เรื่องมีอยู่ว่า เราต้องเข้าประชุมกับฝ่ายอื่น เกี่ยวกับเรื่องงาน เวลาประชุมทุกครั้งจะมีหัวหน้าเราเข้าด้วย และปกติหัวหน้าเราจะเป็นคนพูด เราไม่ค่อยได้พูดหรือออกความเห็นอะไรในที่ประชุม แต่ครั้งนี้หัวหน้าเกิดลางานกะทันหัน และประชุมครั้งนี้หัวหน้าก็เป็นคนนัด แต่หัวหน้าไม่ยกเลิก บอกให้เราเข้าประชุมคนเดียว

พอเราเข้าประชุมคนเดียวก็เกิดเรื่องเลย คือฝ่ายอื่นๆเขาคุยกันเกินจากเรื่องตามวาระ เราก็ไม่ได้เตรียมตัวที่จะคุยเรื่องอื่นนอกวาระ แล้วเราก็โดนคนจากฝ่ายอื่นโยนงานที่อยู่นอกวาระมาให้ทำ ซึ่งเป็นงานที่เราไม่เคยทำมาก่อน และเราก็ปฏิเสธไม่เป็น ไม่รู้จะพูดหรือตัดสินใจยังไง หัวหน้าก็ไม่อยู่ พวกคนที่โยนงานให้เราก็มีระดับงานที่สูงกว่าเรา อาวุโสกว่าเรา (แม้จะอยู่คนละฝ่าย) เรารู้สึกเหมือนโดนรุม โดนมัดมือชก จนเผลอรับงานพวกนั้นมา แถมคนโยนก็ดันจดรายงานประชุมไว้ว่าเรารับงานพวกนั้นมาแล้ว เขียนเกินกว่าที่เรารับมาจริงๆอีก (แต่เราพลาดที่เห็นช้าไปหน่อย)

หลังจากนั้นเราก็เล่าให้หัวหน้าฟัง หัวหน้าเราเคืองมาก บอกว่างานที่คนอื่นโยนให้เรา มันไม่ใช่หน้าที่ของเรา และเราก็ทำไม่เป็น ทำไมถึงรับมา คนพวกนั้น(คนที่โยนงานให้เรา)นิสัยไม่ดี ฉวยโอกาสตอนที่หัวหน้าเราไม่อยู่มาทำแบบนี้ ทีหลังต้องระวัง อะไรที่ไม่มั่นใจอย่ารับมา ต้องหัดปฏิเสธ หรือพูดว่าขอไปปรึกษาหัวหน้าก่อน หัวหน้าพูดประมาณนี้ เราก็รับปากว่าต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก

ทีนี้หัวหน้าเราก็นัดประชุมใหม่ หัวหน้าก็พยายามพูดกับคนที่โยนงานมาให้เราทำว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของฝ่ายเรา แต่คนที่โยนงานมาก็ไม่ยอมฟัง เขาก็อ้างแต่ว่าเรารับงานมาแล้ว ทั้งสองฝ่ายรู้สึกไม่โอเค เราก็พูดอะไรไม่ออกเพราะว่าตัวเองพลาดไปรับงานมาทั้งที่ทำไม่เป็น คราวนี้เราเป็นเหมือนไส้แซนวิช โดนถล่มทั้งจากหัวหน้าและจากคนที่โยนงานมาให้ เราก็ไม่เถียงอะไรเพราะทำพลาดไปแล้ว

ตอนนี้เรารู้สึกทั้งเสียใจและเจ็บใจ เครียด กดดัน หัวหน้าก็เครียดและพยายามจะช่วยคุยกับพวกนั้นเพื่อจะปฏิเสธงานที่พวกเขาโยนมา เราก็ต้องทนฟังหัวหน้าตำหนิเรื่องนี้ทุกวันจนกว่าจะแก้ปัญหาได้ เพราะตอนนี้งานที่เรารับมาก็กลายเป็นภาระของหัวหน้าด้วย เราไม่รู้จะแก้ปัญหาหรือชดใช้ความผิดนี้ยังไง จะปฏิเสธงานหลังจากที่รับมาแล้วก็ไม่รู้ว่าควรทำหรือเปล่า จะต้องพูดหรือทำยังไง หัวหน้าก็ยืนกรานว่างานพวกนั้นไม่ใช่หน้าที่ของเรา เราพอจะมีทางแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้บ้างไหม