ท้าวความก่อนนะ เมื่อก่อนตอนสมัยเรียน เราเป็นนักเต้นโรงเรียน แล้วในทุกๆปีเค้าจะมีการครอบครูของการแสดง ซึ่งเราได้ทำพิธีนี้มาตั้งแต่ตอนม.1 แล้วทางบ้านเราพี่สาวอีก3คนก็เป็นเช่นเดียวกัน ต่อมาตอนเราอยู่ม.3 เราป่วยหนักเฉียดตายมาครั้งนึง ตอนนั้นที่เราช็อคไปหากไปรพ.ช้าไปครึ่งชั่วโมงคือเราเสียแล้วแน่ๆ หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์นั้นมา เราไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เรามีเซ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ไปที่ไหนที่เจ้าที่แรงๆ เราจะรู้วึกอึดอัด หายใจไม่อิ่ม ขนลุก แล้วน้ำตาเราจะไหลออกมาเองตลอด จนกระทั่งตอนม.6 เราเคยเจอหนักคือเกิดผีเจ้า แต่เราจะขอไม่เล่าเหตุการณ์ตรงนี้นะคะ
หลังจากนั้นมาเราก็มีเซ้นรับรู้มาเรื่อยๆ ระหว่างนั้นเมื่อ5-6ปีที่ผ่านมา แม่เรามีปัญหากับญาต เรื่องที่นาของพี่สาวตาที่เสีย ซึ่งยายแกเป็นสาวโสด แล้วที่นาต้องแบ่งกันระหว่างน้องๆ ซึ่งแม่เราไม่ได้อยากได้อะไร แต่ลูกของน้องชสยตาอีกคนเค้าอยากจะได้ แต่ว่าทางบ้านเราขอเพียงแค่นิดหน่อย ซึ่งเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันพักใหญ่ แล้วยายที่เป็นภรรยาของน้องชายตา เมื่อก่อนเค้าลือกันว่ายายได้รับผีเชื้อมาตามจากตระกูลเก่าแก่ของเค้า ซึ่งเราก็ไม่ค่อยเข้าใจในตอนนั้น
ช่วงนั้นแม่เราฝันร้ายตลอดหน้าตาหมองคล้ำ จนกระทั่งวันนึง แม่เรานอนหลับแล้วในฝัน เห็นเป็นผู้หญิงแต่งชุดโบราณ ผมยาว ตัวดำเมี่ยม เห็นแค่ตาขาว มานอนข้างแม่เราในฝัน แล้วพูดว่า ''กูจะเหยียบให้ตาย'' แม่เรากลัวมากในตอนนั้นแต่แม่เราเป็นคนที่ชอบทำบุญไม่เคยคิดร้ายกับใคร แกก้ได้แต่เข้าวัดไว้พระขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครอง
หลังจากนั้นมาประมาน 2เดือน แม่เรานอนแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น ได้ยินเสียงเรียกมา ว่า'' แม่'' แม่เราก็รับขานโดนที่กึ่งหลับกึ่งตืน สักพัก แม่เราเห็นเงา เหมือนที่เคยฝัน มาชะโงกพยายามจะเข้ามาในมุ้ง แม่เราเลยกรีด ด้วยความตกใจ หลังจากนั้นแม่เราได้ไปทำบุญเรื่อยๆแล้วเรื่องก็เงียบไป
ต่อมาเมื่อ3ปีก่อน ยายเราป่วยเป็นมะเร็ง ยายเราป่วยมาเรื่อยๆ จน2ปีที่แล้ว ยายเราคืออาการสาหัด ปากของยายที่มะเร็งกินไปจนทั่วปาก ทั่วร่างกาย เราตัดสินใจเอายายมาดูแลระยะสุดท้ายที่บ้าน ระหว่างที่ยายกลับมา ยายเพ้อตลอด ยายเพ้อเห็นคนตาย เพ้อบอกว่ามีคนมานั่งเฝ้า บางวันบอกให้เราช่องกาแฟหาน้ำหาท่าให้แขกกินคนมานั่งอยู่เต็มบ้าน ซึ่งที่บ้านก็อยู่กันแค่ไม่กี่คน ต่อมาได้สักเกือบๆเดือน ยายเราแย่ลง จนวันนึงเหมือนยายจะเสีย คือไม่รู้สึกตัว ไม่ตอบสนอง วันนั้น ญาตก็มาจากใกล้ไกล คนหมู่บ้านก็มา ซึ่ง คนที่มาวันนั้น มียายแฟนน้องสาวตามา ซึ่งเป็นที่ลือกันในหมู่บ้านว่ายายแกเป็นผีเชื้อ แต่ไม่ใช่แค่ยายคนนั้นเพียงคนเดียว ยังมีอีก2คนที่เค้าลือว่าสืบทอดรับผีเชื้อโบรานมาอีก2คน หลังจากวันนั้นที่ยายเราจะเสีย ตัวเย็นมือเย็นชีพจรช้ามาก กลับกลายเป็นยายเราดีขึ้นแบบน่าแปลกใจ ยายเราพูดได้ อยากกินนั่นกินนี่ ทุกคนก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากในตอนนั้น จน3วันต่อมา ป้าเรากับแม่ แอบดูตายที่หน้าต่างห้อง ยายนอนไขว่ห้างกระดิกเท้า แล้วร้องเพลง นอนยิ้มสบายใจ ในตอนนั้นคือเราเรียนอยู่เบยไม่ได้กลับมา อีก2วันเรากลับมาที่บ้าน พร้อมพี่สาวกับแฟนพี่สาว ซึ่งแฟนพี่สาวก็เป็นคนที่มีเซ้นเหมือนเรา เรานั่งคุยกันมาตลอดทาง ว่ายายไม่น่าจะฟื้นได้แล้วจะมีแรงทำแบบนี้
จนกระทั่งมาถึงบ้าน เราได้พากันเข้าไปมี่ห้องยาย ซึ่งตังเราเอง เข้าไปแล้วอึดอัด ได้กลิ่นเหม็นเน่าคล้ายกลิ่นศพตลอดเวลา จนเราไม่อยากจะอยู่ในห้องนั้น
แฟนพี่สาวเราเลยบอกพ่อแม่แม่ว่า เดี่ยวคืนนี้พี่แกนอนเฝ้ายายเอง พี่แกเลยนอนเฝ้าใต้เตียง พร้อมเปิดเสียงพระสวด บทสวดชินบรรชร ตลอดทั้งคืน ยายเราไม่หลับ มองตาขวางใส่แฟนพี่สาว ซึ่งปกติ ยายไม่ใช่คนที่เป็นแบบนี้
ทุกครั้งที่เราเดินผ่านไปที่ห้องนั้น หรือเข้าไป เราอยู่แทบไม่ได้ ยายมองเราแบบตาขวางจ้องเราตลอด กลิ่นเน่าอบอวนในจมูกเราทุกครั้งที่เราเข้าไปหรือเดินผ่าน จนเราร้องออกมาบอกแม่ว่านั่นไม่ใช่ยาย ตอนแรกที่บ้านเราไม่เขื่อ จนกระทั่งพี่สาวเราฝัน ว่าในครัวมีคนแปลกหน้ามาซ่อนอยู่แล้วบอกว่า เป็นคนที่มาอยู่กับยาย หลังจากนั้นป้ากับแม่เราเริ่มรู้สึกมาเรื่อยๆ ถามอะไรยายไม่พูดไม่อะไร ได้แต่มองทุกคนแบบขวางจ้องแบบน่ากลัว แม่เราถามจำได้มั้ยว่าใคร ยายพูดออกมา '' อีนังอุ๊ กับอีนังหลิว'' ซึ่งยายไม่เคยเรียกแม่เรากับป้าแบบนี้ แต่คนที่เรียกแบบนี้ คือยายในหมู่บ้าน ที่เค้าว่ายายรับผีเชื้อมา
ต่อยายเราได้ไปตามพระที่นับถือมาสวดให้ที่บ้าน
ตอนนั้นยายทำตัวเหมือนไม่รู้เรื่อง แต่พอลืมตามาเห็นพระอาจารย์ ยายสะดุ้ง พระเท้องว่ายาย ทำไมตกใจอัตมาแรงแบบนี้ ซึ่งพระท้วงเหมือนท่านรู้อะไรสักอย่าง ท่านสวดบทอะไรไม่รู้ แล้วท่านเอามีดเหมือนมีดอาคม จี้ที่หน้าผากยาย แล้วมาเขียนที่มือ แล้วท่านเป่า พอเสร็จพิธี ท่านบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะโยม ก่อนที่ท่านจะรดน้ำรอบบ้าน แล้วบอกว่าให้เราเปิดบ้านให้โร่ง หลังจากนั้น 2วันยายเราเสีย แล้วจากกลิ่นที่เหม็นเน่าก็หายไป แบบหายจนน่าแปลกใจ
ทุกคนในบ้าน ในหมู่บ้านก็คิดเหมือนกันทั้งหมด เพียงแค่ไม่รู้ว่าจะเป็นผีเชื้อบ้านหลังไหน
จบแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาฟังเรื่องราวของเรานะคะ เรื่องเรามีอีกเยอะ เพราะด้วยความเป็นคนมีเซ้น ครั้งแรกอาจจะเล่าไม่ดี เรียบเรียงไม่ได้ดีมา ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะ
เรื่องเล่าผีเชื้อ
หลังจากนั้นมาเราก็มีเซ้นรับรู้มาเรื่อยๆ ระหว่างนั้นเมื่อ5-6ปีที่ผ่านมา แม่เรามีปัญหากับญาต เรื่องที่นาของพี่สาวตาที่เสีย ซึ่งยายแกเป็นสาวโสด แล้วที่นาต้องแบ่งกันระหว่างน้องๆ ซึ่งแม่เราไม่ได้อยากได้อะไร แต่ลูกของน้องชสยตาอีกคนเค้าอยากจะได้ แต่ว่าทางบ้านเราขอเพียงแค่นิดหน่อย ซึ่งเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันพักใหญ่ แล้วยายที่เป็นภรรยาของน้องชายตา เมื่อก่อนเค้าลือกันว่ายายได้รับผีเชื้อมาตามจากตระกูลเก่าแก่ของเค้า ซึ่งเราก็ไม่ค่อยเข้าใจในตอนนั้น
ช่วงนั้นแม่เราฝันร้ายตลอดหน้าตาหมองคล้ำ จนกระทั่งวันนึง แม่เรานอนหลับแล้วในฝัน เห็นเป็นผู้หญิงแต่งชุดโบราณ ผมยาว ตัวดำเมี่ยม เห็นแค่ตาขาว มานอนข้างแม่เราในฝัน แล้วพูดว่า ''กูจะเหยียบให้ตาย'' แม่เรากลัวมากในตอนนั้นแต่แม่เราเป็นคนที่ชอบทำบุญไม่เคยคิดร้ายกับใคร แกก้ได้แต่เข้าวัดไว้พระขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครอง
หลังจากนั้นมาประมาน 2เดือน แม่เรานอนแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น ได้ยินเสียงเรียกมา ว่า'' แม่'' แม่เราก็รับขานโดนที่กึ่งหลับกึ่งตืน สักพัก แม่เราเห็นเงา เหมือนที่เคยฝัน มาชะโงกพยายามจะเข้ามาในมุ้ง แม่เราเลยกรีด ด้วยความตกใจ หลังจากนั้นแม่เราได้ไปทำบุญเรื่อยๆแล้วเรื่องก็เงียบไป
ต่อมาเมื่อ3ปีก่อน ยายเราป่วยเป็นมะเร็ง ยายเราป่วยมาเรื่อยๆ จน2ปีที่แล้ว ยายเราคืออาการสาหัด ปากของยายที่มะเร็งกินไปจนทั่วปาก ทั่วร่างกาย เราตัดสินใจเอายายมาดูแลระยะสุดท้ายที่บ้าน ระหว่างที่ยายกลับมา ยายเพ้อตลอด ยายเพ้อเห็นคนตาย เพ้อบอกว่ามีคนมานั่งเฝ้า บางวันบอกให้เราช่องกาแฟหาน้ำหาท่าให้แขกกินคนมานั่งอยู่เต็มบ้าน ซึ่งที่บ้านก็อยู่กันแค่ไม่กี่คน ต่อมาได้สักเกือบๆเดือน ยายเราแย่ลง จนวันนึงเหมือนยายจะเสีย คือไม่รู้สึกตัว ไม่ตอบสนอง วันนั้น ญาตก็มาจากใกล้ไกล คนหมู่บ้านก็มา ซึ่ง คนที่มาวันนั้น มียายแฟนน้องสาวตามา ซึ่งเป็นที่ลือกันในหมู่บ้านว่ายายแกเป็นผีเชื้อ แต่ไม่ใช่แค่ยายคนนั้นเพียงคนเดียว ยังมีอีก2คนที่เค้าลือว่าสืบทอดรับผีเชื้อโบรานมาอีก2คน หลังจากวันนั้นที่ยายเราจะเสีย ตัวเย็นมือเย็นชีพจรช้ามาก กลับกลายเป็นยายเราดีขึ้นแบบน่าแปลกใจ ยายเราพูดได้ อยากกินนั่นกินนี่ ทุกคนก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากในตอนนั้น จน3วันต่อมา ป้าเรากับแม่ แอบดูตายที่หน้าต่างห้อง ยายนอนไขว่ห้างกระดิกเท้า แล้วร้องเพลง นอนยิ้มสบายใจ ในตอนนั้นคือเราเรียนอยู่เบยไม่ได้กลับมา อีก2วันเรากลับมาที่บ้าน พร้อมพี่สาวกับแฟนพี่สาว ซึ่งแฟนพี่สาวก็เป็นคนที่มีเซ้นเหมือนเรา เรานั่งคุยกันมาตลอดทาง ว่ายายไม่น่าจะฟื้นได้แล้วจะมีแรงทำแบบนี้
จนกระทั่งมาถึงบ้าน เราได้พากันเข้าไปมี่ห้องยาย ซึ่งตังเราเอง เข้าไปแล้วอึดอัด ได้กลิ่นเหม็นเน่าคล้ายกลิ่นศพตลอดเวลา จนเราไม่อยากจะอยู่ในห้องนั้น
แฟนพี่สาวเราเลยบอกพ่อแม่แม่ว่า เดี่ยวคืนนี้พี่แกนอนเฝ้ายายเอง พี่แกเลยนอนเฝ้าใต้เตียง พร้อมเปิดเสียงพระสวด บทสวดชินบรรชร ตลอดทั้งคืน ยายเราไม่หลับ มองตาขวางใส่แฟนพี่สาว ซึ่งปกติ ยายไม่ใช่คนที่เป็นแบบนี้
ทุกครั้งที่เราเดินผ่านไปที่ห้องนั้น หรือเข้าไป เราอยู่แทบไม่ได้ ยายมองเราแบบตาขวางจ้องเราตลอด กลิ่นเน่าอบอวนในจมูกเราทุกครั้งที่เราเข้าไปหรือเดินผ่าน จนเราร้องออกมาบอกแม่ว่านั่นไม่ใช่ยาย ตอนแรกที่บ้านเราไม่เขื่อ จนกระทั่งพี่สาวเราฝัน ว่าในครัวมีคนแปลกหน้ามาซ่อนอยู่แล้วบอกว่า เป็นคนที่มาอยู่กับยาย หลังจากนั้นป้ากับแม่เราเริ่มรู้สึกมาเรื่อยๆ ถามอะไรยายไม่พูดไม่อะไร ได้แต่มองทุกคนแบบขวางจ้องแบบน่ากลัว แม่เราถามจำได้มั้ยว่าใคร ยายพูดออกมา '' อีนังอุ๊ กับอีนังหลิว'' ซึ่งยายไม่เคยเรียกแม่เรากับป้าแบบนี้ แต่คนที่เรียกแบบนี้ คือยายในหมู่บ้าน ที่เค้าว่ายายรับผีเชื้อมา
ต่อยายเราได้ไปตามพระที่นับถือมาสวดให้ที่บ้าน
ตอนนั้นยายทำตัวเหมือนไม่รู้เรื่อง แต่พอลืมตามาเห็นพระอาจารย์ ยายสะดุ้ง พระเท้องว่ายาย ทำไมตกใจอัตมาแรงแบบนี้ ซึ่งพระท้วงเหมือนท่านรู้อะไรสักอย่าง ท่านสวดบทอะไรไม่รู้ แล้วท่านเอามีดเหมือนมีดอาคม จี้ที่หน้าผากยาย แล้วมาเขียนที่มือ แล้วท่านเป่า พอเสร็จพิธี ท่านบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะโยม ก่อนที่ท่านจะรดน้ำรอบบ้าน แล้วบอกว่าให้เราเปิดบ้านให้โร่ง หลังจากนั้น 2วันยายเราเสีย แล้วจากกลิ่นที่เหม็นเน่าก็หายไป แบบหายจนน่าแปลกใจ
ทุกคนในบ้าน ในหมู่บ้านก็คิดเหมือนกันทั้งหมด เพียงแค่ไม่รู้ว่าจะเป็นผีเชื้อบ้านหลังไหน
จบแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาฟังเรื่องราวของเรานะคะ เรื่องเรามีอีกเยอะ เพราะด้วยความเป็นคนมีเซ้น ครั้งแรกอาจจะเล่าไม่ดี เรียบเรียงไม่ได้ดีมา ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะ