แหงนมองเงาขุนเขาละมุนซ้อนระหว่างเมฆอรชรร่อนเรียงอยู่มองอุษาอ่าแสงแจ้งดำรูฉาบผาภูผ่องผาดดารดาษทอง"ก้มมองคลื่นรื่นเร่เห่หาฝั่งอึงฝากฝังภักดีรักสนองสกุณาว่อนบินคุ้นชินมองตาจับจ้องชลาลัยใสสะอาง"

๐ เขาขุนละมุนซ้อน .................. เมฆอรชรร่อนเรียงอยู่ อุษาแสงดำรู ................... ฉาบผาภูหรูคาดทอง ๐ ตื่นคลื่นรื่นเห่ฝั่ง ................... ร่ำฝากฝังทรายทั้งผอง ดาวพักตร์ลักษณ์ลำยอง .....

ภาพแรเงาเขาขุนละมุนซ้อนปุยเมฆเกาะเป็นก้อนร่อนเรียงหรูแดงอุษาอ่าแสงแจ้งดำรูฉาบผาภูผ่องผาดดั่งคาดทอง"ริ้วเกลียวคลื่นยามเช้าเข้าหาฝั่งพูนพะลังประจักษ์สลักคล้องพฤกษาชาติสพรั่งสองฝั่งคลองสมสนองชลาลัยใ

เเม้นจะสิ้นดินฟ้าชะตาดับ ได้เห็นกับดวงตาเเล้วเเกเอ๋ย ทั้งงามพิศงามผาดอยากจะเชย จะนิ่งเฉยสงบจิตอย่างไรกัน อยู่สวรรค์ชั้นใดบอกมาเถิด มันเตลิดหยุดไม่ได้เเล้วใจฉัน เห็นหล่อนยิ้มฉันยิ้มได้ทั้งวัน หากเพียง

** ผิดครรลองหมองมัวทั่วทุกทิศ ดำสนิทเวหาเหว่ว้าวุ่น ปิดทุกแสงเสียงสีหนีการุณ สิ้นอบอุ่นอารีแก่ชีวา ** ** ฟ้าสิ้นงามความหวังกระทั่งรัก อกกระอักอั้นโอยเบื่อโหยหา หวังอะไรระทมร้าวรานอุรา ชีพโรยล้า

สายลมร้อนอ้อนใบไหวละเมียด เจ้ากบเขียดเฉียดเงาเคล้าลมหลอน หอมโฉลกโมกจางจางร่างกานท์กลอน สื่อสมร .. รำพึง .. ถึงพฤกษ์ไพร ......................................... กระท่อมน้อยกลางดงยังคงว่าง กลางลานกว้า

จินตนาพาทีมีเธออยู่นั่งเคียงคู่ชมทะเลคลื่นเห่กล่อมจิตภาพขรุกขรักต้องซักซ้อมโอบถนอมทนุยุพาวัลย์"ยังเชื่อว่าโลกนี้มีเธออยู่ฉันรับรู้ความเป็นมิตรร่วมคิดฝันริ้วเปลวทองคล้องใจใกล้ชิดกันเนาว์นิรันดร์แน