แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยพูดเรื่องอะไรในหัวค่ะ ตอนคบกันนี่พูดน้อยมาก พอแต่งงานก็เล่านู่นเล่านี่บ้างแต่ไม่พูดความคิดในหัวให้เราฟังเลย

เราไม่รู้ว่าแฟนเราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เพราะมีอะไรที่เขาไม่พอใจเขาจะไม่พูดตรง ๆ อันนี้ไม่อร่อยก็บอกอร่อย กลัวเราเสียน้ำใจ อะไรที่ไม่โอเคก็ไม่เคยพูด บางอย่างเราก็จำมาผิด ๆ ว่าชอบ วันดีคืนดีมาบอกว่าไม่ชอบซะงั้น

เรื่องปัญหาส่วนตัวไม่เคยเล่าให้เราฟัง บอกว่าไม่จำเป็น ตอนแต่งงานมีปัญหาเรื่องเงินก็ไม่พูด ไม่บอก สุดท้ายมารู้ตอนเค้ามาโกหกเราเพื่อจะเอาสินสอดคืน อ้างนู่นอ้างนี่ ซึ่งเรามารู้เองทีหลังว่าที่เค้าอ้าง มันไม่จริง ตอนหลังเราก็บอกเค้านะคะว่าเรารู้ เค้าก็ไม่ได้อธิบายอะไร พูดแค่ว่าไม่ได้ทำเราเดือดร้อนซะหน่อย

กลับกัน เราเป็นคนพูดตรงไปตรงมา พูดจาห้าว ๆ ห้วน ๆ  เช่นตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่น เค้าเปิดประตูให้เรา แต่ตัวเค้ายืนขวางประตูเพราะพื้นที่มันน้อย เราเลยพูดว่า เทอออกไปก่อนสิ เค้าก็โกดค่ะ เวลาเค้าหาอะไรมาให้ ไม่อร่อยไม่กิน หรืออิ่มกินไม่ไหว คือเค้าจะเสียความรู้สึก  เวลาไปกินข้าวด้วยกัน สั่งข้าวมาเค้าจะให้เรากินมากกว่า ด้วยการแอบตักจานเค้ามาใส่จานเรา และเค้ามองว่า ถ้าตักให้เราเห็นแล้วเราปฏิเสธ เค้าจะเสียความรู้สึกว่าเราไม่เห็นความหวังดีของเค้า ส่วนเราก็กินวนไปค่ะ กินจนแน่นอืดไปหมด

ด้วยความที่เค้าคิดเยอะ เค้าก็จะพยายามไม่ทำให้คนอื่นคิดเยอะด้วยการโกหกค่ะ เช่น เพื่อนมากทม แต่ขี้เกียจไปเจอ ก็จะบอกว่า ติดงาน พร้อมดีเทลอีกมากมายที่ไม่มีอยู่จริง เช่น สมมติบอกไปทำงานเชียงใหม่อากาศดีมากเลย เนี่ยเจอคนนู้นคนนี้มาด้วย เค้าคุยอะไรกันมาบ้าง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ไปไหนเลยจ้า นอนอยู่บ้าน

ระบายค่ะ แต่ส่วนนึงคือขอคำปรึกษาว่าควรพูดยังไงเวลาจะปฏิเสธแฟน อย่างเช่น ไม่อยากกินของที่แฟนเอามาจ่อปากป้อน (ตอบว่าอิ่มแล้วไม่ได้ผลนะคะ)