คือตอนนี้เราอยู่ ม6.แล้ว ตอนเปิดเทอมอาทิตย์แรกๆ เราก็ไปตามปกติ แต่หลังๆมา เราเริ่มไม่อยากไปเรียนอยากอยู่แต่ในห้องหรืออยู่คนเดียว คือเราหยุดเรียนไป1ปี มันจึงทำให้เพื่อนรุ่นเราเขาจบไปแล้ว ก็เหลือเราที่ยังเรียนกับรุ่นน้องอยู่ แต่เราก็มีเพื่อนในห้องนะ แต่ไม่ได้สนิทมาก แต่ก็เวลาไปโรงเรียน ก็จะไปเป็นกลุ่มเดียวกัน เราเริ่มไม่โอเคมากๆกับการไปโรงเรียน คือเราไม่ได้มีปัญหากับการตื่นเช้าหรืออะไรต่างๆในการไปเรียนนะ เราตื่น6โมงเช้าทุกวันแล้วก็แต่งตัวพร้อมที่จะไปโรงเรียนมากๆ แต่เราไม่ไป (แต่งตัวนอนอยู่ห้อง) ก็คือตารางเรียนเรามันมีคาบกิจกรรมเยอะมากในแต่ละวัน (กิจกรรมคือคาบว่าง)
มันเราทำให้เราขี้เกียจที่จะรอเรียนในแต่ละคาบ คือเราอยากเรียนนะ แต่ไม่อยากไปโรงเรียนแล้วไปนั่งเฉยๆหรือไปทำอะไรที่ไม่ใช่การเรียน มันจึงทำให้เราหมดไฟในการไปเรียนในแต่ละวัน คือเราเริ่มไปเรียนแค่วันละ1-2วิชาหรือบางวันที่กิจกรรมเยอะก็ไม่ไปเลย เช่นไป10โมงกลับเที่ยง ไปบ่าย2กลับเลิกเรียน 
แต่เราอยากไปเรียนนะ เพราะกลัวติด0มาก ใจหนึ่งก็อยากไปใจหนึ่งก็ขี้เกียจรอเรียน เราเลยตัดจบด้วยการไม่ไปเลย คือเราแบบนี้ติดต่อการมาจะเดือนแล้ว ครูก็เตือนว่าถ้าเป็นแบบนี้จะติด0ในแต่ละวิชาได้ง่าย คือเราตั้งใจเรียนนะก็เรียนได้อยู่ แต่ปัญหาคือเราไม่ไปเรียน ถ้าเราได้เรียนก็คือ100%กับการเรียน แต่เราหมดไฟจริงๆกับการไปโรงเรียน อาจจะเพราะไปก็เจอแต่สิ่งเดิมๆ ไม่มีอะไรกระตุ้นให้อยากไปโรงเรียนเลยแม้แต่สิ่งเดียว บุคลิกตอนเราอยู่ในสังคมหมู่มากจะไม่เหมือนเราตอนอยู่คนเดียวที่บ้าน เหมือนคนละคนไปเลย(แต่เราชอบอยู่คนเดียวไปไหนคนเดียวมากกว่าไปกับใครอื่น) 

#หลังๆมาเราชอบคุยคนเดียว-ในกระจก หรือชอบคุยกับคนในจินตนาการ ชอบคิดว่าคนในจินตนาการถามนู้นนี่ แล้วเราก็จะตอบเขาด้วยอาการมีความสุข(แล้วแต่บริบทที่คุยกัน)

ตรารางเรียนเรา