เราเห็นข่าวนั้น แล้วเราร้องไห้  
ความจริงเราไม่สนใจหรอกว่าพี่จะจนหรือยังไง 
เราแค่รู้สึกว่า ถ้าเขาแก่ใครจะดูแล  

แม่กับพ่อเรา เลิกกันตั้งแต่เด็ก 
สาเหตุเพราะพ่อติดพนัน ติดเพื่อน ติดจนเช้า ข้าวปลาไม่กิน งานการไม่ทำ  ก่อนที่เลิกกัน
ตอนนั้นเราอยู่อนุบาล 2 แม่ให้พ่อไปรับเรา แล้วพ่อแวะเล่นสนุกเกอร์กับเพื่อน  เราเป็นเด็ก เราทั้งหิว ทั้งร้องไห้ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ ข้าวยังไม่ได้กิน สรุปพ่อเล่นยันเช้า เราหลับคาโต๊ะสนุก  พอเช้าพ่อพาเรากลับบ้าน  เราน้ำยังไม่ทันได้อาบ ข้าวก็หิว แต่ด้วยความที่สายแล้ว แม่เลยเตรียมเสื้อใหม่ แล้วซื้อข้าวเหนียวไก่ ยันใส่กระเป๋าเราแทน  

พอกลับจากโรงเรียน  พ่อกับแม่ทะเลาะกัยรุนแรงมาก รุนแรงถึงขั้น เอาอีโต้ จะฟันพ่อ เพราะแม่ให้พายายไปหาหมอ แต่พ่อไม่สนใจเล่นแต่ไพ่ จนยายอาการแย่ลงควบคุมไม่ได้   แต่ด้วยความที่เขาเป็นพ่อเราเลยขอแม่ว่า แม่ อย่าทำอะไรพ่อเลยน่ะ ถือว่าเมย์ขอ ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก  พ่อก็ไม่สำนึกที่ตัวเองผิด แถมยังประชดแม่อีก ว่าทำอะไรไม่เคยดีสักอย่าง ส่วนแม่เราก็ใจร้อน หุนหันพลันแล่น 
เราเลยบอกให้พ่อออกไปข้างนอกก่อน  แม่เลยพูดอย่าให้กูเห็นหน้าอีกน่ะ  พ่อก็ด้วยความที่แม่พูดแบบนี้น ก็เก็บกระเป๋าออกไปจากบ้าน แม่เลยพูดว่าถ้าไปแล้วไม่ต้องกลับมา พ่อก็พูดส่งท้าย กูไม่กลับมาเหยียบที่นี้หรอก ตอนแรก พ่อจะพาเราไปด้วย แต่ด้วยความที่เรา โดนแม่ห้ามว่า ถ้าไปกับพ่อไม่ต้องเรียกแม่ว่าแม่อีก  แล้วตอนนั้นเราเริ่มจะมีเพื่อนแล้ว เราไม่อยากหาเพื่อนใหม่ เพราะสนิทกับเพื่อนแล้วบ้าง  พ่อพูดกับเราว่า ถ้าลูกโตเดี๊ยวลูกคงตามหาเอง เป็นลูกเป็นเด็กกตัญญู

 
เห้อออ แต่พอเราโตขึ้น เรากลับเห็นว่าคยที่ผิดไม่ใช่แม่ แต่คือพ่อ ที่ไม่คิดจะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น เลี้ยงลูกวตัวเองยังปล่อยปละละเลย พอแก่ตัวอยากให้เขามาดูแล  

เอาจริง อยากเจอพ่อก็อยากเจอน่ะ แต่สิ่งแรกที่เราอยากทำตอนเจอพ่อคือ  เราอยากด่าพ่อมากเลย
พ่อจะรู้ไหม ว่าชีวิตเราต้องเจออะไรบ้าง ต้องลำบากแค่ไหน กว่าจะผ่านจุดนี้มาได้    พ่อล่ะ คิดคิดจะพยายามติดต่อลูกบ้างไหม เฟสบุ๊คก็มี เคบคิดจะโทรหากันบ้างไหม พ่อรู้ไหม เวลาลูกเหนื่อย ลูกต้องทำยังไง ถึงผ่านมันมาได้  ถ้าเมย์ไม่มีแฟน เมย์คงไม่รู้ความรู้สึกที่แม่เคยเจอหรอก  คนที่ทิ้งแม่ไป คือพ่อ พ่อก็รู้ว่าแม่พูดไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แทนที่พ่อจะใจเย็น และปรับปรุงตัว แต่พ่อดันทำเรื่องใหญ่โต จนจูนกันไม่ติด   

พ่อรู้ไหม ทำไมน้องคนรอง ถึงไม่อยากเจอพ่อ เพราะเขาโตมาจนจำความได้ เขาไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงดูเขาเลย แม้แต่หน้าพ่อ เขาก็ไม่เคยเจอ  เขาเลยไม่มีความผูกพันธ์อะไรที่ต้องตามหา 

เรารู้ว่าการที่พูดไปจะทำให้พ่อเสียใจ  ถ้าเจอกัน  แต่เราก็อยากให้แก่รู้ว่า ที่เราอยากเลี้ยงดูแกยามแก่เฒ่าไม่ใช่เพราะบุญคุณ แต่เพราะจิตสำนึกเรา มันไม่สามารถละเลยบิดามารดาได้  เมย์แต่ไม่อยากให้พ่อต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวในบั้นปลายชีวิต  แล้วไม่อยากให้คนที่เมย์รักทุกคน ต้องโดดเดี่ยวด้วย

#เมย์ไม่ใช่คนดี แต่เมย์เพียงแค่อยากทำหน้าที่ลูก 
แม่ยังรักพ่ออยู่น่ะ  ถึงแม้ปากจะบอกว่าไม่ให้ยุ่งเกี่ยว 
แต่วันที่บอกว่า ส่งจำปะดะไปให้ แม่ตั้งใจเลือกลูกที่ดีที่สุดให้พ่อไปน่ะ  
 
#ใจคนเป็นลูก  จากใจเลย