แม่เราเป็นผู้หญิงแบบที่เราเกลียดเราไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เราถึงเป็นแบบนี้เวลาทะเลาะกันมักใช้คำพูดที่รุนแรงบางครั้งเราก็จุกกับคำๆนั้นมากๆจนพูดไม่ออกจนบางทีอยากจะหนีออกไปไกลๆที่ไม่ต้องเจอกับแม่ความเหน็ดเหนื่อยจากการเรียน+คำพูดของแม่
ทำให้เรารู้สึกตัวเองทำอะไรก็ไม่มีค่าเพราะคำพูดของคนๆเดียวแม่ที่ไม่เคยเป็นเซฟโซนแม่ที่ไม่เคยเป็นความสบายใจเราเกลียดแม่เกลียดแทบจะทุกอย่างที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ มันยากนะที่จะมีใครมาเข้าใจถ้าใครได้อ่านคงว่าเราเป็นลูกอกตัญญูแต่ถ้าคุณไม่ได้มาอยู่ในจุดๆที่เราอยู่มันไม่เข้าใจหรอก