วันนี้เป็นวันเข้าพรรษา ผมได้ขอวันหยุดไว้ล่วงหน้าแล้ว เลยได้หยุดในวันนี้ เหตุผลสำคัญที่ผมหยุดก็เป็นเพราะว่าวันนี้ที่วัดอนงคารามวรวิหารจะมีการเปิดให้เข้าสักการะพระแก้วขาว ซึ่งมีโอกาสไม่มากนักที่ทางวัดจะเปิดให้เข้าสักการะ แต่ก่อนจะไปถึงวัดอนงคาราม ผมก็มีแวะไปที่วัดอื่นก่อน

จากวัดพระแก้วผมนั่งรถมาต่อที่วัดอนงคาราม วัดที่เป็นไฮไลท์สำคัญของวันนี้ วัดนี้มีความสำคัญตรงที่อยู่ใกล้นิวาสสถานเดิมของสมเด็จย่า พระบรมราชชนนีของรัชกาลที่ ๙ และได้ทรงศึกษาเล่าเรียนครั้งแรกในโรงเรียนที่ก่อตั้งขึ้นโดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (นวม พุทธสรมหาเถร) อดีตเจ้าอาวาส (ต่อมาคือโรงเรียนศึกษานารี) 

ปกติวัดนี้จะเปิดพระวิหารให้เข้าสักการะพระพุทธจุลนาค และพุทธมังคโล ส่วนพระอุโบสถจะไม่ค่อยเปิด แต่วันนี้อาจจะเพราะเป็นวันเข้าพรรษา ทางวัดจึงเปิดพระอุโบสถด้วย พระประธานในพระอุโบสถเป็นพระพุทธรูปองค์เล็กประดิษฐานในบุษบกสวยงาม เป็น ๑ ใน ๔ พระประธานที่องค์เล็กที่สุดในกรุงเทพมหานคร 

นอกจากในพระอุโบสถแล้ว วันนี้ทางวัดยังเปิดกุฏิสมเด็จ คณะ ๒ ให้ได้เข้ากราบสักการะพระแก้วขาว ที่เป็นพระพุทธรูปสำคัญของวัด มีเรื่องเล่าว่าในสมัยรัชกาลที่ ๖ เมื่อครั้งสมเด็จพระพุฒาจารย์ (นวม พุทธสรมหาเถร) ยังเป็นพระลูกวัด ได้มีคนนำเอาสิ่งของที่มีปูนหุ้มอยู่มาฝากกับลูกศิษย์ของท่านในตอนที่ท่านไม่อยู่ ต่อมาท่านได้ให้นำไปวางไว้บนโต๊ะ หลังจากนั้นปูนได้กะเทาะออก จึงเห็นเป็นพระพุทธรูปที่เป็นเนื้อแก้วขาว จึงนำขึ้นประดิษฐานบนที่อันสมควร เคยมีครั้งหนึ่งพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนมรุพงษ์ศิริพัฒน์ พระราชโอรสในรัชกาลที่ ๔ จะขออัญเชิญพระแก้วขาวไปประดิษฐานที่วัง แต่ยังไม่ได้อัญเชิญก็สิ้นพระชนม์เสียก่อน พระโอรสของพระองค์จึงจะอัญเชิญไปบ้าง ก็สิ้นชีพิตักษัยไปเสียก่อนเช่นกัน จึงไม่มีใครกล้าที่จะอัญเชิญต่อไปอีก 

จากวัดอนงคาราม ผมไปกินข้าวกลางวันที่ร้านแกงกะหรี่แถวคลองสาน กินข้าวแกงกะหรี่แก้มวัวตุ๋นเพิ่มไข่ออมเล็ต
วัดสุดท้ายที่ผมไปในวันนี้คือวัดทองนพคุณ ที่ก็เป็นอีกวัดสำคัญในย่านคลองสาน สิ่งสำคัญภายในวัดคือภายในพระอุโบสถที่มีพระประธาน และเบื้องหลังขององค์พระประธานวาดเป็นภาพผ้าม่านแหวกที่งดงามมากจนตอนที่รัชกาลที่ ๔ เสด็จมาที่นี่ยังตรัสถามว่าใครเอาผ้าม่านไปแขวนไว้ที่หลังพระประธาน
จิตรกรรมฝาผนังฝั่งตรงข้ามพระอุโบสถก็เป็นภาพของพระไตรปิฎกครบทั้ง ๓ หมวด คือ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก และพระอภิธรรมปิฎก โดยตั้งแต่ในสมัยรัชกาลที่ ๓ ที่พระวชิรญาณเถระ (ต่อมาครองราชย์เป็นรัชกาลที่ ๔) ทรงก่อตั้งธรรมยุติกนิกาย ได้มีการให้ความสำคัญกับพระไตรปิฎกมาก เนื่องจากถือว่าเป็นพระวจนะของพระพุทธเจ้า และยังให้ความสำคัญกับการสรรเสริญพระรัตนตรัย ดังที่เกิดภาพจิตรกรรมที่เป็นปริศนาธรรมในวัดบวรนิเวศ และวัดบรมนิวาส
สำหรับวัดทองนพคุณนี้ แม้จะเป็นวัดในมหานิกาย แต่ก็ยังได้รับอิทธิพลในเรื่องการให้ความสำคัญของพระไตรปิฎกมาด้วย (วัดมหานิกายบางวัดก็มีแบบนี้ เช่นที่วัดมหาพฤฒาราม) จึงมีภาพจิตรกรรมฝาผนังรูปพระไตรปิฎก และยังมีภาพจิตรกรรมฝาผนังปริศนาธรรมที่เป็นรูปของต้นไม้ ๓ ต้นเกี่ยวกันอยู่ สอดคล้องกับที่ปรากฏในบทสวดสรรเสริญพระรัตนตรัยตอนหนึ่งที่เปรียบพระรัตนตรัยเป็นเหมือนต้นไม้ ๓ ต้นที่เกี่ยวกันอยู่ หากพรากออกเพียงแค่อันเดียว ที่เหลือก็คงอยู่ได้ไม่นานนัก