สวัสดีครับ

ผมกับแฟนเพิ่งจะได้คบกันเมื่อไม่นานมานี้  ต่อมาแฟนผมย้ายงานไปทำงานตปท.

ด้วยความรู้สึกที่มีต่อเขา  ผมก็จะคอยทักหาเขาในช่วงเช้า พักเที่ยง และหลังเลิกงาน และเวลาของเราไม่ตรงกันบ่อยครั้งที่เธอจะเมินแชทผม

เธอเป็นคนไม่ชอบการทำอะไรซึ้งๆ การพูดจาหวานๆ โมเมนท์โรแมนติก บ่อยครั้งที่ผมพยายามจะพูดจาซึ้งๆ เธอจะตัดบททุกครั้ง  อย่างเช่นวาเลนไทน์ที่ผ่านมา เธอก็เมินข้อความหวานซึ้งที่ผมกลั้นพิมพ์ให้เขา

เธอมีสังคมเพื่อนร่วมงานที่มักจะปาตี้บ่อยๆ ด้วยนิสัยที่ชอบเข้าสังคมของเธอ  มักจะไปสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน แต่เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในทีม ด้วยลักษณะงานด้าน Engineer

ทุกครั้งผมจะเกิดความไม่สบายใจตลอด  ผมเคยคุยกับเธอเรื่องนี้แล้ว ซึ่งมันคือนิสัยและสังคมของเธอ ผมยอมเข้าใจในจุดนี้ ไม่หึงหวงไม่อยากสร้างปัญหาให้กับเธอ  ผมขอเธอแค่อย่างน้อย กลับถึงห้องให้บอกกล่าวผมบ้าง และแน่นอนบ่อยครั้งที่เธอจะลืมบอก

ก่อนคบกับผมเธอมีนิสัยที่ค่อนข้างชอบดองแชท  และหลังคบกับผมเธอก็มีนิสัยดองแชทเหมือนเดิม ซึ่งรวมถึงแชทผมด้วย

ผมเชื่อใจเธออย่างสุดใจ  เธอไม่ได้มีเรื่องของการคบซ้อน มันเป็นเพียงนิสัยของเธอที่เป็นแบบนี้  ผมพยายามเข้าใจและเรียนรู้ที่จะอยู่กับนิสัยของเธอแบบนี้  แต่ขณะเดียวกันผมก็ไม่สบาย เจ็บปวด แอบมีน้ำตาคิดน้อยใจ ในการจัดลำดับความสำคัญของ พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนร่วมงาน หัวหน้าลูกน้อง เพื่อนในชีวิต สังคมของเธอ  ผมกลับถูกจัดลำดับไว้ท้ายสุด 😔

ผมอายุมากกว่าเธอ   ผมอยากจะคุยกับเธอถึงเรื่องไม่สบายใจเหล่านี้ แต่ก็กลัวเธอจะมองว่าผมงี่เง่า ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่  ทั้งๆที่กับคนอื่นๆ เรื่องด้านอื่นๆ ผมสามารถควบคุมอารมณ์และจัดการได้เป็นอย่างดี แต่กลับเรื่องความรักที่มีให้เธอคนนี้ ผมกลับเหมือนเด็กอนุบาลที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากเธอ

ผมไม่อยากชวนเธอทะเลาะ  เพราะแค่เรื่องงานเธอก็คงจะเหนื่อยมากพอแล้ว  เธอใช้ชีวิตตัวคนเดียวที่ตปท. มีเพียงแค่พี่ที่รู้จักจากการชักชวนกันมาทำ

ผมควรจะเปิดเผยความรู้สึกของผมตรงๆ หรือเก็บเงียบไว้แล้วเปลี่ยนความคิดให้ยอมรับกับนิสัยด้านนี้ของเธอดีครับบ ?  เพราะผมรักเธอมากจริงๆ