ก่อนอื่นเราต้องบอกตรงนี้เลยว่าเราโตมาแบบไม่ได้นับความรักเลยพ่อกับแม่ต้องไปทำงานที่ไกลๆเราต้องอยู่กับยาย2คนนานๆทีกลับบ้านมาทีนึงตอนเด็กๆเราก็แอบน้อยใจร้องไห้ในบางครั้งค่ะเพราะคิดว่สพ่อกับแม่ทิ้งเราไว้ไม่รักเราแล้วพอโตมาอีกนิกนิดำ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันค่ะต่างฝ่ายต่างอยู่เราก็ไปอยู่กับแม่แทบจะไม่ได้คุยกับพ่อเละค่ะพอเรา7ขวบก็มีน้องเรามาพอน้องเกิดมาอะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดเลยจากแม่ที่ดคยรักเรามากๆพอสั่งอะไรเราแล้วเราบอกแปป เขาก็ตีเราแล้วมีครั้งนึงเขาตีเราจนชํ้าหลายจุดเลยค่ะชํ้าแบบม่วงเขียวเลย ตอนนั้นเรายกมือไหว้เจาเขาก็ไม่หยุดค่ะยังตีเหมือนเดิม พอนองโตอีกเราเริ่มมีปัญหากับน้องแล้วเพราะน้องทำอะไรก็ดีไปหมดชามก็ไม่ได้ล้างทั้งๆที่จอนเด็กแม่สั่งเราล้างจะเป็นจะตายอยากได้อะไรแม่ก็ตามใจเถียงแม่แม่ก็ไม่ว่าแต่ถ้าเราเถียงเขาตบปากเราจนเลือดออกเลยแล้วน้องก็ชอบทำหน้าเย้ยๆเหมือนสะใจอ่ะค่ะ เราบอกตรงๆเลยนะคะทุกวันนี้อยากฆ่*มากๆ แบบอยากสุดๆ แล้วแม่ก็ชอบบอกว่าเราอคติแต่กับน้องน้องผิดแม่ไม่ด่าค่ะมาด่าเราแทนว่าโตแล้วน้องยังแค่นี้โตแต่ตัวจริงๆ ทุกวันนี้รับใช้เหมือนทาสน้องเลยค่ะ น้องเหมือนคุณชายสั่งอะไรต้องทำขัดไม่ได้ แต่พ่อก็ยังดีค่ะบอกเราว่าเราโตเป็นสาวแล้วอ่ะพ่อกอดเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้วนะ     

เราควรทำไงดีกับน้อง/แม่แบบนี้คะ