ท้อใจกับโรคภูมิแพ้มากๆ... และกำลังสงสัยว่าเรากำลังเป็นภูมิแพ้ขั้นหนักสุด

แต่เดิมเราก็เป็นโรคภูมิแพ้ตั้งแต่เด็กแล้วนะคะ แต่อาการก็จะแค่น้ำมูกไหล จาม คันหน้าคันตา แค่นั้น
ไม่ต้องกินยาอะไร แป๊บเดียวก็หาย แต่อาการป่วยแบบแปลกๆที่เราพูดถึงนี่เริ่มประมาณเดือนธันวาคมค่ะ
เป็นช่วงที่ฝุ่น PM2.5 พุ่งทะยานสุด แดงม่วงมันทุกวัน อาการคือไอ เสมหะตลอดเวลา หายใจมีเสียงฟี้ๆ
บางคืนก็นอนไม่ได้เลย ต้องลุกมาไอ ขับเสมหะออกให้หมดก่อนถึงจะนอนได้

ไปหาหมอมา 2 ที่  ทีแรกคลินิก หมอก็เอาหูฟังมาตรวจๆปอดดู บอกปอดไม่มีปัญหา
น่าจะแค่ภูมิแพ้ ให้ยาไปกิน ตอนกินยาก็ดีค่ะ ไม่มีอาการเลย แต่พอยาหมดก็เป็นอีก

อีกรอบคราวนี้ไปโรงพยาบาลรัฐเลย หมอก็บอกเหมือนคนแรก แล้วก็ถามว่า หรือจะเจาะเลือดดู
จะดูเรื่องแพ้อะไรนี่แหละมั้งคะลืม เราก็เจาะค่ะ นั่งรอฟังผลไปอีกหลายชั่วโมง 
ปรากฎผลเลือดดีมาก ไม่มีอะไรน่ากังวลเลย หมอก็เลยให้ยา (คนละแบบกับคลินิก)
แต่กินไปก็ไม่ดีขึ้นค่ะ

สักพักเราสังเกตตัวเราว่า เอ... หรือว่าเราจะแพ้อาหารนะ แต่ทีแรกก็คือคิดว่าไม่น่าใช่
คนแพ้อาหารมันต้องปากบวม คันปาก คันลิ้น ผื่นแดงๆขึ้นสิ แต่เราไม่มีอาการที่ว่าเลย
จะมีก็แค่ไอ เสมหะ วนเวียนมันอยู่แค่นี้แหละ แต่ก็ลองสังเกตดูก็ไม่เสียหาย

ปรากฎที่เราแพ้หนักๆคือไข่กับนมวัวค่ะ กินแล้วจะไอหนักมาก เสมหะเยอะมาก
ทรมานมาก บางทีก็อ้วกเลยทีเดียว สรุปน่าจะแพ้อาหารจริงๆ (แต่ทำไมการแพ้
ไม่เหมือนชาวบ้านเค้า...) พอเลี่ยงไม่กินก็ดีขึ้นค่ะ 

แต่ก็ยังไม่จบแค่นี้ ปรากฎว่า ถึงไม่กินอะไรเลย แต่ถ้าร่างกายหนาว
อากาศเย็น ก็จะเป็นอีกค่ะ แบบเดิมเลย ไอ เสมหะ อกต้องอุ่นตลอดถึงจะไม่เป็น
งงมาก อะไรมันจะเยอะแยะขนาดนั้น จากนั้นเราก็เลยหาเสื้อกั๊กใส่ตลอด
เวลานอนหลับก็จะมีผ้าอีกผืนมาปิดตรงอกไว้ ก็ดีขึ้นค่ะ เมื่อคืนนอนหายใจโล่งทั้งคืน

แต่ ยังค่ะ... ยังไม่หมด วันนี้ตื่นเช้ามายังไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำเปล่ากับยาโรคประจำตัวก่อนอาหาร
แล้วเราลุกไปรดน้ำต้นไม้ให้แม่ ปรากฎไอและเสมหะหนักมาก ทั้งที่ยังไม่ได้กินอะไรเลย
เสื้อกั๊กก็ใส่ตอนออกไปรดน้ำค่ะ อากาศก็ไม่ได้หนาวขนาดนั้นด้วย ฝนไม่ตกมาหลายวันแล้ว

สรุปก็เลยคิดว่า เราน่าจะแพ้ละอองเกสรดอกไม้อีกหนึ่งอย่าง...
ต่อไปนี้คงเลี่ยงไม่ออกไปนอกบ้านแล้ว ถ้าจำเป็นต้องออกไปแม้แต่ในรั้วบ้านของตัวเอง
ก็คงต้องใส่หน้ากากอนามัย...

โอ้โห ตอนนี้คือรู้สึกว่าชีวิตมันยากจังเลยค่ะ แต่ละอย่างที่ต้องเจอ
แต่ละอย่างที่แพ้ แค่จะกินอะไรเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าก็ไม่ได้
แต่ก่อนคือเรากินไข่ด้มอย่างบ่อย คิดว่าเป็นอาหารคลีน ดีต่อสุขภาพ ก็กลายเป็นแพ้ไปอีก
รู้สึกเหนื่อยที่จะต้องมาเป็นอะไรแบบนี้ มันดูเยอะไปหมด
ช่วงก่อนนอนไว 3 ทุ่มครึ่ง 4 ทุ่มนอน ออกกำลังกายทุกวัน ก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย

ท้อมากๆ ใครแวะมาอ่านโพสต์นี้ ถ้ากรุณาตอบเราได้ก็อยากถามว่าที่เราเป็นมันใช่ภูมิแพ้จริงๆใช่มั้ยคะ
ทำไมมันดูเยอะ ดูหนักกว่าชาวบ้านเค้า... มันอาจเกี่ยวกับ PM 2.5 ช่วงก่อนด้วยรึเปล่า
เพราะหนักมากจริงๆ มองไม่เห็นท้องฟ้ากันเลยทีเดียว 
และอยากถามว่าเราควรดูแลสุขภาพตัวเองต่อไปยังไงดีคะ

[สิ่งที่คิดจะทำต่อจากนี้คือ]
- นอนเร็วๆ 3 ทุ่มครึ่งหัวถึงหมอน
- ออกกำลังกายวันละ 40 นาที พักสัปดาห์ละ 1-2 วัน
- เลี่ยงอาหารที่แพ้ หรือมีความเสี่ยงว่าจะแพ้
- ทานผักผลไม้
- ไม่กินอาหารแปรรูป อาหารที่บรรจุมาเป็นแพ็คเกจ ขนมถุงอะไรต่างๆ จะกินแต่อาหารที่ทำสดใหม่
- ใส่หน้ากากอนามัย (ว่าจะใส่แม้แต่ตอนอยู่ในบ้านเลย)

[อื่นๆ]
- ในห้องนอนไม่มีตุ๊กตา หรือข้าวของอะไรมากค่ะ เตียงก็มีแค่หมอนกับผ้าห่มหลักๆ นอกนั้นก็พวกยาต่างๆ
- ผ้าปูเตียง หมอน ผ้าห่ม ซัก/ตากแดดประมาณอาทิตย์ละครั้งค่ะ

จริงๆมีลุงเพื่อนแม่คนนึงป่วยเหมือนกันค่ะ อาการเหมือนเราทุกอย่างเลย (จริงๆหนักกว่าด้วย)
แกบอกคันคอมาก จะพูดก็คันคอ มีเสมหะตลอดเวลา แล้วช่วงที่เริ่มป่วยดันเป็นช่วงเดียวกัน 
เดือนเดียวกันเลยค่ะ เลยแอบคิดว่าจะเกี่ยวกับฝุ่น PM มั้ยนะ...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่