เรามีเรื่องจะมาให้ทุกคนออกนวามคิดเห็นค่ะอาจจะยาวนิดนึงเรื่องมีอยู่ว่าเราอายุ18เเต่รู้สึกโดนครอบครัวตีกรอบจนทำให้กดดันค่ะเราอายุ18เเต่ไม่มีห้องส่วนตัวทุกวันนี่ต้องนอนกับพ่อกับเเม่ทุกวัน ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเเทบไม่ได้ไปต้องขอตลอดเเละเราก็ขอเค้าตลอดไม่เคยขัด พอออกไปเที่ยวกับเพื่อนนัด4ทุ่มต้องกลับ5ทุ่มตลอดถ้าเกินคือเราจะโดนด่าว่าเหลวไหลติดเพื่อนพออายุเท่านี้ก็ได้รู้จักคำว่าความรักได้คุยกับผู้ชายคนนึงอายุเท่ากันหลังเลิกงานเค้าก็จะรอให้เเม่มารับเราตลอดพอเเม่เห็นเเม่ก็ทำท่าทีไม่พอใจทุกครั้งบอกอย่าพึ่งมีเเฟนเลยบอกเราระวังท้องบ้างไรบ้างชอบเบิ้ลรถใส่คนที่เราคุยด้วยมีครั้งนึงนั่งรอเเม่อยู่เเม่จอดรถเเละบอกจะลงไปคุยกับเค้ามันเลยทำให้เรารู้สึกอึดอัดโคตรๆ พ่อกับเเม่ชอบบอกว่าหนีเที่ยวออกเก่งติดเพื่อนทั้งๆที่วันๆอยู่เเต่บ้านเเทบไม่ออกพออยู่เเต่บ้านก็บอกเราว่าวันๆอยู่เเต่บ้านไม่ช่วยทำงานบ้านซึ่งงานบ้านเราก็ทำตลอดไม่เคยขัด พอฝึกงานเราได้เงินเดือนมาเราก็ให้เค้าตลอด เราเเค่รู้สึกอยากใช้ชีวิตวัยรุ่นเเบบคนอื่นๆได้ออกไปเที่ยวสวนได้ไปเดินห้างเเค่นั้นไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนเอาง่ายๆคืออย่างมีชีวิตอิสระเพราะเราโดนเเบบนี้มาตลอดตั้งเเต่ก็พยายามเข้าใจว่สเรายังเด็กในสายตาเค้า มีพี่ชายก็ไม่เอาไหนเลยสักอย่างอายุ30เเต่ไมีเคยช่วยไรเลยขอเงินเเต่เเม่พอไม่มีก็อาละวาดโมโหเรามักจะขอฟ้าว่าอย่าได้เจอผู้ชายเเบบนี้อีกเลยเป็นพี่ที่พึ่งอะไรไม่ได้ขอเเค่ไปส่งหน้าหมู่บ้านเพราะซอยมันเปรี่ยวบวกชอบมีคนเมาก็บอกให่เราเดินไปเองด่าว่าทำตัวเหลวไหลพอเราเดินไปเองกลับขี้รถออกไปซื้อเบียร์กินพอเมาก็ทำร้ายร่างกายจนทำให้เราเป็นปมมาตลอดเคยเปิดใจคุยกับเเม่เเม่ก็บอกคำเดิมๆว่ามีกันอยู่เเค่นี้เป็นพี่น้องกันทำไมไม่รักกันพี่เค้ารักเราจะตายเเต่พฤติกรรมที่เเสดงออกมาไมาเคยเห็นคำว่ารักกินข้าวเสร็จกองจานไว้ไม่ล้างพอพ่อมาเราก็โดนด่า เรามีดีเเค่โดนใช้ ทุกวันนี้เราได้เเต่พูดกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ช่างมัน ทำไมต้องมาเจออะไรเเบบนี้ พูดมาตลอด เราโดนเเบบนี้จนทำให้เราเปลี่ยนจากคนพยายามทำให้ตัวเองยิ้มก็กลายเป็นคนไร้สีสันในชีวิต เงียบไม่คุยกับใครโลกส่วนตัวสูงจนญาติคิดว่าเป็นซึมเศร้า พอพ่อรู้ก็หาว่าจองหองหยิ่งยโส เราเลยมองตัวเองเเละพยายามเปลี่ยนคุยเล่นกับพ่อพ่อก็บอกเอาคำพูดคำจาเเบบนี้มาจากไหนจากเพื่อนหรอ ทุกวันนี้ก็ได้เเต่ถามคำตอบคำ เราควนเเก้ไขปัญหานี้ยังไงคะหรือเราต้องเปลี่ยนที่ตัวเรา เราพยายามเป็นคนร่าเริงเเต่ก็ทำไมได้จนคนรอบข้างบอกเราเงียบมากเราต้อบทำไงคะหรือทนต่อไปรบกวนคนที่ผ่านมาก่อนมาช่วยเเชร์ประสบการณ์ทีค่ะ