ผีไทย ที่เห็นใช่ผีเปรตไหม?

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะครับ นี่เป็นครั้งแรกในการเขียนกระทู้ของผม ออกตัวไว้ก่อนนะครับผมอาจจะยังเรียบเรียงคำพูดที่ไม่ราบรื่นสักเท่าไหร่ แต่วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์หลอนที่ยังสังสัยและยังอัดอั้นใจมานานและวันนี้อยากจะมาเล่าให้ฟังครับ 
ย้อนไปในวัยเด็ก ตอนนั้น..ผมน่าจะอายุประมาณ 5-6 ขวบได้ หมู่บ้านของผมเป็นชนบทเล็กๆที่ห่างไกลจากในตัวเมืองเป็นอย่างมาก อยู่แถบอีสานของจังหวัดหนึ่ง วันนั้นเป็นวันที่ผู้ใหญ่บ้านประกาศออกไมค์โคโฟนว่า ให้ชาวบ้านออกมาประชุมเพื่อที่จะชี้แจงในเรื่องอะไรบางอย่าง ซึ่งจุดรวมตัวกันของชาวบ้านก็คือสหกรณ์ชุมชน ซึ่งจากบ้านของผมไปสหกรณ์เวลาเดินทางต้องได้เดินผ่านทางหน้าวัด ก็ซึ่งเป็นวัดหมู่บ้านนั้นแหละครับ สมัยก่อนต้องเดินเท้าเพราะไม่มีรถจักรยานยนต์แม้แต่รถจักรยานก็ยังไม่มีและตอนนั้นยังเป็นถนนดินแดงอยู่เลย จำได้ว่าช่วงเวลาที่ผู้ใหญ่บ้านเรียกประชุมน่าจะเป็นเวลา หนึ่งทุ่มนิดๆ ครับ ตอนขาไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกครับ แต่ขากลับนี้สิ ช่วงขากลับ น่าจะช่วงเวลาน่าจะประมาณ สองทุ่มจะเข้าสามทุ่มได้ วันนั้น..ตอนจะกลับ ผมก็เดินกลับตามปกติ แต่พอไปถึงหน้าวัดเท่านั้นแหละผมรู้สึกเหมือนเห็นอะไรบางอย่างแว๊บๆอยู่ตรงกำแพงวัด ลืมบอก! วัดนี้จะมีกำแพงยาวและมีตันโพธิ์ปลูกติดกับกำแพงวัดประมาณ 3 ต้น ต้นสูงใหญ่ความสูงน่าจะประมาณ 10-15 เมตร และพวกกิ่งก้านของพวกมันก็ยืดยาวออกมานอกกำแพงวัด ตอนแรกผมก็หันไปดูตรงกำแพงวัด ปรากฎว่าผมเห็นขาและเท้าของอะไรบางอย่าง ซึ่งมันผิดแปลกไปจากคนธรรมดาเป็นอย่างมาก ลักษณะของเท้ามีขนาดใหญ่มากเท่ารถเก๋งเลยก็ว่าได้และขามีความยาวมากผอมแห้งเหี่ยวผิวของสิ่งที่ผมเห็นเป็นสีดำแบบดำสนิทและตอนนั้นเองผมก็ค่อยๆไล่ระดับในการมองขึ้นไปเรื่อยๆตามขาของสิ่งที่ผมเห็นและเริ่มเห็นอะไรมากขึ้นเรื่อยๆและตอนนั่นเองผมได้เห็น ลำตัว ลิ้น แขน ใบหน้า และมันก็ผิดแปลกไปหมด ลักษณะของลำตัว มันผอมมากครับผอมเนื้อติดกระดูก และลิ้นของมันยาวมาก ยาวแบบยาวจนจะถึงพื้น ตรงใบหน้าของมัน หน้ามันตอบผอมและลูกกะตาถลนออกมาจากเบ้า และลักษณะท่าของของมันเหมือนนั่งอยู่ที่กิ่งของต้นโพธิ์ที่กิ่งก้านมันยืดยาวออกมา ผมเห็นอย่างนั่นตอนนั่นผมไม่รู้สึกกลัวหรืออะไรด้วยความเป็นเด็กมั้งครับและยังยืนสังเกตดูอีกด้วยและเห็นเหมือนจะเห็นใส่กางเกงเหมือนโจงกระเบนสีแดงสด มองดูสักพักผมก็ไม่ได้คิดอะไรและกลับบ้านนอนตามปกติ. และเมื่อผมได้อายุประมาณ 16-17 ผมก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้แม่และครอบครัวได้ฟัง แม่พูดขึ้นมาว่าคนแก่คนเฒ่าก็เคยเห็นและได้ยินเสียงของสิ่งที่ผมได้เห็นอยู่... ผมได้ยินอย่างงั้นแล้วผมยิ่งรู้สึกขนลุกเข้าไปใหญ่ และวันรุ่งเช้าต่อมาแม่ก็ได้พาผมไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรเสร็จสิ้นจากตรงนี้ผมก็ไม่เคยเห็นสิ่งอะไรแบบนี้อีกเลย..

*ขอภัยในการใช้คำที่อาจจะไม่ราบรื่นนะครับ*

ปล.โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและที่ผมพูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงทั้งหมดและไม่ได้อยากจะให้ทุกเชื่อเป็นความเชื่อส่วนบุคคลอยากให้อ่านผมแค่อยากจะมาระบายกับสิ่งที่ผมได้เห็นและผมไม่อยากเก็บความกลัวนี้ไว้คนเดียว ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้แรกของผมนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่