองนี้ งั้นตอนที่ถูกเขย่า
ความฝันกับสันดานดิบจะเป็นปัจจัยสำคัญ"
"เห็นด้วยนะ" สิงหราชตอบและกล่าวต่อว่า
"อย่างเมื่อสองสามวันที่แล้ว ที่อนันตยาส่งผมไปสำรวจ
จนเจอคน 3 คนที่ผมจำได้แม่นคือจักรภพ ศรีจิตรา แล้วก็เดวิด
คิดว่าตอนนี้หรือที่เป็นอยู่นี้คือความฝันของศรีจิตรากับจักรภพ
คือผมไปรู้ความลับของเขาตั้งแต่ชาติที่แล้ว
จริง ๆ เขามีความสัมพันธ์ลับ ๆ กันอยู่ แต่จักรภพไม่ใช่ชู้นะ
เพราะจักรพันธ์กับศรีจิตราแต่งงานกันหลอก ๆ ศรีจิตรากับจักรภพ
ก็มาเจอกันตอนที่อายุมากแล้ว
ตอนที่ถูกเขย่า ทั้งสองน่าจะมีความฝันร่วมกันว่าอยากเป็นคนธรรมดา
ไม่อยากเป็นมหาเศรษฐี อยากเจอกันตอนอายุยังน้อย แล้วก็อยากให้
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เปิดเผยได้"

สิงหราชกล่าวต่อ
"อีกคนที่บังเอิญเจอก็คือเดวิด แต่ชาตินี้เขาไม่ใช่นายพลที่มีอำนาจ
แต่กลายเป็นผู้ชายธรรมดา แถมยังมีน้องสาวด้วยคือศรีจิตรา
มองที่ตัวเดวิดก่อน ชาติที่แล้วเขาน่าจะมีปมบางอย่าง
ทำให้เขาแสวงหาอำนาจ ที่เรารู้คือเขากำพร้า 
และที่หลายคนโจษจันก็คือเขาน่าจะเคยถูกข่มขืนโดยผู้ชายเมื่อตอนเด็ก ๆ
เขาน่าจะฝันอยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีน้องสาวน่ารัก ๆ สักคน
แค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนศรีจิตรา เธอน่าจะกำลังฝันอยากมีพี่ชายดี ๆ สักคน
อย่างเดวิด พอความฝันบรรลุผล คาดว่านิสัยเขาน่าจะเปลี่ยนไปด้วย"

เจียงหัวเสนอความเห็นว่า
"สาเหตุที่เรา 4 คนยังเป็นเหมือนเดิมและจำทุกอย่างได้
เพราะชีวิตเรา 4 คนขับเคลื่อนด้วยสันดานดิบและไม่มีความฝัน"

อนันตยาถึงกับอึ้ง "อืม พวกนายวิเศษมาก สิงหราชกับเจียงหัว
เป็นคนที่มีประโยชน์มากในทีม แล้วเธอล่ะวรรณาอยากเสนออะไร"

"อย่างแรกนะ ชีวิตมันต้องมีคู่ แต่ฉันเพิ่งอยากจะเปลี่ยนโหมดทุกอย่าง
ของชีวิตคู่ของฉัน ฉันอยากเป็นแฟนกับเธออนันตยา และจะเลิกใช้ความรุนแรงทุกอย่าง"

"งั้น ฉันขอถามบางอย่างก่อน ชาติก่อน เธอได้ฆ่าฉัตรดนูกับคุณหญิงโฉมไหม"
"ฉันไม่เคยฆ่าใคร พวกเขาสบายดี รวมทั้งครอบครัวพวกเขาด้วย 
เพียงแต่ฉันส่งเขาไปอยู่ที่อื่น ด้วยเหตุผลบางอย่าง"
อนันตยานิ่งไปนิดก่อนจะตอบว่า "อืม โอเค ฉันตกลงเป็นแฟนกับเธอ
ชาตินี้ ฉันก็กำลังอยากจะใช้ชีวิตแบบหญิงรักหญิงอยู่พอดี"
แล้วอนันตยาก็หันไปหาเจียงหัวกับสิงหราช
"แล้วนายสองคนล่ะ เป็นชายรักชายได้มั้ย"
เจียงหัวชิงตอบก่อน "ก็ได้อยู่นะ เมื่อกี้ฟังที่สิงหราชพูด
ผมว่าเขามีหลายอย่างที่เหมือนผมโดยที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน
อีกอย่างเขาคมเข้มดี เออ ... ผมชอบนะ"
พูดจบก็หันไปมองสิงหราช สิงหราชกล่าวว่า
"รู้สึกเหมือนกันว่าเรามีอะไรที่คล้ายกัน แล้วรูปร่างหน้าตานาย
ฉันก็ชอบนะ หล่อ หุ่นดี ผิวขาวเนียน เรามาลองเป็นแฟนกันก็ได้"
ทั้งสองหนุ่มยิ้มให้กันด้วยแววตาที่หวานฉ่ำ"

อนันตยามองสองหนุ่มแล้วเคลิ้มไปด้วย
"โอเค เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเราในชาตินี้ ลงตัวแล้ว
ตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องการเขย่าเวลาอะไรเนี่ย
มันชื่อว่าอะไร แล้วใครเป็นคนเขียน"

เจียงหัวตอบว่า

"วิมานมายา โดย ศักดา"