ต้องเกริ่นก่อนว่าผม(ชาย)คบกับแฟนผม(หญิง)มาทั้งหมด5ปีแล้ว ปัจุบันอายุ26ด้วยกันทั้งคู่ แต่ยังมีปัญหาอันนึงที่ผมพยายามจะแก้มาตั้งแต่คบกันตั้งแต่1-2ปีแรกแล้ว จนตอนนี้ก็ยังแก้ไขไม่ได้ซักที ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเลยอยากมาระบายกับปรึกษาเพื่อนๆหน่อยครับ ท้อใจมากๆเลย
ครั้งแรกที่ผมพาแฟนไปเจอแม่ที่บ้านของผมตอนที่คบกันปีแรก แม่ผมก็ทำท่าทำทางเหมือนไม่อยากให้เค้าเข้าบ้าน โดยปกติแขกมาบ้านเราก็ต้องเชิญเข้าไปนั่งคุยในบ้านแต่แม่ผมยืนขวางประตูแล้วก็ยืนคุยนู่นนี่นั่นตรงนั่นเลย สีหน้ากับท่าทางก็บ่งบอกอยู่ว่าไม่ได้อยากให้เข้ามาแฟนผมก็เลยให้ของฝากแล้วก็กลับไป แต่โดยปกติแม่ผมก็เป็นคนไม่ชอบสุงสิงกับใครอยู่แล้วนอกจากครอบครัวตัวเอง เป็นคนหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก แต่แฟนผมที่เค้ามาเจอแม่ผมครั้งแรกแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้เค้าก็ไม่โอเคนึกว่าแม่ผมไม่ชอบเค้า หลังจากนั้นผมก็มีอธิบายให้แฟนผมฟังไปว่าแม่ผมนิสัยเป็นแบบไหน แต่หลังจากนั้นผมก็ชวนแฟนผมมาบ้านบ้างนานๆที ส่วนใหญ่ผมจะไปบ้านแฟนมากกว่าไปทุกอาทิตย์หรือทุกวันหยุด แต่ทุกครั้งที่แฟนมาบ้านผม เวลาผมชวนแฟนขึ้นไปนั่งเล่นในห้องผมแม่ก็จะทำท่าทางสีหน้าหรือพูดจาเป็นแนวๆไม่อยากให้ขึ้นบ้าน แฟนผมก็ไม่ค่อยอยากมาบ้านผมหรอกเหมือนมีอคติไปแล้ว แต่แฟนผมก็ยังซื้อของมาฝากแม่บ้าง บางทีก็เอาของฝากมาให้เฉยๆแต่ไม่ได้เข้าบ้านผม ผมเองก็พยายามชวนมานั่งเล่นบ้านผมบ่อยๆจะได้คุ้นหน้าคุ้นตากันกับที่บ้านผม
ตัดภาพมาที่ผมกับแฟนผม ผมกับแฟนผมเป็นคนตัวติดกันมาก ทุกๆเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดก็จะเจอกันตลอดระยะเวลาที่คบกันมา5ปี ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมากๆ ผมเองก็ไปเที่ยวหรือไปกินข้าวกับที่บ้านแฟนบ่อยมาก ซึ่งที่บ้านผมเองก็ไม่เคยชวนแฟนไปเที่ยวเลย มีแค่ชวนไปกินข้าวด้วยแค่ 3-4 ครั้งในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา5ปี แล้วทุกครั้งที่ชวนผมจะเป็นคนบอกก่อนเสมอว่าผมจะพาแฟนผมไปกินด้วยนะ ซึ่งส่วนใหญ่เลยที่บ้านผมก็จะไม่โอเค เค้าจะชอบบอกว่าอยากกินกับแค่ที่บ้านด้วยกันเองมากกว่าเพราะอยากส่วนตัว(ผมมีน้องสาวแท้ๆด้วย1คน) มีแค่3-4ครั้งที่ผมบอกซึ่งผมคะยั้นคะยอที่บ้านผมจนยอม ส่วนเวลาที่บ้านผมจะไปเที่ยวผมไม่เคยเอาแฟนผมไปด้วยได้เลยซักครั้ง ที่บ้านผมจะไม่ยอมแล้วก้บอกเสมอว่าอยากไปกันเองแค่ที่บ้านเพราะจะได้มีความส่วนตัว จนแฟนผมเองก็ไม่อยากให้ผมไปไหนมาไหนกับที่บ้านผมแล้ว ซึ่งช่วงหลังๆมาเวลาที่บ้านผมชวนไปเที่ยวผมก็จะถามเสมอว่าแฟนผมไปด้วยได้มั้ย ถ้าไปไม่ได้ผมก้จะไม่ไป
ผมแค่รู้สึกว่าที่บ้านผมไม่สนใจความรู้สึกผมเลย ที่บ้านผมแค่อยากให้ผมพาแค่น้องสาวผมออกไปเที่ยวนุ่นนี่หรือไม่ก็ไปกันกับแค่ครอบครัวผม ผมก็อยากให้แฟนไปไหนมาไหนด้วยให้เป็นส่วนนึงในครอบครัวผม แฟนผมจะได้สนิทกันกับที่บ้านผม คบกันมาก็ตั้งนานแล้ว แต่ทุกวันนี้ที่บ้านผมยังไม่เคยแม้แต่เอ่ยปากชวนแฟนผมไปกินข้าวหรือไปเที่ยวด้วยกันเลยซักครั้ง แฟนผมเองจากความที่น้อยใจก็กลายเป็นความไม่ชอบที่บ้านผมซะแล้ว เค้าเลยไม่อยากให้ผมไปไหนมาไหนกับที่บ้านผมเลย(ถึงขั้นที่แฟนผมบอกว่าถ้าไปก็เลิกกัน) ผมเปิดอกคุยปัญหานี้กับที่บ้านผมก็แล้ว แต่เค้าก็สนใจแต่ว่าอยากให้ผมพาแค่น้องสาวไปเที่ยวคลายเครียดหรือไปไหนมาไหนเพราะน้องเรียนหนัก ถึงคุยไปหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย จนผมท้อมากๆแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงต่อดีเลยอยากมาปรึกษาเพื่อนๆครับว่าผมควรจะทำยังไงดี เพราะว่าผมก็อยากไปกับที่บ้านเหมือนกัน แต่ผมก็แคร์ความรู้สึกแฟนเหมือนกันที่เค้าไปด้วยไม่ได้
ที่บ้านไม่อยากให้แฟนมาบ้านหรือไปไหนมาไหนด้วย เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว
ครั้งแรกที่ผมพาแฟนไปเจอแม่ที่บ้านของผมตอนที่คบกันปีแรก แม่ผมก็ทำท่าทำทางเหมือนไม่อยากให้เค้าเข้าบ้าน โดยปกติแขกมาบ้านเราก็ต้องเชิญเข้าไปนั่งคุยในบ้านแต่แม่ผมยืนขวางประตูแล้วก็ยืนคุยนู่นนี่นั่นตรงนั่นเลย สีหน้ากับท่าทางก็บ่งบอกอยู่ว่าไม่ได้อยากให้เข้ามาแฟนผมก็เลยให้ของฝากแล้วก็กลับไป แต่โดยปกติแม่ผมก็เป็นคนไม่ชอบสุงสิงกับใครอยู่แล้วนอกจากครอบครัวตัวเอง เป็นคนหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก แต่แฟนผมที่เค้ามาเจอแม่ผมครั้งแรกแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้เค้าก็ไม่โอเคนึกว่าแม่ผมไม่ชอบเค้า หลังจากนั้นผมก็มีอธิบายให้แฟนผมฟังไปว่าแม่ผมนิสัยเป็นแบบไหน แต่หลังจากนั้นผมก็ชวนแฟนผมมาบ้านบ้างนานๆที ส่วนใหญ่ผมจะไปบ้านแฟนมากกว่าไปทุกอาทิตย์หรือทุกวันหยุด แต่ทุกครั้งที่แฟนมาบ้านผม เวลาผมชวนแฟนขึ้นไปนั่งเล่นในห้องผมแม่ก็จะทำท่าทางสีหน้าหรือพูดจาเป็นแนวๆไม่อยากให้ขึ้นบ้าน แฟนผมก็ไม่ค่อยอยากมาบ้านผมหรอกเหมือนมีอคติไปแล้ว แต่แฟนผมก็ยังซื้อของมาฝากแม่บ้าง บางทีก็เอาของฝากมาให้เฉยๆแต่ไม่ได้เข้าบ้านผม ผมเองก็พยายามชวนมานั่งเล่นบ้านผมบ่อยๆจะได้คุ้นหน้าคุ้นตากันกับที่บ้านผม
ตัดภาพมาที่ผมกับแฟนผม ผมกับแฟนผมเป็นคนตัวติดกันมาก ทุกๆเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดก็จะเจอกันตลอดระยะเวลาที่คบกันมา5ปี ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมากๆ ผมเองก็ไปเที่ยวหรือไปกินข้าวกับที่บ้านแฟนบ่อยมาก ซึ่งที่บ้านผมเองก็ไม่เคยชวนแฟนไปเที่ยวเลย มีแค่ชวนไปกินข้าวด้วยแค่ 3-4 ครั้งในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา5ปี แล้วทุกครั้งที่ชวนผมจะเป็นคนบอกก่อนเสมอว่าผมจะพาแฟนผมไปกินด้วยนะ ซึ่งส่วนใหญ่เลยที่บ้านผมก็จะไม่โอเค เค้าจะชอบบอกว่าอยากกินกับแค่ที่บ้านด้วยกันเองมากกว่าเพราะอยากส่วนตัว(ผมมีน้องสาวแท้ๆด้วย1คน) มีแค่3-4ครั้งที่ผมบอกซึ่งผมคะยั้นคะยอที่บ้านผมจนยอม ส่วนเวลาที่บ้านผมจะไปเที่ยวผมไม่เคยเอาแฟนผมไปด้วยได้เลยซักครั้ง ที่บ้านผมจะไม่ยอมแล้วก้บอกเสมอว่าอยากไปกันเองแค่ที่บ้านเพราะจะได้มีความส่วนตัว จนแฟนผมเองก็ไม่อยากให้ผมไปไหนมาไหนกับที่บ้านผมแล้ว ซึ่งช่วงหลังๆมาเวลาที่บ้านผมชวนไปเที่ยวผมก็จะถามเสมอว่าแฟนผมไปด้วยได้มั้ย ถ้าไปไม่ได้ผมก้จะไม่ไป
ผมแค่รู้สึกว่าที่บ้านผมไม่สนใจความรู้สึกผมเลย ที่บ้านผมแค่อยากให้ผมพาแค่น้องสาวผมออกไปเที่ยวนุ่นนี่หรือไม่ก็ไปกันกับแค่ครอบครัวผม ผมก็อยากให้แฟนไปไหนมาไหนด้วยให้เป็นส่วนนึงในครอบครัวผม แฟนผมจะได้สนิทกันกับที่บ้านผม คบกันมาก็ตั้งนานแล้ว แต่ทุกวันนี้ที่บ้านผมยังไม่เคยแม้แต่เอ่ยปากชวนแฟนผมไปกินข้าวหรือไปเที่ยวด้วยกันเลยซักครั้ง แฟนผมเองจากความที่น้อยใจก็กลายเป็นความไม่ชอบที่บ้านผมซะแล้ว เค้าเลยไม่อยากให้ผมไปไหนมาไหนกับที่บ้านผมเลย(ถึงขั้นที่แฟนผมบอกว่าถ้าไปก็เลิกกัน) ผมเปิดอกคุยปัญหานี้กับที่บ้านผมก็แล้ว แต่เค้าก็สนใจแต่ว่าอยากให้ผมพาแค่น้องสาวไปเที่ยวคลายเครียดหรือไปไหนมาไหนเพราะน้องเรียนหนัก ถึงคุยไปหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย จนผมท้อมากๆแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงต่อดีเลยอยากมาปรึกษาเพื่อนๆครับว่าผมควรจะทำยังไงดี เพราะว่าผมก็อยากไปกับที่บ้านเหมือนกัน แต่ผมก็แคร์ความรู้สึกแฟนเหมือนกันที่เค้าไปด้วยไม่ได้