ที่เรายังทนอยู่กับความสัมพันธ์ที่เจ็บปวดแบบนี้ทั้งๆที่..มันควรจะจบไปกันตั้งนานแล้ว ทุกครั้งที่ความ เสียใจ เสียความรู้สึก และความเจ็บปวด เข้ามา เรามักจะถอยตัว มักจะเงียบ จะปิดการติดต่อจากเขา เพราะว่าเรารู้สึกเหนื่อยและไม่อยากจะไปต่อกับความสัมพันธ์นี้ พอเราเริ่มจะเข้มแข็งได้ เขาก็กลับมาทำลายกำแพงนั้น พอเวลาผ่านไปสักพัก เขาก็กลับมาทำให้เจ็บปวดวนไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนี้ และที่เรากลับไปใจอ่อนยอมคุยกับเขาทุกครั้ง ก็แค่เพราะเรากลัวว่าวันนึงวันที่เขาท้อ หรือเหนื่อย ถ้าเขาหันหลังกลับมา กลัวว่าเขาจะไม่เจอเรา และหากวันนึงเขาคิดว่าเขาอยู่ตัวคนเดียว เราอยากให้เขารับรู้ว่ายังมีเราคอยอยู่ข้างๆ ถึงแม้ว่าตอนนั้นเรากับเขาอาจกำลังเข้าใจอะไรกันผิดอยู่ แต่กลับกันเวลาที่เราต้องการเขาเขากลับไม่เคยอยู่กับเราเลยด้วยซ้ำ เวลาทะเลาะกัน เขามักจะเงียบหาย และเมินแชทเราตลอดทั้งๆที่เขาก็มักจะรู้อยู่แล้วว่าถ้าเขาเป็นแบบนี้เราจะเป็นยังไง ทั้งร้องไห้ เสียใจ เสียความรู้สึก และเจ็บปวดมากๆ แต่เขากลับไม่มาสนใจ ใยดีอะไรเราเลย พอผ่านไปตอนเช้าเขากลับมาพูดดี ทำเหมือนที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ทุกอย่างมันวนซ้ำไปมาอย่างนี้ จนตอนนี้เราก็ยังไม่ชินกับความเจ็บปวดนี้สักที เขาไม่มีอะไรที่ชัดเจนกับเราเลยสักอย่าง จนไม่รู้เลยว่าความรู้สึกเขาจริงๆ เขาคิดยังไง อยากอยู่ด้วยกันจริงๆหรือเปล่า