สวัสดีค่ะ มีเรื่องทุกข์ใจอยากมาปรึกษา
ขอเกริ่นสักนิดนึงนะคะ ปีนี้อายุ 21 ปี
กำลังศึกษาต่อ ป.ตรี เรียนด้านกราฟิก

มีเรื่องทุกข์ใจที่ว่า
ตัวเองเป็นคนเซนซิทีฟมาก ๆ แบบมากจริง ๆ
ทำงานโดนว่านิดเดียวก็เก็บมาเครียด คิดมาก ร้องไห้ โดยการประเมินตัวเองว่า เราคงไม่เหมาะกับที่นี่ ประสิทธิภาพของเราคงยังมีไม่มากพอ แล้วตัดสินใจ "ลาออก" ในที่สุด

แล้วมิ้นก็จะโทษตัวเองที่ทำไมถึงเข้มแข็งไม่ได้
อ่อนแอ ไม่อยากเป็นคนเซนซิทีฟเลย เครียดมาก ๆ ถึงแม้แม่ และป๊าจะไม่ได้ว่าอะไรเรื่องนี้ (เขาให้กำลังใจและซัพพอร์ตดีมาก ๆ) แต่มิ้นก็ยังคงโทษตัวเองอยู่เสมอ บางทีก็อยากไปบำบัดอาการของตัวเอง บ่อยครั้งที่นอนร้องไห้อยู่บ้านแทบทุกวันและบางทีก็เคยคิดอยากตายไปเลยก็มีเพราะสมเพชตัวเอง

ตอนนี้กำลังจะลองไปขายของ ซึ่งก็มีความคิดแย่ ๆ ผุดขึ้นมาอีกเช่นเคย ว่าถ้าเรียนสูงขนาดนี้แต่ไปขายของ คนอื่นจะมองเรายังไงว่าเรียนสูงมาก
แต่ไปขายของเสียอย่างนั้น

จึงอยากขอความคิดเห็น แนวทางการแก้ไข กำลังใจ จากทุกคนหน่อยค่ะ ว่ามิ้นควรจะทำยังไงกับกำลังกาย และกำลังใจของตัวเองดี เพราะถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป มิ้นก็กลัวตัวเองเป็นซึมเศร้าเหมือนกันค่ะ