โตขึ้นทุกคนอยากเป็นอะไรกันคะ หรือได้เป็นแล้ว ทุกคนรู้ตัวกันตอนไหน ตั้งแต่เด็กเลยรึเปล่า ม.ต้นมั้ย?หรือม.ปลาย ส่วนตัวเรายังไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจนหรอกค่ะถึงแม้จะอยู่ม.ปลายแล้ว จริงๆเราก็มีความฝันเหมือนเด็กคนอื่นเค้าเหมือนกันนั่นแหละแต่จะได้ทำมั้ยก็เกี่ยวกับเรื่องต้นทุนชีวิตเหมือนกันหนิเนาะต้นทุนนี้ไม่ได้หมายคว่าฐานะอย่าเดียวแต่รวมถึงพ่อแม่ด้วยว่าเค้าต้องการรึเปล่าในกรณีของเราคือพ่อแม่ค่ะ วันนี้เค้ามาถามว่าในอนาคตเราอยากเป็นอะไร เราตอบเค้าว่าเราอยากเรียนจิตวิทยาแต่เรายังไม่รู้หรอกว่าเราอยากเป็นอะไร ก็นะความฝันของเรามันไม่มีอะไรซักอย่างที่เขาต้องการนี่ ใช่ค่ะรอบนี้ก็เหมือนกันเค้าบอกเราว่าเค้าพร้อมจะสนับสนุนทุกอย่างเรา..หรอ? 555 เค้าพูดแบบนั้นจริงๆพร้อมเบี่ยงเบนเราให้เราอยากเรียนในสิ่งที่เค้าต้องการ เค้าพูดอธิบายซะเยอะแยะเชียวแต่เรากลั่นกรองออกมาได้ว่าเค้าต้องการให้เราเรียนนิติไม่ก็หมอค่ะ เค้าไม่ต้องการให้เราเรียนสิ่งอื่นเพราะเค้าเห็นว่ามันสามารถต่อยอดอาชีพที่ยั่งยืนได้ เอาจริงเราเข้าใจเค้านะคะว่าเค้าเป็นห่วงไม่ก็เค้าอยากให้ลูกมีชีวิตที่ดีกว่าเค้า แต่แบบนี้มันจะดีหรอ การกดดันอ่ะนะ เราว่าไม่นะคะ ถ้าเราโดนกดดันแบบนั้นพูดตามตรงเลยชีวิตเราแน่ๆค่ะ เราเป็นคนที่ไม่สามาถรทำอะไรบนความกดดันได้เลยค่ะยิ่งทำก็ยิ่งแย่ แต่เค้าไม่เข้าใจหรอกค่ะเพราะเค้าเข้าใจแต่ตัวเองและหวังให้ทุกคนมาเข้าใจตัวเค้าเองอยู่เลย เราเลยเลิกหวังเรื่องนั้นมานานแล้วค่ะ รู้มั้ยคะว่าทุกวันนี้เราเป็นติ่งอยู่ด้วยค่ะ ใครที่อ่านมาถึงตรงนี้อาจจะคิดว่าเพราะทำตัวแบบนี้ก็ทำตามความต้องการของพ่อแม่ไม่ได้หรือไม่ยอมลองพยายามอะไรใช่มั้ยคะ แต่ทุกคนรู้เหตุผลที่เราเป็นติ่งหรือดูซีรีส์มั้ยคะ เพราะว่าเรารู้สึกว่าตรงนั้นเป็นที่ที่เราไม่ต้องพยายามอะไรเพื่อใครเลยค่ะ รู้สึกอิจฉาตัวละครแต่ละตัวที่มีพ่อแม่ที่พร้อมสนับสนุนเค้าอย่างเต็มที่ รู้สึกเหมือนว่าเราได้เป็นคนคนนั้นเคาที่เค้าได้ทำสิ่งที่ต้องการแล้วทำมันสำเร็จและรู้สึกมีทุกอย่างที่เราไม่เคยได้รับมัน
สุดท้ายนี้ที่เราเขียนมาทั้งหมดไม่ได้มีความหมายแค่อยากรพบายอย่างเดียวหรอกนะคะ ใครที่มีข้อมูลข้อดี อาชีพ คะแนน การสอบเข้า หรืออะไรต่างๆของคณะจิตวิทยาก็ช่วยบอกเราหน่อยนะคะ เราอยากเรียนจริงๆค่ะ