ผชญาติมีนิสัย เปิดผายทุกเรื่อง
ไม่มีความลับ คล้ายกับปากไม่มีหูรูด

https://youtu.be/mvVyu1z01yE


คือเราเข้าใจผชตลอดที่รอมา.
ปรับตนเอง มันขัดกับเราตลอด
เรายอมปรับหมด
ล่าสุดคิดจะปรับให้เราเข้ากับเขาได้ที่ชอบเปิดภายเรื่องเรา  จนคิดถ้าฉันไปศัลยกรรม ฉันมีความมั่นใจ
กล้าเข้าสังคม   มากขึ้น

ในทางกลับกัน เราคิดว่าเออ
เขาคงไม่ชอบเราพอ  ถึงไม่สามารถแก้ไขได้ปรับปรุงได้ หรือไม่ใช่ความรักที่ยอมให้กันได้

ถ้าเรื่องมันทำให้ทรมาน
เสียดสีเราจนเราอยู่ไม่ได้ เหนื่อย
ทรมาร  จิตเขาไม่คิดเปลี่ยนให้เราคิด
ว่าไม่ใช่รักที่แท้จริง ที่ยอมให้เราได้
สินะ

แค่ยกเว้นเราคนหนึ่งยังได้เลย


เราคิดว่าบางไม่จำเป็นพูดเรื่อง
ให้คนอื่นรู้  ไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจกันทุกเรื่อง  เรื่องงาน











[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ความรักนี้ยาวนานมาก
ที่ท้อไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้า เพราะรู้สึก
มันtoxic กับเรามาก

ช่วงหนึ่งมีสัญญาในig.
เราว่าเรารอเขาให้เลิก กับแฟน แบบสนิท  และ ค่อยมาคบกัน(สาเหตุไม่ใช่เรานะที่เลิกกัน)
กลายว่าคนแค่เล่นละคร
ให้เราเลือก เพื่อนเขาและเขา

เราเลือกเขา สุดท้ายเราทนร้องไห้เพราะเพื่อนเขา  และร้องไห้เพราะเขาอีก เป็นการรอคอย2ปีกว่า
ไม่รู้ไม่อยากจะนับแล้ว

ผชคนหนึ่งที่เราเคยเขาดี เขาใจเย็น
ที่สุดไม่เหมือนที่คิด  (พอเข้าใจ)
ข้อดีเป็นคนใจเย็นมาก มากจนเราหัวร้อน   ช่วงแรก2ปีเขาให้เรารอ เขาขับรถตามทุกวัน  ตลอด2ปี
-เราอึดอัดมาก็เลยเผลอด่าทุกวัน
ไล่ทุกวัน 2ปี
(เรารู้สึกผิดมากที่ไล่เขาตลอด  เหนื่อยกับการกระทำเขา  ทั้งอึดอัด  

เรายอมว่าเขามีความอดทนสูง
เนี้ยชอบเขามาก  



เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเราให้คนอื่นฟัง แทบทุกเรื่อง    


(การที่เราเป็นคนเงียบ ไม่ชอบให้ใครมาเปิดผายเรา  เรารู้สึกเราเป็นทุกข์
ทรมาร   แต่ญาติของเขาและเขาไม่สนใจเราซะเท่าไหร่  ชอบแคปพันทิปเราส่งในกลุ่ม ที่มีญาติเขาเป็น100คน
มันอาจจะมากกว่านั้น   ทุกคนรู้หมด


พอเราทำงานมีแม่สื่ออีก

2-3วันนี้เรารู้สึก หมดแรง  เหนื่อยท้อ
มาก  ที่พึงรู้ตัวว่า มาเจอผช
ชอบเปิดเผย ปากไม่มีหูรูด  ทั้งญาติและเขา  เขาเปิดผายว่าเราทำอะไร
ด่าคนที่ทำงาน  หมดบอก
บ้านเราใกล้กัน เอาไปหมด ที่ทำงาน

toxicสุดๆๆๆ
เรานี้กับไข้สูง เพราะผิดหวังมากขั้นสุด  ไม่ได้เซฟโซน   รู้สึกว่า
เจออะไรแย่ไปหมด


เราทะเลาะกับร่วมงานเพราะเขา
ที่นำเรื่องไปพูด  
เรารู้สึกทำไม ต้องมายุ่งเรื่องส่วนตัวเราขนาดนี้   คำเดียวรู้เรื่อง  


แล้วทำไมเราต้องพูดทุกเรื่อง
ให้เขาไปบอกคนที่ทำงาน


มันtoxic ขั้นเพื่อนร่วมมาบอกว่า
อยู่ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่   ผจกชอบใจมาก    รองผจกชอบใจ  

เราแค่เหนื่อย รู้สึกว่าทำไม เป็นถึงผจก รองผจก ความคิดเป็นผู้ใหญ่ไม่มี


เพื่อนร่วมงาน บอกว่าเราทำงานไม่เต็มที่ ทั้งเราตั้งใจทำงานแบบสุดควาสามารถ      เชียร์อาหารสุดแล้ว


แต่อาหารจานเดียว เราทำเพื่อ คิดมันได้เงินมากกว่า ทำเป็นเครียด เหมือนมีคนตาย     วันนั้นบอกเราเตือนเราเราok แต่คิดมันผิดขนาดนั้นเลยหรอ
แบนเรา    







เราโครตไม่ชอบเพื่อนร่วมงานอย่างหนึ่ง  คือเราผิดวันนั้น มันเอามาพูด4-5วัน     อยู่ที่บาร์น้ำพูด เข้าไปในครัวพูด    กินข้าวพูด  อยู่หน้าคัชเชียร์พูด        บางครั้งคิดเพื่อนร่วมงานเป็นโรคจิตหรือเปล่า ชอบโพนทะนา
ว่าให้เรา  ย้ำซ้ำๆๆ แบบเอาไปพูดกับคนไปทั่ว      

เสียงดังโผงผาง
ไม่ใช่ว่าไม่ดีที่เขาพูดตรงทุกเรื่อง
แต่ควรพูดแบบ softบางทีไม่ควรตรง
มาก เธอมันโง่   เยอะแยะคำที่ออกเเนวด่า
เล่นหยอก  ฟังบางทียิ้มออกมา
ฟังเรื่อยๆมันไม่อยากจะคุยกับเขาบางที ยิ้มไม่ออก เหมือนโดนด่าตลอด



ตอนกินข้าวมันพูดว่าถ้าไม่น้อง(เพื่อนร่วมงานพูด)สอนมัน มันแย่แน่ๆๆ    กับรุ่นพี่ในครัว


เขากลับมาอธิบายให้ฟัง
เพราะผชเอาเรื่องเราไปเปิดผาย
พูดวนไปวนมา 5-6รอบ เราเข้าใจตั้งแต่2รอบ    จนขอโทษ


เรารู้สึกว่าเพื่อนร่วมงานพูดไม่รู้เรื่อง
วันเราเคลียร์กัน  จนเราบอกขอโทษ
ไปแล้ว



นางพูดวน เรื่องเก่าซ้ำไปซ้ำมา
5-6รอบ


เราบอกว่าเธอวนไปวนมา
แค่บอกว่ามันผิกคราวน่าห้ามทำ
โดนด่าไม่รู้ด้วยนะ แค่นี้จบละปะ



แต่มันไม่จบ   เอาไปพูดต่อเรื่อยๆ
เราว่าแล้วพวกพี่ในร้านก็ รู้สึกว่าจะเข้าข้าง เพื่อนร่วมงาน  แค่ไม่ด่าออกมาแค่นั้นหละ เพื่อนร่วมงานมีด่าแนบเเนมด่าโง่
อยู่ไม่ออกไปซะ  

เราว่าพี่ผจก รองผจก ไร้วุฒิภาวะ
มาก   ปล่อยเพื่อนร่วมงาน
ทำกับเราแบบนี้


เรายอม ฟังเพื่อนร่วมงานมาตลอด
เวลาทำผิดเราขอโทษ  รับฟัง
ปรับปรุงตลอด  เราดีใจที่มีเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน  คอยเตือนตลอด
แต่ไม่ชอบคือชอบโพนทะนาเราไปทั่ว
มีนิสัย เหมือนเด็กชอบ ฟ้อง
สมุมติผิด มันเล่า7ชั่วโครต


(ขนาดตัวมันเองยังไม่ชอบให้ใครรู้ความผิดพลาดมัน  มีครั้งถามพี่รองผจกรู้ไหมว่าเราทำผิด   เราว่าไม่รู้ เพราะ ไม่ มีใครพูด  พี่เขาไม่เห็น

มันดีละ  (เพื่อนร่วมงานพูด

เพราะเราไม่ชอบพูดความผิดพลาดคนอื่น



เอาไปเล่าในครัว
ในบาร
ในตัวเชียร์
ในที่กินข้าว
หลายครั้งชอบด่าเราว่าโง่  ไร้สมอง
คิดว่ามันแรงนะ  ถ้าเล่นบ่อยๆ
จนรู้สึกว่าเกินไปละ จนลำคานมาก
ไปไหนได้ยินเล่าเรื่องที่เราผิด แบบโครตเกิน



ทำผิดเรารู้สึกตนเองผิด
ตลอด แต่ซ้ำเรื่อยๆเติม



ขนาดผจกเวลาผิดคือ ผิด อย่าทำอีก
จบ   ไม่เล่าซ้ำซ้อนตลอดเวลาไม่
โพนทะนา
ตลอดเวลา




สิ่งผิดหวังที่สุดคือ การที่ฝ่ายผชหรือญาติผชเป็นคนนำเรื่อง เราไปพูด
ก่อให้เกิดความแตกแยก ไม่พอใจ

เราเหนื่อยที่จะพูด  
เหนื่อยที่จะโดน2ฝ่าย
เสียดสีเราจะแหลก  
เราไม่จำเป็นพูดว่าเกิดอะไรขึ้น