พ่อเราเนี้ยกินเหล้าหนักกินทุกวันเหตุผลคือเครียจ เหล้าที่กินคือ 40ดีกรีวันละขวด ขวดใหญ่นะไม่ใช่ขวดเล็ก แล้วสรุปเป็นไงกินเสร็จเมาหนัก ปวดท้องนอนหายใจไม่ออก เพราะเป็นหลายโรค ตับแข็ง หัวใจ เบาหวาน ความดันสูง เส้นเลือดในกะเพาะอาหาร  คือไปหาหมอโดนเจาะท้องเอาน้ำออกเพราะท้องบวม หมอสั่งให้เลิกเด็ดขาด เคยเลิกนะดีขึ้นเยอะ แล้วก็กลับมากินอีกเหตุผลคือพ่อเครียจ เอาล่ะส่วนนึงก็เข้าใจทำงานราชการมาอายุจะโดน
เกษียณอีกไม่กี่เดือน(ปัญหาจากการทำงาน) มาแนวคือคือกินหนักเข้าไปใหญ่ ทั้งบ่นทั้งว่าแทบจะกราบขอให้เลิก ก็ได้แต่ตัดพ้อใส่ครอบครัว ว่าปล่อยให้ตายเถอะๆ  ยิ่งอายุเยอะยิ่งพูดยาก ความคิดในเมื่อจะเกษียณออกงาน สิทธิ์รักษาก็จะไม่มีแล้ว จะกินให้สุขภาพแย่ไปเพื่ออะไร คือคิดไม่ได้เหรอ พอเมาก็มาร้องโอดโอย ดึกลุกมาร้องปวดท้องๆ หายใจไม่ออก ทุกคืน อาการเป็นหนัก แต่ก็ยังไม่รับรู้ ไม่สนใจกินเข้าไปเรื่อย บอกแต่ไม่เกี่ยวกับเหล้า กินมา 20 ปีไม่เคยเป็น ถามจริงตรรกะผู้ใหญ่แม้งอะไรกันไปหมดหรือยังไง โครตเบื่อ โครตอย่างจะไม่สนใจ อยากจะทำไรก็ทำ แต่พอเป็นหนักก็มีแต่ครอบครัวที่ต้องพาไปหาหมอ ในเมื่อร่างกายตัวเองมันแก่จนรับอะไรไม่ไหว ทำไมไม่หยุด บ่นแต่เออให้พ่อตายๆ นอนร้องปวดท้อง โวยวายทุกคืนจนครอบครัวจะประสาทตายแทน
จะว่าเราบาปเนรคุณก็เถอะแต่เจอแบบนี้ทุกวันยอมรับ ประสาทเราเต้นตุ้บๆ จนปวดไปหมด พาไปหาจิตแพทย์ให้เลิกเหล้าก็แล้ว จะบอกว่าติดคงไม่ใช่หรอกมั่ง เคยเลิกได้มาเป็นปีๆ อยู่ๆดีกลับไปกินหนักอีก  ยิ่งเป็นดึกเราทำไรได้บ้างตื่นมาดูแล  ร้องปวดมาก ปวดทรมาน หายใจไม่ออก วนลูปแบบนี้ทุกวัน 😔😔😔 โรคถามหาจนแทบจะเป็นทุกอย่างล่ะก็ไม่สน สนแต่บอกไม่เกี่ยวกับเหล้า  โรคมันเกิดขึ้นเอง อยากจะกรี้ดดด  เราเนี้ยโครตเครียจ ห่วงอยากให้เขาอยู่กับเราไปนานๆ เจอแบบนี้ก็ทำไรไม่ได้ เมื่อไหร่ที่จะคิดกันได้นะ พอเรากินบ้างนิดๆหน่อยตามงานเลี้ยง บอกเรามันไม่ดี อย่ากิน กินทำไม 😅😅 แต่ไม่ย้อนดูตัวเองเหรอ ว่าคำพูดเนี้ยมันควรพูดกับใคร หมอประจำที่ไปหาก็มียาให้กินแต่คนมันไม่หยุดกินเหล้าสักที มันจะหายได้ยังไง ยอมรับเลยอีกไม่นานคงจะเป็นเราที่ต้องพึ่งจิตแพทย์จริง เริ่มรู้สึกเหนื่อยกับปัญหาเดิม คำพูดเดิม จนอยากจะหายไปเลยจริงๆ  คงจบที่ระบายไม่งั้นเราก็นั่งร้องไห้คนเดียว มันสะสมมานานจนเราแม้งอยากหายๆไม่อยากรับรู้อะไรล่ะ เบื่อมาก ร้องไห้ทุกคืนที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ แต่ก็ได้แต่คำพูดกลับมาว่าปล่อยให้ตายๆเถอะ