เวลาเอางานมาทำที่บ้านแล้วเขาเห็นแทนที่จะให้กำลังใจกัน สู้ๆ อะไรแบบนี้ แต่โดนด่าตอกย้ำตลอดเลย บางทีเราตั้งใจทำมากๆ อยากให้เขาดูแล้วชมเราบ้างแค่นั้น  แค่กลับโดนซ้ำอีก วันนั้นนั่งทำงานอยู่แล้วจำได้ว่าตัวเองตั้งใจทำมากกว่าจะเสร็จ แล้วโชว์ให้พี่ดู บอกพี่ว่างานนี้ตั้งใจทำมาก พี่กลับบอกมาว่า 'นี่ตั้งใจทำแล้วหรอ' แล้วมองเหยียดเรามาก ตอนนั้นเฟลมากจริงๆพอเราไป รร เพื่อนก็ชมว่างานสวยจังหลายคนเลย ก็รู้สึกดีขึ้นบ้าง วันนั้นบอกแม่ว่าอยากเป็นหมอ แม่กลับหัวเราะแล้วบอกว่า แบบนี้หรอจะเป็นหมอแล้วขำบอกว่าทำไม่ได้หรอก ก่อนจะเป็นหมอไปเป็นหมอนวดให้ได้ก่อน บลาๆ แล้ววันนั้นนั่งทำงานอยู่แล้วพี่ก็ผ่านมาบอกว่าทำงานไม่สวยเลย อยู่ม.ปลายแล้ว ทำได้แค่นี้หรอ เขียนก็ไม่สวย บลาๆ เราอุส่าตั้งใจทำมากกว่าจะเสร็จหลายชั่วโมงมากๆ เฟลสุดๆ ตั้งแต่เด็กก็โดนที่บ่นด่ากรอกหูมาตั้งแต่เด็กว่าเรียนโง่ๆๆๆ  เรื่องนี้เฟลมากๆ แค่อยากได้คำชม กำลังใจบ้างแค่นั้น เพราะกำลังใจที่บ้านสำคัญสำหรับเราที่สุดแล้ว  มีแค่เรื่องนี้และที่เขาชอบว่าแต่เรื่องอื่นเขาก็ดีหมดแต่มันก็เก็บเอามาคิดตลอดเลยT^T