คือผมต้องบอกก่อนเลยว่าผมมีแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเรียนประถม(เราอยู่ห้องเดียวกันตอนประถม)คบกันตอนขึ้นมัธยมซึ่งเขาย้ายไปเรียนต่างจังหวัดเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันแต่เขาก็แวะกลับมาบ้างเดือนสองเดือนครั้งแต่เวลาเขากลับมาเขาก็มาวันนึงล่ะกลับไปเพราะเขาก็ต้องกลับไปเรียนแต่เวลาเขากลับมาเขาก็ไม่ได้มาเจอแค่ผมเพราะเพื่อนสมัยประถมที่เป็นเพื่อนเก่าของผมเหมือนกันก็ชอบชวนเขาไปซึ่งผมเป็นคนที่ถ้าไม่ได้ไปกับเขาแค่สองคนจะไม่ค่อยกล้าคุยด้วยยิ่งเวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนเก่ากันเยอะๆจะไม่ค่อยได้คุยกันเลยเวลาไปไหนเขาก็ไม่กล้ามาคุยกับผมผมก็ไม่กล้าเข้าไปคุยแล้วยิ่งเป็นคนคุยไม่เก่งด้วยยิ่งไม่กล้าคุยกับเขาเวลาไปไหนก็เดินตามกลุ่มเพื่อนอยู่ข้างหลังดูเขาคุยกับเพื่อนขนาดเพื่อนสนิทสมัยประถมของผมซึ่งก็เป็นเพื่อนเขาเหมือนกันก็ยังคุยกับเขาหัวเราะกันแต่ผมที่เป็นแฟนนี่ดิเดินตามท้ายเขาซึ่งผมก็ได้คุยแค่ตอนเขาจะกลับได้ไปส่งเขาได้คุยกันแค่ไม่กี่ประโยคซึ่งพอเขากลับเราก็มาน้อยใจที่ไม่ได้คุยเลยขนาดเพื่อนเรายังได้คุยกับเขาสนุกสนานทำให้เขาหัวเราะได้แต่เราทำไม่ได้ทำได้แค่ฟังเขาคุยกันกับเพื่อนคนอื่นๆพอเขากลับก็แค่ล่ำลากันแล้วไปส่งแล้วก็มานั่งเศร้าคนเดียวผมเลยไม่รู้ว่าจะต้องแก้ปัญหานี้ยังไงดีอยากจะบอกเขาก็กลัวเขาลำบากใจล่ะยิ่งผมเป็นประเภทคิดมากด้วยยิ่งไม่กล้าทำไรกลัวผลที่ตามมาทีหลัง