อีก 3 วันจะถึงวันนัดหมายของนายเจก้ากับนายถูกว่าแล้ว
เจก้า "ว่าจะไม่ไปตามนัดอะนะ"
แม่ "ไม่สนใจคนอื่น ดีแล้ว"
พลันนายเจก้าก็ถูกจับตัวไป ณ โกดังแห่งหนึ่ง
ถูกว่า "เจ้าจะเบี้ยวนัดเรา"
เจก้า "แม่เราเป็นสายให้เจ้าสินะ"
ถูกว่า "ยุคนี้ไว้ใจใครไม่ได้เบย"
เจก้า "เค จะทำไรเราว่ามา"
ถูกว่า "เราจะให้เจ้าทำงานไถ่โทษ"
ณ เรือเคว่ามารีน
เจก้า "เราต้องไปยังเกาะบลูเลคเพื่อไปเก็บผลไม้อมฤตในตำนาน"
กัปตัน "ใช่ ยังไม่มีใครทำสำเร็จเลย"
นาทีต่อมาเรือก็จมทะเลไป
ถูกว่า "แต่เราไม่เชื่อว่าเจก้าจะตาย"
แม่ "แถมเจก้ายังจะกลับมาพร้องผลไม้อมฤตด้วยใช่ม่า"
ถูกว่า "ตามสูตรเป๊ะเบย"
3 ปีต่อมาเจก้าก็โผล่มา
ถูกว่า "ผลไม้อมฤต เอามาเลยละกัน ให้ไว"
เจก้า "ไม่ถามซักหน่อยรึว่าเรารอดมาได้ไง?"
ถูกว่า "เรื่องไร้สาระพรรค์นั้น..."
ไม่ทันพูดจบถูกว่าก็ขี้เกียจพูดต่อละ
แม่ "ไร้สาระขนาดไม่อยากพูดให้จบเบย"
เจก้า "ทำเราละอายเลยที่ถามไป"
นิทานก่อนนอน 147
เจก้า "ว่าจะไม่ไปตามนัดอะนะ"
แม่ "ไม่สนใจคนอื่น ดีแล้ว"
พลันนายเจก้าก็ถูกจับตัวไป ณ โกดังแห่งหนึ่ง
ถูกว่า "เจ้าจะเบี้ยวนัดเรา"
เจก้า "แม่เราเป็นสายให้เจ้าสินะ"
ถูกว่า "ยุคนี้ไว้ใจใครไม่ได้เบย"
เจก้า "เค จะทำไรเราว่ามา"
ถูกว่า "เราจะให้เจ้าทำงานไถ่โทษ"
ณ เรือเคว่ามารีน
เจก้า "เราต้องไปยังเกาะบลูเลคเพื่อไปเก็บผลไม้อมฤตในตำนาน"
กัปตัน "ใช่ ยังไม่มีใครทำสำเร็จเลย"
นาทีต่อมาเรือก็จมทะเลไป
ถูกว่า "แต่เราไม่เชื่อว่าเจก้าจะตาย"
แม่ "แถมเจก้ายังจะกลับมาพร้องผลไม้อมฤตด้วยใช่ม่า"
ถูกว่า "ตามสูตรเป๊ะเบย"
3 ปีต่อมาเจก้าก็โผล่มา
ถูกว่า "ผลไม้อมฤต เอามาเลยละกัน ให้ไว"
เจก้า "ไม่ถามซักหน่อยรึว่าเรารอดมาได้ไง?"
ถูกว่า "เรื่องไร้สาระพรรค์นั้น..."
ไม่ทันพูดจบถูกว่าก็ขี้เกียจพูดต่อละ
แม่ "ไร้สาระขนาดไม่อยากพูดให้จบเบย"
เจก้า "ทำเราละอายเลยที่ถามไป"