คือว่า ป.6 ต้องย้ายกันไป รร. มัธยม แล้วเพื่อนที่เรารักมากๆ2คน ไม่ได้อยู่ รร.เดียวกันกับเรา พอเปิดเทอมมาเราได้หาเพื่อนใหม่ผ่านมา 1-2 เดือนก็เปลี่ยนไปหลายๆกลุ่ม จนตอนนี้มีเพื่อนที่สนิท 2 คน แต่นิสัยไม่ค่อยจะเหมือนเราเท่าไหร่ มีอยู่วันหนึ่งเรารอเพื่อนตอนเช้าทุกวัน ระหว่างที่รอก็คิดถึงเพื่อนเก่าและความสุขเมื่อก่อนคิดว่าเมื่อก่อนเรามีความสุขมากกว่านี้หลังจากที่คิดน้ำตาก็ไหลสักพักก็ร้องไห้ไม่หยุดเลยลาเรียน2วันเพราะเครียดมากๆไป รร.ไม่ไหว
ความรู้สึกตอนนั้นคือ เครียด ท้อ ไม่อยากไป รร. กลายเป็นคนอ่อนแอ ชอบคิดว่าพรุ่งนี้เราต้องเครียดอีกแน่ต้องรู้สึกแบบเดิมๆและมันก็เป็นไปเรื่อยๆ ลองปรึกษากับแม่แล้ว แต่มันก็ไม่ดีขึ้น ตอนนี้ที่เป็นคือ หน่วงๆ อยากร้องให้ตลอดเวลา บางครั้งก็ไม่รู้ว่าตัวเองเครียดเรื่องอะไร ร้องทำไม มันคิดถึงความสุขมากกว่าเพื่อนที่รัก ในชีวิตนี้ไม่เคยเครียดอะไรได้มากขนาดนี้เลย รู้สึกอ่อนแอมากๆขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
[code]ใส่โค้ด
[/code]
คิดถึงอดีตจนเครียด
ความรู้สึกตอนนั้นคือ เครียด ท้อ ไม่อยากไป รร. กลายเป็นคนอ่อนแอ ชอบคิดว่าพรุ่งนี้เราต้องเครียดอีกแน่ต้องรู้สึกแบบเดิมๆและมันก็เป็นไปเรื่อยๆ ลองปรึกษากับแม่แล้ว แต่มันก็ไม่ดีขึ้น ตอนนี้ที่เป็นคือ หน่วงๆ อยากร้องให้ตลอดเวลา บางครั้งก็ไม่รู้ว่าตัวเองเครียดเรื่องอะไร ร้องทำไม มันคิดถึงความสุขมากกว่าเพื่อนที่รัก ในชีวิตนี้ไม่เคยเครียดอะไรได้มากขนาดนี้เลย รู้สึกอ่อนแอมากๆขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
[code]ใส่โค้ด
[/code]