รุ่งอุษาเมฆีเป็นสีนิล เงาศิขรินบดบังยังปลายหน นัยนามิสามารถวาดวางยล ผ่านม่านหม่นชมปลายฟ้าลาวัณย์ สุริโยโอ่แสงจำแลงใหม่ แดงสดใสไอสูรย์พูนขยัน เผดียงหนุนสุทราภูผาชัน ส่องโลกันต์พลันพริบระยิบเย้ย แจรงเ

๐ เขาขุนละมุนซ้อน .................. เมฆอรชรร่อนเรียงอยู่ อุษาแสงดำรู ................... ฉาบผาภูหรูคาดทอง ๐ ตื่นคลื่นรื่นเห่ฝั่ง ................... ร่ำฝากฝังทรายทั้งผอง ดาวพักตร์ลักษณ์ลำยอง .....

แหงนหน้ามอง เขาขุน ละมุนซ้อนหว่างเมฆมอ อรชร อรเคียงคู่มองอุษา พร่าแสง แจ้งดำรูฉาบผาภู ผ่องผาด ดั่งคาดทอง"ชี้ดูคลื่น รื่นเร่ เห่เข้าฝั่งคล้ายฝากฝัง รักใคร่ ไม่มีสองสำรวยเรียม เอี่ยมพักตร์ ลักษณ์ลำ

สายลมร้อนอ้อนใบไหวละเมียด เจ้ากบเขียดเฉียดเงาเคล้าลมหลอน หอมโฉลกโมกจางจางร่างกานท์กลอน สื่อสมร .. รำพึง .. ถึงพฤกษ์ไพร ......................................... กระท่อมน้อยกลางดงยังคงว่าง กลางลานกว้า

https://www.youtube.com/watch?v=yZrFeeSu7_E01.00 น. ปีสองพันห้าร้อย ยุคกึ่งพุทธกาล รัฐประหาร บ้านเมือง เรืองอำนาจม.17 ม. 22 จอมพลสฤษดิ์ พิฆาตนรชาติ ทรชน หนีไม่พัน ตะแลงแกง   สร้างตำนาน

https://www.youtube.com/watch?v=yZrFeeSu7_E01.00 น. ปีสองพันห้าร้อย ยุคกึ่งพุทธกาล รัฐประหาร บ้านเมือง เรืองอำนาจม.17 ม. 22 จอมพลสฤษดิ์ พิฆาตนรชาติ ทรชน หนีไม่พัน ตะแลงแกง   สร้างตำนาน

( ภิกฺขเว ) ดูกรสงฆ์ผู้ทรงพรหมจารี เมื่อสมเด็จพระมัทรีกำสรดแสนกัมปนาทเพียงพระสันดานจะขาดจะดับสูญ ( ปริเทวิตฺวา ) นางเสวยพระอาดูรพูนเทวษในพระอุรา น้ำพระอัสสุชลนาเธอไหลนองครองพระเนตร ทรงพระกันแสงแสนเทวษ

โอ้ . ยอดรักยอดขวัญนั้นประจักษ์ยามสนิทนิทราผาสุกพักครรชิตร่ำพำนักเนาแนบนาง"บังอรกรนครืนครั่นสั่นเครือศัพท์ครรชิตมิขยับมิยกย่างมิกล้ากวนคนฝันจึงปันทางหวังใจนางฝันถึงครรชิตศักดิ์""ฝันซ้อน

ระหว่างความ ห่างเหิน เกินห่วงหาเหม่อมองฟ้า เดือนดาว สกาวผ่องจำบทเพลง ห่วงหา ท่วงทำนองช่างสอดคล้อง ต่อเรา เหงามิคลาย"ราตรีผ่าน อุษา ทิวาเพริศฟ้าบรรเจิด สุริย์ ผลิแสงฉายจรัสเริอง เฟื่องฟุ้ง อำรุงพร