เวลาเราอยู่คนเดียวหรือว่าได้อยู่ในที่เงียบๆ อยู่กับตัวเอง เราก็จะชอบคิดนั่นนี่ไปเรื่อย โดยเฉพาะเรื่องที่มันยังไม่เกิดขึ้นอ่ะค่ะ เหมือนกับเรากำลังยืนล้างจานอยู่ แล้วจู่ๆมันก็จะคิดขึ้นมาว่า ถ้า...เราจะทำยังไง หรือบางทีก็คิดว่าต้องเสียคนที่รักไป หรือคิดว่าเกิดอุบัติเหตุต่างๆ แล้วเราก็จะร้องไห้ออกมา คือมันปกติมั้ยคะ แล้วมีวิธีแก้มั้ย เราไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเราถึงคิด

ล่าสุดเรานึกถึงเจ้ากบที่อาจารย์เอามาผ่าเพื่อทำการเรียนรู้แล้วก็ร้องออกมาแบบงงๆ เพราะว่าสงสาร คือบางทีเราก็คิดอะไรที่มันแบบ ยังไม่ได้เกิดขัน หรือว่าจินตนาการไปมั่วๆเรื่อยๆอ่ะค่ะ งง