ตามหัวข้อเลยค่ะ เราได้รับโอกาสจากบริษัทฯ ให้มาทำงานที่ประเทศอินโดนีเซีย
ตอนแรกตื่นเต้นมากค่ะ เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ต่างประเทศมาก่อน
แต่พอมาอยู่จริงๆ แล้วเหงามาก อาจจะเพราะมาประเทศนี้ด้วย ซึ่งเป็นเมืองมุสลิม
สังคมที่นี่ ส่วนใหญ่อายุประมาณเรา (ประมาณ 30 ปี) แต่งงานกันหมดแล้วค่ะ
มีเพื่อนที่ออฟฟิศ แต่อย่างที่บอกว่า เค้าแต่งงานกันซะส่วนใหญ่
เราเลยไม่ค่อยมีโอกาสไปไหนมาไหนนอกเวลางานกันเท่าไหร่
ตอนนี้เพิ่งมาอยู่ได้ไม่นานค่ะ แต่โฮมซิกหนักมาก ร้องไห้อยากกลับบ้านทุกวัน
แต่เกรงใจบริษัท เพราะเค้าทำเรื่องมาเยอะแล้ว ไหนจะ visa ไหนจะ work permit
ตอนนี้เรื่องภาษาก็ยังลำบาก เพราะยังพูดภาษาเค้าไม่ค่อยได้ ยังคงใช้ภาษาอังกฤษอยู่
อยากได้กำลังใจให้อยู่รอดต่อไปจนครบกำหนดสัญญาก่อนกลับมากค่ะ
ขอกำลังใจนะคะ อย่าซ้ำเติม หรือพูดอะไรทำร้ายจิตใจเลยค่ะ ตอนนี้อ่อนแอมาก
กลับที่พักร้องไห้จนหลับไปบ่อยมาก ใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยมีความสุขเลยค่ะตอนนี้
ขอกำลังใจหน่อยค่ะ มาทำงานต่างประเทศคนเดียว เหงามาก
ตอนแรกตื่นเต้นมากค่ะ เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ต่างประเทศมาก่อน
แต่พอมาอยู่จริงๆ แล้วเหงามาก อาจจะเพราะมาประเทศนี้ด้วย ซึ่งเป็นเมืองมุสลิม
สังคมที่นี่ ส่วนใหญ่อายุประมาณเรา (ประมาณ 30 ปี) แต่งงานกันหมดแล้วค่ะ
มีเพื่อนที่ออฟฟิศ แต่อย่างที่บอกว่า เค้าแต่งงานกันซะส่วนใหญ่
เราเลยไม่ค่อยมีโอกาสไปไหนมาไหนนอกเวลางานกันเท่าไหร่
ตอนนี้เพิ่งมาอยู่ได้ไม่นานค่ะ แต่โฮมซิกหนักมาก ร้องไห้อยากกลับบ้านทุกวัน
แต่เกรงใจบริษัท เพราะเค้าทำเรื่องมาเยอะแล้ว ไหนจะ visa ไหนจะ work permit
ตอนนี้เรื่องภาษาก็ยังลำบาก เพราะยังพูดภาษาเค้าไม่ค่อยได้ ยังคงใช้ภาษาอังกฤษอยู่
อยากได้กำลังใจให้อยู่รอดต่อไปจนครบกำหนดสัญญาก่อนกลับมากค่ะ
ขอกำลังใจนะคะ อย่าซ้ำเติม หรือพูดอะไรทำร้ายจิตใจเลยค่ะ ตอนนี้อ่อนแอมาก
กลับที่พักร้องไห้จนหลับไปบ่อยมาก ใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยมีความสุขเลยค่ะตอนนี้