"ท้าวหิรัณยรู" ผู้แต่งวรรณกรรม เดิมชื่ออ้ายเรือง เป็นโอรสของท้าวเจืองกับนางแก้วรูมณี มเหสีผู้เลื่อมใสในศาสนาขะหลำ (ฮินดูไศวนิกาย) ท้าวเจืองมีตัวต่อแก้วกายสิทธิ์ซึ่งหากพกพาติดตัวจะช่วยให้อยู่ยงคงกระพันและสามารถรบชนะทุกเมืองที่ยกทัพไปตีสำเร็จ นางแก้วรูมณีอยากให้โอรสของนางปกครองเมืองเงินยางแทนสวามีเพื่อค้ำชูศาสนาขะหลำจึงแอบนำตัวต่อแก้วกายสิทธิ์ของท้าวเจืองไปนึ่งในหม้อ ท้าวเจืองจึงพลาดท่าเสียทีในสนามรบเพราะไม่มีตัวต่อแก้วกายสิทธิ์คุ้มภัย ท้าวหิรัณยรูจึงได้นั่งเมืองแทนบิดาและเปลี่ยนชื่อเมืองเงินยางเป็น "หิรัญนคร" ตามประสงค์ของมารดา แต่ชาวเมืองไม่สามารถซึมซับคำสอนของศาสนาขะหลำ ท้าวหิรัณยรูจึงแต่งวรรณกรรมศาสนาเรื่องอ้ายดั้งแดง (มหาเทพศิวะ) กับอีแก้วฮี๋หลวง (มหาเทวีปารวตี) เพื่อให้ชาวเมืองเข้าใจศาสนาง่ายขึ้น "อ้ายดั้งแดง" เป็นผีเสื้อห้วยเพศผู้ตัวสูงใหญ่กว่าภูเขา ไม่สวมเสื้อผ้า ชอบล่าสัตว์ป่า และมีของ (อวัยวะเพศ) ยาวจรดพื้นดิน หากอ้ายดั้งแดงเหยียบย่ำไปไหนจะเกิดแผ่นดินไหวตามมาจนผู้คนต้องหลบหนีไปซ่อนตัวตามป่าเขา เมื่ออ้ายดั้งแดงนอนหลับ พวกเด็กจะเข้าไปเล่นข้างในรูดั้ง เมื่ออ้ายดั้งแดงสะดุ้งตื่น พวกเด็กจะแตกตื่นวิ่งหนีกันไปคนละทิศคนละทาง อ้ายดั้งแดงมักจะเที่ยวออกหากินตามเส้นทางเดิม ธารน้ำจากภูเขาจึงไหลไปยังร่องที่ของอ้ายดั้งแดงเคยถูไถไปกับผิวพื้นดิน ชาวเมืองเรียกแม่น้ำสายนั้นว่าแม่น้ำของ ปัจจุบันแม่น้ำของคือ "แม่น้ำโขง" อ้ายดั้งแดงมีเมียชื่อ "อีแก้วฮี๋หลวง" เป็นผีเสื้อห้วยเพศเมียตัวสูงใหญ่กว่าภูเขา ไม่สวมเสื้อผ้า ชอบล่าสัตว์น้ำ และมีนมยานเติบเตยจรดพื้นดิน อีแก้วฮี๋หลวงมักจะหาปลาด้วยการนอนถ่างขาให้น้ำไหลเข้าไปในรู เมื่อสัตว์น้ำมีจำนวนมากเพียงพอแล้ว อีแก้วฮี๋หลวงก็จะขมิบรูและเทน้ำที่ขังในรูลงใน "หนองอีแก้ว" เพื่อกินสัตว์น้ำ ปัจจุบันหนองอีแก้วคือ "โตนเลสาบ" ในประเทศกัมพูชา อ้ายดั้งแดงกับอีแก้วฮี๋หลวงให้กำเนิดสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต ชาวเมืองจึงนำหินจากแม่น้ำของไปทำขะหลำเพื่อขอพรให้มีปริมาณน้ำเพียงพอสำหรับการเพาะปลูก ชาวบ้านที่บูชาอ้ายดั้งแดงและอีแก้วฮี๋หลวงต้องรักษาขะหลำให้สะอาดก่อนประกอบพิธีกรรม อย่าปล่อยปะละเลยให้ขะหลำมีขี้เปียก (คราบนมเนย) หรือขี้ไคลคู่ (มอส) เกาะ หากต้องการแก้บนอ้ายดั้งแดง ชาวเมืองจะต้องราดน้ำนมที่รีดจากควายตัวเมียซึ่งมีเขาสีเงินลงบนขะหลำ แล้วอ้ายดั้งแดงจะบันดาลให้แม่น้ำของไม่เหือดแห้ง หากต้องการแก้บนอีแก้วฮี๋หลวง ชาวเมืองจะต้องเหลากิ่งของต้นไม้ซึ่งเคยเป็นหนามปักของ (อวัยวะเพศ) อ้ายดั้งแดงไปทำขะหลำโยนลงไปในแหล่งน้ำ แล้วอีแก้วฮี๋หลวงจะบันดาลให้แหล่งน้ำอุดมไปด้วยกุ้งหอยปูปลา
สืบเนื่องจากกระทู้
https://ppantip.com/topic/41986396
อัพเดทข้อมูล
อ่านกระทู้ต่อเนื่องได้ที่
https://ppantip.com/topic/42182102
ตามหาต้นฉบับวรรณกรรมอายุ 900 ปี ที่แต่งโดยโอรสของพญาเจือง
สืบเนื่องจากกระทู้ https://ppantip.com/topic/41986396
อัพเดทข้อมูล
อ่านกระทู้ต่อเนื่องได้ที่ https://ppantip.com/topic/42182102