วันนี้ เราทะเลาะกับเเม่เพราะ บอกก่อนว่าเรามีพ่อเลี้ยงพ่อเลี้ยงเราเค้าเป็นฝีในสมองเเละผ่าตัดสมองเเล้ว วันนี้เป็นวันที่พ่อต้องไปโรงพยาบาลจังหวัด (คือพ่อพักฟื้นที่ รพ.อำเภอ)เเละรอหมอใหญ่ให้กลับบ้าน เราบอกเเม่เราว่าไม่ไปหาพ่อหรอ คือไห้พาพ่อไปโรงพยาบาลใหญ่ เเม่บอกไม่มีตังของตังพันนึง เราบอกหนํให้ได้เเค่500 เเม่บอก500จะไปพออะไร เเต่เราอ่ะมีเงินอยู่1500 เราไห้เเม่500 อีก1000เราจะไว้ซื้อข้าวตอนเย็นเลี้ยงลูกน้องเเละก็ครอบครัว ประมาณ10ปาก ให้เเม่เเค่500 เเม่ก็บ่นนะ เราให้ตังเสร็จเตรียมตัวไปลาดสารลำไยที่สวน เเม่ก็ยังไม่ออกจากบ้านสักที พ่อก็โทรมาตามหลายรอบเเล้ว เราเลยเดินเข้าไปหาเเม่ละบอกเเม่ไปหาพ่อได้เเล้ว เเม่กลับตอบมาว่า ไม่มาเป็นกูไม่รู้หรอก กุลุกก้อไม่ขึ้น มีใครมาสนใจไหม คือเเม่เราเค้าเป็นเหมือนรุมมะตอย ที่จะปวดตามข้อมือข้อเท้า ข้อต่างๆ เเต่คือก่อนหน้านี้เราบอกเเมเ่เเล้วว่าจะไปรับพ่อ ไม่ต้องเดินเยอะ ไม่ต้องทำไร เดี๋ยวจะไปหาพ่อลำบาก เเล้วถ้าพ่อกลับมาจะมาทะเลาะกันอีก เเม่ก็บอกไม่ต้องยุ่ง เราก็บอกไม่ยุ่งได้ไง เวลาทะเลาะกันมันก็ลำบากเราด้วย ขนนั่นนี่ออกจากบ้านตีกันบ้าง เเล้วเราก็บอกว่าหนุบอกเเล้วไม่ต้องทำ อยุ่บ้านเฉยๆก็ได้ เเม่บอกว่า กุอยู่บ้านเฉยๆ ใครจะให้กูเเดก เเค่นี้กูก็ไม่มีจะเเดกเเล้ว เราเลยตอบไปว่าเเล้วที่กินๆอยู่นี่ใครไห้กิน ไม่ใช่หนูหรอ เค้าบอกนี่หรอเลี้ยงกู เลี้ยงดูตรงไหน มีอะไรบ้างที่เลี้ยงกู เเต่ที่ผ่านมาคือเราไห้เงินเค้าตลอด ซื้อของมาให้กิน ไม่มียากินเรากับเเฟนขับรถไปกลับเกือบ200กม. เผื่อมาซื้อยาเเละกลับไปทำงาน เค้าบอกเราไม่ได้เลี้ยงเค้า เเล้วเราบอกกับเเม่ตลอดไปอยู่กับเราไหม เดี๋ยวเราเลี้ยงเอง เเม่ไม่อดเเน่นอน  เเต่เเม่บอกว่าไม่เอาอ่ะ ไม่อยากไห้น้องไม่มีพ่อ เเต่เราอ่ะ ไม่เคยเห็นหน้าตั้งเเต่เกิดจนโต ที่งี้ไมไม่คิดอ่ะ เเล้วเราให้เงินทีไร เอาไปลงกับพนันตลอด ที่ไห้เงินละไม่พอใช้เพราะเอาเงินไปลงกับพนันนี่เเหละ เเล้วถ้าไม่ได้เล่นนะ งี่เง่าด่าไปหมดพลาด เเล้วอ้างว่าที่เดินได้เพราะพนันพวกนี่เเหละ เเต่เวลาใช้ของพวกนั้นอ่ะ ก็ยังต้องกินยาที่เราไปซื้อให้นะ เราว่ามันคือข้ออ้างมากกว่าเวลาเราบอกว่าเเม่เลิกได้ก็ดีนะ เเม่บอกก็สันดานกูเป็นเเบบนี้จะบ่นอะไรหนักหนา เราทำำำไรม่ได้เลย เราพูดเเค่ว่าที่มีใช้มีกินนี่ไม่ใช่เพราะเราหรอ เค้าก็ทวงบุญคุณเหมือนเคย ดีเหลือเกิน กูเกิดมาเจ็บ...ให้พวกมายืนชี้หน้าด่ากู เเต่เราไม่ได้ชี้นะ เราไม่เคยใช้คำหยาบกับเเม่เลยสักครั้ง เเล้วเเม่ก็ด่าเราว่า อีลูกเลวทราม ดีออก อีช้าง... ด่าเราเดบบเเรงมากไปเลย ไห้เงินกูแค่นี้ กับเอามาทวงบุญคุณ (เราไม่ได้ทวงเราพูดให้คิด) ไห้เงินไปไม่เคยได้ของเข่บ้านหมดไปกับอะไรที่ไร้ประโยชน์ เเต่พอเงินหมด มาขอๆ พอจะไแเยี่ยมพ่อทีก็ขอที ไห้น้อยก็ด่า  โทรหาเราทุกครั้งไม่เคยถามว่าเราเป็นไง สบายดีไหม  เเม่เเต่โทรมา หนูมีเงินไห้เเม่ไหม ถ้าไหไปวันสองวันก่อนหน้าจะโทรมาละบอกว่าเเม่ขอ200ได้ไหมจะไปซื้อยาแ เเล้วที่ไห้ไปก่อนอ่ะ ไมไม่ซื้อ ส่วนเรื่องเมื่อเช้าเราบอกเเม่ว่าเเม่ฟังคำในใจหนูบ้างนะระหว่างที่เราพูดเค้าก็ด่าเราด้วย เราก็บอกเเบบที่บอกกับทุกคนนี่เเหละ เเล้วเเม่ก็บอกมาว่า ได้ต่อไปนี้กูจะไม่เอาเงินกับเเม้เเต่บาทเดียวเงินที่กูยืมไปกุจะคืนททุกบาท เเล้วกูก็จะกลับไปกินน้ำพริกกับผักที่สวนกู กูกินของกูมาตลอด  เราไม่เคยพูดความในใจนี้กับเเม่เลย วันนี้เราทนไม่ไหวเเล้ว เราขอพูดมั้ง ทุกคนว่าที่เราเถียงเค้าวันนี้เราบาปไหม เราว่าเราก็ทำหน้าที่ลูกได้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เเล้ว มีอีกยอะที่เราทำเเต่ไม่ได้เขียนลงในนี้