เราเริ่มรู้ตัวว่ามันเหนื่อยพอวิ่งตามใครสักคนนานๆ

ยิ่งวิ่ง....
ระยะห่างระหว่างกันกลับไกลขึ้นเรื่อยๆ

ทั้งๆ ที่อีกคนก็อยู่เฉยๆ
ไม่ได้ทำอะไร
ไม่ได้สนใจ
แต่วิ่งเท่าไหร่เรากลับเข้าไม่ถึงใจเขาสักที

เหนื่อยแล้ววอะ...

ไม่ได้บอกใครนะ
บอกตัวเอง!

ถ้าวิ่ง...เพื่อหาใครสักคนมาเดินด้วย มันเหนื่อยขนาดนี้
เราเดินเล่นเรื่อยๆ คนเดียวดีกว่า

เผื่อมีใครที่วิ่งตามหาเรา
จะได้เจอกันแบบพอดี
สักที😅

คำถามคือ... คุณคิดว่าจะมีใครตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ