คือถ้าจะสอนก็บอกดีๆ นี่อยากให้กลับรถตีลังกาโตเกียวดิฟแบบที่ทุกคนต้องปลอดภัย เบาสบายประดุจกำลังนั่งบนชุดเครื่องนอนซาติน แล้วพ่อสอนว่าขับรถต้องใจเย็นนะ ถ้าไปไม่ได้ก็จอด พอเราขับชะลอๆ พ่อสวนมา ชะลอทำไม! ให้มันแซงทำไม โง่! อ้าว…ก็ไม่ได้หวงถนน ออกจะกว้าง คันหน้าอยากไปก่อนก็ไปสิค่ะ ดีเสียอีกจะได้ไม่ต้องลุ้นใครไปก่อนดี แกจะไปฉันจะไป งั้นแกไปเถอะ ฉันยังไร้เดียงสาาาา หรืออยากให้เราถอยจอดด้วยการหมุนพวงมาลัยแค่รอบเดียว เวลาขับแม่บอกทาง พ่อบอกอีกทาง คนหนึ่งบอกขึ้นโทลเวย์ อีกคนบอกสายใต้ๆ ขับรถให้ที่บ้านทีไร ไมเกรนจะแด๋กกบาลทุกที 🙏🏻🥲 ขอบคุณที่มีรฟฟ. วันหยุดจะจับยัดทั้งคู่ใส่เครื่องบินส่งออกต่างประเทศ โยนภาระให้ไกด์แทน เป็นลูกกตัญญูมันก็ไม่ง่ายเล้ยยย ใจมันต้องแกร่ง