คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
บางครั้งเป็นมารยาทครับ พูดไปก่อนติดเป็นนิสัย ไม่ได้ยอมรับว่าผิดจริง แต่ยังไม่ทันคิดว่าผิดยังไง
แต่ถ้าคิดออกเมื่อไหล่แล้วหาคำตอบมาตอบแทนได้ คนผิดอาจจะไม่ใช่เราครับบางที เพราะพอเขาฟังสตอรี่ปรุ๊บอ่าว เมิงไม่ผิดเลยนะนิไม่ยอมทำไม ผมก็แค่ยอมไปก่อน เพื่อให้การคุยมันไหลไปก่อนระหว่างคิดอยู่
บางทีความผิดมันหยุมหยิ๋มมาก ปล่อยๆ ไปแล้วรับทราบ เพราะอาจจะแก้ไขไปแล้วหรือมันจบเจอทางออกไปแล้ว แค่พูดหยิบยกมาทำไมก็ไม่รู้อะบางที ช่างแม้มไป แต่ถ้าจะมาจี้หรือเล่นใหญ่
ก็ระวังตอนคิดออกแล้วแล้วสวนกลับอาจจะจุกครับ เพราะมันไม่จบยังมีอะไรให้คิดต่อ จะได้เครียร์ๆ จบๆ ไม่มาพูดซ้ำ
แต่ถ้าคิดออกเมื่อไหล่แล้วหาคำตอบมาตอบแทนได้ คนผิดอาจจะไม่ใช่เราครับบางที เพราะพอเขาฟังสตอรี่ปรุ๊บอ่าว เมิงไม่ผิดเลยนะนิไม่ยอมทำไม ผมก็แค่ยอมไปก่อน เพื่อให้การคุยมันไหลไปก่อนระหว่างคิดอยู่
บางทีความผิดมันหยุมหยิ๋มมาก ปล่อยๆ ไปแล้วรับทราบ เพราะอาจจะแก้ไขไปแล้วหรือมันจบเจอทางออกไปแล้ว แค่พูดหยิบยกมาทำไมก็ไม่รู้อะบางที ช่างแม้มไป แต่ถ้าจะมาจี้หรือเล่นใหญ่
ก็ระวังตอนคิดออกแล้วแล้วสวนกลับอาจจะจุกครับ เพราะมันไม่จบยังมีอะไรให้คิดต่อ จะได้เครียร์ๆ จบๆ ไม่มาพูดซ้ำ
แสดงความคิดเห็น
คำขอโทษ=สำนึกจริงๆ ใช่ไหมคะ
อยากรู้มุมมองคะ
ว่าถ้าคนที่ขอโทษแล้ว แต่ยังคงทำพฤติกรรม ยังกัดเราหรือยังคิดไม่ดีกับเราอยู่ มันจะส่งผลกับชีวิตเค้าไหม โดยที่เราไม่เกี่ยวข้องไหมคะ เพราะเราให้อภัยเค้าไม่คิดโกรธเกลียดเค้าแล้ว ไม่อยากมีเวรกรรมกัน ไม่ต้องมีเรื่องค้างคาในใจคะ
ปล.เหตุผลที่ขอโทษคือเค้าทำเรื่องที่ไม่สามารถมองหน้ากันได้ แล้วมันย้อนโดนกับชีวิตเค้า เค้าเลยขอโทษคะ
ขอบคุณคะ