เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอยู่ว่า เรามีเพื่อนคนหนึ่งในห้องซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าสนิทกันแต่เป็นเพราะการไม่มีมารยาทของเพื่อนจึงทำให้เราเพราะไม่ว่าเราจะกินอะไรเพื่อนก็ชอบกินด้วยกินแบบไม่ขอและกินเยอะมาก บางทีเขาก็ซื้อแต่ไม่กินของตัวเองแต่กลับมากินของเรา เราแทบจะไม่ได้กิน แต่พอเราขอขนมกินสักชิ้น2ชิ้นก็บอกกลัวไม่อิ่มแล้วก็ไม่ให้กินบางทีเราลองกินแบบไม่ขอเหมือนเขาดูบ้าง เขาก็ด่า ด่าว่าไม่มีมารยาทบ้าง ทำไมกินไม่ขอบ้าง เงินก็เงินกูซื้อบ้าง แล้วไม่ใช่แค่เรื่องกินน่ะ เวลาอยู่ด้วยกันไม่ไหนมาไหนก็ชอบตะโกนด่าขนาดที่คนเยอะๆยังตะโกน บางทีเรายังไม่รู้ตัวเลยว่าเราทำอะไรอยู่ดีๆก็ตะโกนด่า แล้วบางทีก็ตะโกนด่าเพื่อนประหนึ่งว่าตัวเองใหญ่โตเอาตัวเองเป็นหลักชอบบังคับเพื่อนแต่พอเพื่อนทะเลาะกันอธิบายให้กันฟังก็ตะโกนด่าเพื่อนว่าเสียงดัง แล้วมีวันหนึ่งเราเอารถไปโรงเรียนแล้วแล้วเขาคนนี้ก็บอกพาไปตลาดแล้วเพื่อนก็ฝากซื้อของในเซเว่นพอกลับมาจากตลาดแล้วยางรถเราก็อ่อนน้ำมันรถก็ไม่มี เราบอกแวะเติมน้ำมันที่เซเว่นด้วยเติมลมด้วย แล้วอินี้มันมันเป็นคนขับแล้วมันก็บอกว่า ไม่ แล้วเราก็บอกว่า จะได้ซื้อของให้เพื่อนด้วย แล้วมันก็บอกว่าซื้อแต่ของไม่เติมน้ำมันกับเติมยางรถ ซึ่งเราก็ไม่ได้ให้ช่วยออกตังค่าน้ำมันซักบาทของเราก็ไม่ได้ซื้อ มีแต่ของเพื่อนแล้วพอไปซื้อของให้เพื่อนแล้วมันได้น้อย เขาก็พูดว่า ทำไมได้น้อยจัง ขายเอากำไร เราก็บอกว่าอย่าพูดดดเดี๋ยวเพิ่นได้ยิน แล้วมันก็บอกว่า พูดให้ได้ยินแล้วทำหน้ากวน เราก็นึกในใจเอ๊ะ โตมาในสังคมแบบไหนถึงเป็นแบบนี้ได้ ขาดความอบอุ่นหรือยังไง!?งงมาก🥲
เพื่อนเห็นแก่ตัว