เรี่มแรกเลยคือพ่อกับแม่ของเราเป็นคนที่ช่วยพี่น้องของตนเยอะจะเป็นพี่น้องฝั่งแม่เราและการช่วยที่ว่าก็คือเรื่องเงินค่ะ ตัวอย่าง(พี่น้องฝั่งแม่น้ำ)คือหากพี่น้องคนไหนเงินไม่พอใช้พายในบ้านก็จะมาขอยืมแม่เราค่ะบางคนก็ใช้คืนค่ะแต่บางคนก็ไม่คืนค่ะเวลาจะจัดงานอะไรก็มายืมแม่เราค่ะและใช่ค่ะส่วนมากไม่คืนค่ะที่บ้านเราค่ะเป็นบ้านที่แม่กับพ่อเราส้างขึ้นมาค่ะดินพ่อกับแม่เราก็ชื้อเองค่ะ พ่อแม่เรามีลูกสองคนค่ะมีเรากับน้องสาว ยายเรามาอยู่กับเราค่ะเพราะพ่อแม่เราไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะแม่เราไปทำงานต่างจังหวัดมาบ้านทุกเสาอาทิตย์ พ่อเราส่วนมากนอนที่บ้านค่ะแต่ถ้ามีงานไม่ต่างจังหวัดก็จะไปสองสามอาทิตย์ค่อยกับค่ะ(พ่อแม่เราเป็นมนุษย์เงินเดือนค่ะไม่ได้ทำธุรกิจ) ยายเลยมาอยู่กับเราและน้องแต่ยายมาอยู่ก็มีลูกพี่ลูกน้องเรามาอยู่ด้วยค่ะบางช่วงสองสามคนบางช่วงก็สามสี่คนค่ะมาอยู่บ้านเราค่าใช้จ่ายค่าอาหารแม่เราเป็นคนออกทังหมดค่ะแต่หลานเราก็จะกับไปอยู่กับพ่อแม่เค้าแค่ตอนเสาอาทิตย์ จันทร์ก็มาใหม่ค่ะวนๆไปอย่างงี้จนปิดเทอมก็ไปอยู่กับพ่อแม่เค้าแต่ก็มีคนใหม่มาค่ะก็
เหมือนเดีมค่ะค่ากินอยู่พ่อแม่เราจ่ายค่ะคนนี้พอเปีดเทอมไปอยู่กับพ่อแม่เค้าค่ะแล้วคนที่ไปอยู่กับพ่อแม่ช่วงปิดเทอมก็จะกับมาอยู่แทนค่ะวนอยู่แบบนี้ไปเลื่อยค่ะการมีลูกพี่ลูกน้องมาอยู่เยอะแบบนี้น้องเรากับเราก็ไม่ชอบค่ะเพราะเหมือนจะกินอะไรก็ต้องชื้อมาให้คบคนค่ะเพราะชื้อมาไม่ครบก็ต้องแบ่งให้ทุกคนได้กินไม่งั้นไม่ได้ค่ะยายเราสั่งก็เลยการเป็นว่าเรากับน้องก็ไม่ค่อยได้กินอะไรที่ชอบเพราะราคาแรงหากต้องชื้อให้ครบคนไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเพราะถ้าไปไหนก็ต้องเอาลูกพี่ลูกน้องราไปด้วยค่ะไม่เอาไปไม่ได้ค่ะเพราะยายเราจะงอนค่ะแต่เงินไปเที่ยวค่าอาหานต่างๆเงินแม่เราทังหมดค่ะ พอเป็นแบบนี้เราก็ไม่ค่อยอยากจะบอกให้แม่เราพาไปเที่ยวค่ะเพราะไปที่แม่เราหมดเงินเยอะมากค่ะมันมีอีกค่ะมีเยอะมากกกนี้แค่เบาๆค่ะ แล้วตอนนี้พ่อกับแม่เราทะเลาะกันค่ะพ่อเรากำลังจะแยกออกไปอยู่ข้างนอกค่ะแต่ก่อนเราคิดว่าพ่อเราโอเคค่ะที่พี่น้องแม่เราทำแบบนี้แต่วันนี้เราได้คุยกับพ่อเรา เราได้รู้ว่าพ่อไม่โอเคเท่าไหร่ค่ะเพราะรู้สึกโดนเปียบแต่ก็ทนมาสิบกว่าปีค่ะจนปีนี้เป็นปีที่หนักหนามากค่ะเพราะลุงเราติดหนี้แล้วแม่เราต้องช่วยค่ะครอบคัวเรามีแผนจะไปเที่ยวแต่ก็ไม่ได้ไปค่ะเพราะต้องเอาเงินไปช่วยลุงเราใช้หนี้ค่ะแม่เราก็ต้องไปยืมเงินคนอื่นมาช่วยลุงเราใช้หนี้ด้วยค่ะเงินที่แม่เราไปยืมมาช่วยคืนจากลุงแค่บางส่วนค่ะและยังมีเงินที่พ่อเราช่วยแต่ไม่ได้คืนค่ะลุงเราไม่ได้เป็นหนี้แค่ทางเดียวค่ะคั้งนั้นไม่ใช้คืนคั้งนี้แม่เราก็ยังต้องช่วยเหมือนเดีมค่ะไม่ช่วยไม่ได้ค่ะเพราะยายเราบอกว่าเป็นพี่น้องกันต้องช่วยกันค่ะและนี้คือเหตุผลว่าทำไมแม่เราถึงต้องค่อยช่วยพี่น้องทุกคนแม้รู้เมื่อยเท่าไหล่ก็ต้องช่วยค่ะเพราะยายบอก (แต่พ่อกับแม่เราไม่ได้ทะเลาะกันเพราะเลื่องนี้ค่ะเหตุผลคือเรื่องอื่นค่ะ. แต่ไม่ใช่เรื่องชู้สาวแน่นอนค่ะ) ที่เราเล่ามาทั้งหมดทั้งมวนเราอยากจะรู้ว่าถ้าเป็นทุกคนทุกคนจะรู้สึกอย่างไรและที่เรารู้สึกมันถูกต้องไหมเพราะเราไม่ชอบที่เป็นแบบนี้ค่ะเรารู้สึกว่าพ่อแม่เราไม่ต้องช่วยถึงขนาดนี้ค่ะเพราะทุกคนแยกกันออกเป็นครอบครัวใครมันแล้วต้องรับผิดชอบครอบครัวของตนเองค่ะยืมเงินใครต้องรู้จักใช้คืนค่ะต้องรู้จักประหยัดค่ะไม่ใช่ใช้จ่ายเกีนจำเป็นแล้วมายืมคนอื่นแล้วไม่ใช้คืนและก็ยังมายืมต่อพอเค้าท้วงหนี้ก็มาหงุดหงิดใส่ค่ะ ขอจบเท่านี้นะคะอยากได้ความคิดเห็นของทุกคนค่ะ (หากเราเขียนตรงไหนผิดไปขอโทษจริงๆนะคะ)