มันกม.คนละส่วน เลยไม่ได้ลิ้งก์กันไว้แต่ต้น ยุติธรรมปลดได้แค่พรบ.ยาเสพติด แต่การแปรรูปเป็นอาหารเครื่องดื่มมันอยู่กับสาธารณสุข ซึ่งพอมันคนละหน้าที่อีกฝั่งโยนอีกฝั่งไม่รับลูกก็เลยเป็นโยนลงพื้นไปเฉยๆไม่ได้เสริฟออกไป ถ้ายาวจะเข้าการเมือง

เอาแค่แนวคิดก็พอ น้ำท่อมมันตรวจยากว่าส่วนผสมที่นำมาวางขายมันจะไม่ผสมสารอื่นๆที่จะเข้าสารเสพติดอื่นๆ อย.จะกล้ารับรองก็แค่บ.ใหญ่ที่มีการคิวซีตัวเอง การผลิตระดับท้องถิ่นจะโวยเอาถ้าอย.ไม่ให้ผ่าน ให้ผ่านแต่บ.ใหญ่กลายเป็นกีดกันการค้า(การตรวจสารมันใช้หลักหมื่นซึ่งไม่คุ้มต้นทุนผลิตสำหรับชาวบ้าน ที่จะมาตรวจทุกลอตผลิตลอตเล็กๆ) การขายที่ไม่มีอย.ก็จะยิ่งลอดหูลอดตา เพราะวางขายตามใจนึกได้(อย.คุมแค่สินค้าที่วางขายฝากหน้าร้าน พวกขายเองตลาด/ข้างทางไม่ต้องมีอย.) ดังนั้นในเมื่อยังไม่มีมาตรการที่จะรับรองว่าไม่มีหลุดรอดก็ใช้การห้ามขายไปก่อน