[code][/code]
โดยเฉพาะเมื่อเห็นเด็ก ๆ หรือสัตว์ตัวเล็ก ๆเยาว์วัย...เจ็บป่วย ยืดเยื้อเรื้อรัง, หรืออดอยาก หิวโหย, หรือถูกทุบตี ทารุณ ทรมาน...แลเห็นแววตาเจ็บปวด รวดร้าว ไร้สุข (ที่จะมีชีวิต)

** อย่างนี้นี่เอง ธรรมะข้อที่ว่า "อุเบกขา" ปล่อยวาง จึงเป็นสิ่งที่ลึกสุด ทำได้ยากยิ่ง

** แม้แต่ความสงสาร...ก็เป็นยางเหนียวเกาะเกี่ยวฉุดรั้ง มิให้ใจสงบ มิให้หลุดพ้น!