สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากขอคำแนะนำตามหัวข้อกระทู้เลย

ตั้งแต่เรียนจนวัยทำงาน นิสัยเดิมเราเวลาเครียดจะชอบเก็บไว้ในใจ ไม่บอกใคร แอบร้องไห้คนเดียว โทษตัวเอง ดูถูกตัวเอง และมีความคิดอยากตายอยู่คนเดียวมาตลอด ไม่เคยแสดงออกให้ใครเห็นเลย

แต่ตั้งแต่โควิดมา อยู่ๆเราก็เปลี่ยนไป เวลาเครียด เราจะร้องไห้ออกมาเลย ทั้งกรี๊ด ทั้งวีนเหวี่ยง ทั้งตะโกน ระบายกับสิ่งของ รุนแรงที่สุดคือทำร้ายร่างกายตัวเอง แล้ว ณ เวลานั้นคือจะคุมสติไม่ได้เลย เคยพยายามคุมแต่มือสั่นไปหมด เครียดจนไข้ขึ้นก็มี

แต่ที่เป็นห่วงตัวเองที่สุดคือ วิธีทำร้ายร่างกายตัวเองมันหนักขึ้นเรื่อยๆ ที่ผ่านมาจะแค่ ตบหน้าตัวเอง ทุบหัวตัวเอง ทุบตามร่างกาย เตะสิ่งของ ต่อยกำแพง เอาหัวโขกกับอะไรแข็งๆ แต่ล่าสุดตั้งใจล้มให้ตัวเองตกบันได ดีที่มีคนมาช่วยไว้

พอได้สติ มันเจ็บมาก อายมาก ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้แต่มันคุมไม่ได้ เวลาปกติก็เหมือนคนปกติทั่วไป แต่เวลาเครียดมันน่ากลัวมากเลย ขนาดตัวเองยังไม่อยากจะเชื่อว่าทำแบบนั้นลงไปได้ยังไง

เลยอยากขอคำแนะนำค่ะ ใครพอจะมีวิธีหยุดทำร้ายร่างกายตัวเองในขณะที่เกิดความเครียดได้บ้างมั้ยคะ ใครเคยเป็นแบบเรามั้ย หยุดตัวเองกันยังไงเหรอคะ

ทุกวันนี้สิ่งที่พยายามอยู่คือสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ ออกกำลังกาย หาอะไรคลายเครียด แต่มันไม่ช่วย เวลาเครียดก็เป็นเหมือนเดิมอีก ไม่รู้จะใช้วิธีไหนเลยค่ะ