คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
https://www.dhamma.com/see-moving-mind/
ถ้าเราทำตรงนี้ได้ จิตไหลแล้วรู้ๆ ต่อไปพอไหลปุ๊บรู้ปั๊บเลย เพราะจิตมันจำการไหลได้ มันจำอาการที่จิตเคลื่อนไป มันจำได้ มันเห็นจิตเคลื่อนแล้วรู้ๆ เห็นบ่อยๆ ในที่สุดมันก็จำได้ว่าจิตเคลื่อนเป็นอย่างนี้ ทันทีที่จิตเคลื่อน สติจะเกิดเอง เพราะสติเกิดจากถิรสัญญา การที่จิตมันจำได้แม่นยำถึงสภาวะ อย่างมันเคลื่อนแล้วเห็น เคลื่อนแล้วเห็นบ่อยๆ มันจำได้ว่าการเคลื่อนเป็นอย่างนี้ พอเคลื่อนปุ๊บ สติจะเกิดเองเลย ไม่ได้เจตนาให้เกิด เพราะฉะนั้นจิตเคลื่อนแล้วรู้ๆ สิ่งแรกที่เราได้ สติ ถ้าจิตเคลื่อนแล้ว เรารู้ เท่ากับเราเจริญอินทรียสังวรอยู่ ถ้าเราไม่รู้ จิตก็หลงไปทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ฟุ้งซ่านไปทางทวารทั้ง 6 ถ้ามันเคลื่อนแล้วเรารู้ มันก็ไม่ไหลไปทางทวารทั้ง 6 ตั้งมั่นขึ้นมา อินทรียสังวรก็เกิดขึ้น
ถ้าเราทำตรงนี้ได้ จิตไหลแล้วรู้ๆ ต่อไปพอไหลปุ๊บรู้ปั๊บเลย เพราะจิตมันจำการไหลได้ มันจำอาการที่จิตเคลื่อนไป มันจำได้ มันเห็นจิตเคลื่อนแล้วรู้ๆ เห็นบ่อยๆ ในที่สุดมันก็จำได้ว่าจิตเคลื่อนเป็นอย่างนี้ ทันทีที่จิตเคลื่อน สติจะเกิดเอง เพราะสติเกิดจากถิรสัญญา การที่จิตมันจำได้แม่นยำถึงสภาวะ อย่างมันเคลื่อนแล้วเห็น เคลื่อนแล้วเห็นบ่อยๆ มันจำได้ว่าการเคลื่อนเป็นอย่างนี้ พอเคลื่อนปุ๊บ สติจะเกิดเองเลย ไม่ได้เจตนาให้เกิด เพราะฉะนั้นจิตเคลื่อนแล้วรู้ๆ สิ่งแรกที่เราได้ สติ ถ้าจิตเคลื่อนแล้ว เรารู้ เท่ากับเราเจริญอินทรียสังวรอยู่ ถ้าเราไม่รู้ จิตก็หลงไปทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ฟุ้งซ่านไปทางทวารทั้ง 6 ถ้ามันเคลื่อนแล้วเรารู้ มันก็ไม่ไหลไปทางทวารทั้ง 6 ตั้งมั่นขึ้นมา อินทรียสังวรก็เกิดขึ้น
แสดงความคิดเห็น
อาการลักษณะแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรครับ "รู้ก่อนว่าถ้าคิดมันจะสร้างทุกข์ มันไร้สาระเลยไม่เก็บมาคิด"
1. ขอยกตัวอย่างเช่น ผมกำลังเล่น IG หรือ facebook แล้วไปเจอสาวสวย ความคิดในใจก็คิดว่าอยากจะส่งข้อความไปจีบเธอ แต่พอสติสัปัชัญญะ หรือรู้ตัวทันก็วางลงไม่เก็บไปคิดต่อไป
หรือบางครั้ง ผมกำลังทำอาหารหรือเวลาเดินเล่นขณะว่าง และจิตก็มีอารมณ์คิดไปต่าง ๆ นา ๆ เช่นอยากจะไปดูหนังเล่นเกม จะอ่านหนังสือ คิดว่าจะทำอะไรพรุ่งนี้ หรือทบทวนสิ่งที่เรียนมาเช่นธรรมที่อ่านมาวันนี้ คืออาการแบบนี้ตัวผมรู้ตัวว่าความคิดกำลังจะเข้ามาในสมอง และตัวผมเหมือนกับว่ารู้ล่วงหน้าว่าจะคิดเรื่องเหล่านี้ เลยเหลือแต่ว่าจะเก็บเอามาคิดในสมองไหม หรือแค่ สักแต่ว่ารู้ และก็เมินมันไป อาการแบบนี้เป็นปกติที่คนทำสมาธิต้องเจอหรือไม่ครับ แล้วผมควรทำไงต่อดีครับ?
--
การฝึกสติจนสามารถเลือกว่าจะคิดเรื่องไหน หรือไม่คิดเรื่องไหนก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่เก็บหมกหมุ่นเรื่องไร้สาระ เหมือนในลักษณะ ฟังหูซ้ายทะลุหูขวา ผมหมายถึงอาการที่ไม่เก็บมาคิดให้รกหัวสมอง มีใครเป็นบ้างครับ?