เรื่องของเรื่องคือจขกท.กลับมาอยู่บ้านตั้งแต่ช่วงโควิดแล้วค่ะ 2ปีน้ำหนักขึ้น15กิโล!!! ปัจจุบันกำลังคิดเรื่องเดินวิ่งออกกำลังกายช่วงเช้าตรู่อยู่ค่ะเพราะตอนนี้เขียนนิยายเป็นหลักและอ่านหนังสือเตรียมสอบราชการเป็นรอง ตามโพสก่อนหน้าที้เคยโพสถามไว้เลย (เรื่องเดินวิ่งรอหลังวันที่10สค.เพราะต้องไปรับรองเท้าที่ต่างจังหวัด+อุปกรณ์อื่นๆ)

แต่จริงๆปัญหาหลักๆที่นน.ขึ้นมหาศาลตอนนี้ คือเรื่องกินที่ไม่สามารถเลี่ยงได้เลยค่ะ

ยกตัวอย่างวนนี้ เราตื่นเช้ามา ทานอาหารเช้าปกติ พอสายๆ แม่ไปตลาดก็จะซื้อชาเย็นแสนอร่อยและข้าวเหนียวไก่ทอดหอมเย้ายวนใจมาฝาก จึงต้องกินค่ะ ย้ำ!!!ว่าต้องกิน เพราะหากตอนเที่ยงแม่เห็นส่ายังเหบืออยู่หรือกืนไม่หมด หรือ!!!ไปอยู่ในถังขยะ แกจะบอนหนักมาก ซึ่งวิธีนี้เคยทำมาแล้วคือแอบเอาไปทิ้ง ก็คนแถวบ้านคนหน้าบ้านหลังบ้านน่ะแหละที่เป็นคนไปฟ้องแกว่าราแอบเอาอาหารไปทิ้ง เห้อ...

คราวนี้ช่วงเที่ยงอีก แกกฟ้จะพาเราไปนี่งร้านอาหาร สั่งนุ่นนี่ แต่..คนสั่งกินนิดเดียว แล้วคะยั้นคะยอให่รากินให้หมด ถ้าไม่หมดก็จะพูดจาตัดพ้อ ประมาณว่า "ใช่สิ มากินกับแม่ไม่เหมือนกินดับเพื่อนนิ" นี่ก็เลยต้องกินให้หมด

ตอนเย็นอีก ติ่มซำโจ๊กจัดเต็มไปจ้าาา เหมือนกลัวลูกอดประมาณนั้น555  เท่านั้นไม่พอ รอบดึกออกมาทำกับข้าวในครัว ชวนกินอีกจ้าาา คงไม่ต้องเล่าละว่าถ้าไม่กินผลจะเป็นยังไง

ทั้งหมดที่เล่าคือยกตัวอย่างนะคะ หลักๆเลยคือส่วนใหญ่จะเป็นมื่ออาหารที่เราเลี่ยงไม่ได่ มันไม่เหทือนตอนอยู่คนเดียวสมัยเรียน  คือตอนนั้นสามารถเลือกได้ว่าเราจะไมากินข้าว ไม่กินจุกจิก กินวันละมื้ิก็ว่าไป แต่ตอนนี้คือเลี่ยงไม่ได้เลยคะทุกคน