แฟนเก่าเรามาเป็นพนักงานใหม่ในบริษัทที่เราทำงานอยู่ คือเราเลิกกับเขามา10กว่าปีแล้ว ตั่งแต่เลิกกันไปก็ไม่ได้เจอหน้าเลย เอาจิงๆเราเลิกกับเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่ใช่เรื่องมือที่3 แต่เป็นเรื่องนิสัยที่เวลาเขาไม่ได้ดั่งใจก็ชอบบอกเลิกๆๆๆ จนสุดท้ายเราก็ตัดสินใจเลิกจิงๆเพราะไม่ไหวแล้ว ส่วนเขาพอเห็นเราจะเลิกจิงๆเขาก็พยายามง้อเราทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ส่วนเราก็พยายามหนี ไม่รับโทรศัพท์ ไม่อยากเจอถึงขั้นว่า นับจากนี้อย่าเจอกันอีกเลย จนเขาก็เริ่มเงียบๆไป จนขาดการติดต่อกัน วันเวลาผ่านไปสัก 11 12 ปีเห็นจะได้ อยู่ๆเราบังเอิญเจอเขามาเป็นพนักงานใหม่ในบริษัทที่เราทำอยู่ ตอนแรกที่เจอเราตกใจ เขาก็ตกใจ เรื่องความรู้สึกรักใคร่มันไม่มีแล้ว แต่เรากลับอึดอัดเมื่อได้เจอเขา รู้สึกไม่สบายใจในที่ทำงาน ทั้งที่เราทำงานสบายใจมาตลอด 4 5ปี พอเจอเขากลับกลายเป็นเราไม่สบายใจทันทีเลย สาเหตุที่ทำให้เราไม่สบายใจเป็นเพราะว่า ภาพสุดท้ายตอนเลิกกันคือ เขาอาลัยอาวรมากพยายามง้อ พยายามติดต่อเราทุกช่องทางไม่ว่าจะผ่านใครก็ตาม เราเลยฝังใจในการกระทำของเขา ตอนนี้เราก็เลยกลัว กลัวว่าเขาจะมาอาลัยอาวรอะไรทำนองนั้นอีก ถึงแม้ว่าเรื่องราวจะผ่านมานานมากๆเป็นสิบปีแล้วก็ตามหรือทุกวันนี้เขาอาจจะมีแฟนไปแล้วก็ได้ แต่เราก็อดกลัวไม่ได้ สมองคิดไปว่าถ้าหากเขาเจอเรา เขาจะร้องห่มร้องไห้เหมือนเมื่อก่อนต่อหน้าคนที่ทำงานไหม เราไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่มันฝังใจจิงๆ เลยทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจเอามากๆเลย ต่อให้มาไตร่ตรองด้วยเหตุและผลว่า ผ่านมาเป็น10ปีแล้ว เขาไม่ได้อะไรกับเราแล้ว แต่อีกใจนึงก็อดอึดอัดใจไม่ได้เลย เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง หรือช่วยบอกให้เราคลายความอึดอัดนี้ที