คือเรากับแฟนเลิกกันเพราะว่าเราเป็นครบอกเลิกก่อนเพราะว่าเขาทำเราเสียใจมากๆเลยบอกเลิกไปแล้วก็บล็อค เขาก็พยายามตามง้อเราแต่ตอนนั้นเรายังโกรธมาก โทรมาทางเบอร์ พยายามจะติดต่อ ผ่านไปอีกวันเราแก้บล็อคเขาทักไปคุยกับเขาแต่เราก็คุยเหมือนคนเฉยชาเราไม่รู้เลยค่ะทำต้องทำนิสัยแย่ๆกับเขาด้วย แล้วเราก็ยังไม่จอบว่าจะให้เขากลับมาให้โอกาสปรับตัวไหมเราทำเมินไม่คุยเรารู้สึกแย่กับตัวเองมากพอมาคิดดู เขาก็มีคนเข้ามาหา แล้วก็คนที่ทำงานกับเขาผู้หญิงเขาพยายามเข้าหาแฟนเราตลอด แต่ครั้งนี้แฟนเราเปิดใจเล่นกับเขาคุยด้วย เรารู้ สึกผิดมากเรารักเขามากจริงไม่อยากเสียเขาไปให้ใคร เกลียดตัวเองมากว่าทำไมปล่อยเขาหลุดมือไปอยู่กับคนอื่น เราเสียใจมาตามง้อสุดๆ เขาก็ยังคุยด้วยนะคะเขาบอกว่าเขาไม่รักใครแค่เหงาคุยเฉยๆ เราเลยคัดสินใจไปหาดขาแบบไม่บอก ไปเจอแจ็คพ็อตค่ะผู้มาส่งแฟนเราตอนเที่ยงเรารู้เลยว่ามาจากไหน เราทำใจไม่ได้เลยค่ะ เรารู้แล้วว่าใจเขาไปแล้ว แต่เขาก็คุยกับเรา เราดูไร้ค่ามากๆเลยค่ะไปอ้อนวอนเขายอมเขาทุกอย่าง ไม่กี่วันนี้พึ่งนองนนด้วยกันมานอนกอดกันทั้งคืน จนเรามีความหวังว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะเราหวังให้ดขากลับมากๆ ทักหาทุกวัน แต่เขาก็ต้องเจอผู้หญิงคนนั้นทุกวันเรารู้ค่ะว่าคนที่ใกล้ชิดกันทุกวันความสัมพันธ์มันก็ต้องพัฒนาไปเรื่อยๆ เรายอมรับความจริงไม่ได้เลยค่ะว่าเขาจะไปเริ่มต้นใหม่ได้ไวขนาดนี้ ทั้งที่ก่อนหน้ารักกันมาก แล้วตอนนี้เหมือนคนไม่เคยรักกันเลย เราเป็นฝ่ายอยากคุยกับเขา เขาก็ด้วยนะคะ แต่วันนึงตอบ3-4ครั้ง เราก็หวังตลอดว่าเผื่อว่าผู้หญิงคนนั้นเขาไม่จริงจังแล้วเขาจะกลับมาหาเรา เพราะเขาบอกเราไว้ว่าโอกาสอะมีให้เราทำตัวดีๆ เขาบอกเราเสมอว่าเรายังมีสิทธิ์ได้คุยกันอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ได้ แต่ดราร้องไห้ทุกคืนทุกวันไม่มีความสุขเลยค่ะ เขาเมินเรามาก ทำเราเหมือนไม่ใช่คน ปต่เรายังรักเขามากๆ ทำชีวิตเรามันน่าสมเพชแบบนี้คะ ตัดเขาไม่ได้ ทรมานทุกวันหวังทุกวันว่าเขาจะกลับมาหาเรา 😭😭 เราซึมเศร้าหนักมากค่ะ ไม่อยากทำอะไร ไม่กินข้าวเป็นอาทิตย์แล้ว เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง เอาแต่นอนคิดเรื่องเขาแล้วก็ร้องตลอด เราไม่มีใครเลยค่ะ ไม่มีใครอยู่ข้างๆ ไม่คนเข้ามาเอาเราออกจากตรงนี้ไป เราอยากจะออกไปแต่เราไปไหนไม่ได้เพราะใจเรามันไม่ไป เพราะไม่มีใครเลยค่ะ อยากมีใครสักคนพาเราออกไปจากอะไรแบบนี้มากๆค่ะ