ทุกคน คือว่าเราชอบคนนึงมากเเละเคยศึกษากันเเบบห่างๆนานพอสมควรเเละศึกษาเเบบใกล้ชิดช่วงเวลานึง
ทีนี้เหมือนเหมือนว่าด้วยความที่เป็นเพศเดียวกัน เเละเป็นคนที่คบกับอีกเพศมาก่อน
มันทำให้เขารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรามันเป็นไปไม่ได้ เพราะสำหรับเขาเเล้วที่สมบูรณ์เเบบคือ พ่อเเม่ลูก เขาอยากมีลูก
โอเคเราเข้าใจ เเละพยายามจะปล่อยไป เเต่สุดท้ายเเล้วก็ยื้อหนักมากไม่ว่าเขาจะมีใครคือปิดหูปิดตายื้อ เขาตอบบ้างอ่านไม่ตอบบ้าง
จนตอนนี้เรารู้เเล้วว่าเราอยากให้เขามีความสุข เเต่เราก็ยังอยากมีเขา เขาเป็นเหมือนอะไรที่เราขาดไปไม่ได้เพราะที่ผ่านมาเขาเติมสิ่งที่เราขาดมาตลอด
เเล้วเราเลยอยากจะรู้ว่าถ้าจะเป็นฟิวส์เพื่อนสนิทเเบบเดิมมันจะได้มั้ย(เเต่ก่อนสนิทกันมากๆๆก่อนที่จะหลงรักเป็นเเบบอื่น)
เราต้องใช้ศัพท์คำพูดกับเขายังไง เพราะตอนนี้สับสนนะว่าต้องใช้เเบบไหนเพราะตอนที่เราสนิทกันกับตอนที่ศึกษากันมันใช้คำไม่ต่างกันเลย
ถ้าจะชวนคุยเเบบใช้คำสุภาพมากมาย มันก็ดูห่างเหินไป (บางทีที่ทักหาเขาก็ตอบด้วยคำที่น่ารักเหมือนเดิมเลย เเละเวลาเมาจะตอบยาวมากเช่น พรุ่งนี้จะไปนั้น ไปนี้ กี่โมง คือเราไม่ได้ถามเเต่เขาเลือกที่จะบอกให้รู้เช่นเดิมที่เขาเคยทำ)
ละจะชวนไปกินข้าวไปดื่มอย่างวี้ได้มั้ย
เราก็ยังเป็นอารมณ์คิดถึงเขาตลอดจะชวนคุยเรื่องอื่นๆบ้างได้มั้ย นอกจากเรื่องจำเป็นเท่านั้น
ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในวิ่งเเวดล้อมเดียวกันก็เลยจะไม่ได้เจอกัน ส่วนโลกโซเชี่ยลคือบล็อกกันไปหมดเหลือเเต่ไลน์ที่ไว้เเค่ทักหาได้เเค่นั้นเลย ดังนั้นเวลาคิดถึงมันเลยไม่สามารถเปิดหน้าเฟสเขาขึ้นมาเเล้วดูได้อ่ะ
เมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันเเล้วเเต่อยากเป็นเพื่อนกัน
ทีนี้เหมือนเหมือนว่าด้วยความที่เป็นเพศเดียวกัน เเละเป็นคนที่คบกับอีกเพศมาก่อน
มันทำให้เขารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรามันเป็นไปไม่ได้ เพราะสำหรับเขาเเล้วที่สมบูรณ์เเบบคือ พ่อเเม่ลูก เขาอยากมีลูก
โอเคเราเข้าใจ เเละพยายามจะปล่อยไป เเต่สุดท้ายเเล้วก็ยื้อหนักมากไม่ว่าเขาจะมีใครคือปิดหูปิดตายื้อ เขาตอบบ้างอ่านไม่ตอบบ้าง
จนตอนนี้เรารู้เเล้วว่าเราอยากให้เขามีความสุข เเต่เราก็ยังอยากมีเขา เขาเป็นเหมือนอะไรที่เราขาดไปไม่ได้เพราะที่ผ่านมาเขาเติมสิ่งที่เราขาดมาตลอด
เเล้วเราเลยอยากจะรู้ว่าถ้าจะเป็นฟิวส์เพื่อนสนิทเเบบเดิมมันจะได้มั้ย(เเต่ก่อนสนิทกันมากๆๆก่อนที่จะหลงรักเป็นเเบบอื่น)
เราต้องใช้ศัพท์คำพูดกับเขายังไง เพราะตอนนี้สับสนนะว่าต้องใช้เเบบไหนเพราะตอนที่เราสนิทกันกับตอนที่ศึกษากันมันใช้คำไม่ต่างกันเลย
ถ้าจะชวนคุยเเบบใช้คำสุภาพมากมาย มันก็ดูห่างเหินไป (บางทีที่ทักหาเขาก็ตอบด้วยคำที่น่ารักเหมือนเดิมเลย เเละเวลาเมาจะตอบยาวมากเช่น พรุ่งนี้จะไปนั้น ไปนี้ กี่โมง คือเราไม่ได้ถามเเต่เขาเลือกที่จะบอกให้รู้เช่นเดิมที่เขาเคยทำ)
ละจะชวนไปกินข้าวไปดื่มอย่างวี้ได้มั้ย
เราก็ยังเป็นอารมณ์คิดถึงเขาตลอดจะชวนคุยเรื่องอื่นๆบ้างได้มั้ย นอกจากเรื่องจำเป็นเท่านั้น
ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในวิ่งเเวดล้อมเดียวกันก็เลยจะไม่ได้เจอกัน ส่วนโลกโซเชี่ยลคือบล็อกกันไปหมดเหลือเเต่ไลน์ที่ไว้เเค่ทักหาได้เเค่นั้นเลย ดังนั้นเวลาคิดถึงมันเลยไม่สามารถเปิดหน้าเฟสเขาขึ้นมาเเล้วดูได้อ่ะ